ใครเคยอกหักจนหมดศรัทธาในความรักบ้าง?

อยากรู้ว่าจะผ่านวันเวลาช่วงนี้ไปได้ยังไง ให้เร็วที่สุด คือเป็นช่วงสอบมิดเทอมของมหาวิทยาลัยเครียดมากเลยค่ะ ไม่มีสมาธิ คือพึ่งรู้ความจริงว่าโดนหลอกมาโดยตลอด โกรธ และเสียใจมาก จะทำอะไรมภาพของเค้ากับคนๆนั้นก้ตามมาหลอกหลอน
ความสัมพันธ์ไม่เริ่มไม่ค่อยชัดเจนตั้งแต่ 3เดือนที่แล้ว คือเราเรียนคนละที่ เค้าจะอ้างตลอดว่าเรียนหนัก เรียนพิเศษ ไม่มีเวลา ซึ่งเราเชื่อทุกอย่างเลย
เริ่มโทรหาไม่ค่อยรับ ไม่โทรกลับ ไม่ค่อยตอบไลน์ บล็อคเฟส ลบรูปคู่ในเฟส เห้ยยยยย ทำขนาดนี้เลยหรอ เราก็เสียใจนะ แต่ก็เข้าใจว่าเป็นช่วงระหองระแหง นอยๆกัน ยังไม่ได้มาคุย มาเคลียร์กัน ในใจก็แอบคิดว่าเค้าคงมีคนอื่นไปแล้ว แต่ด้วยความเชื่อใจ ก็ไม่อยากคิดมาก  แต่สุดท้ายเราก็ทนความเฉยชาไม่ได้ เลยตัดสินใจเดินออกมา ในที่นี่คือเลิกติดต่อทุกช่องทาง เค้าก็ส่ง ขค หาเรา แต่เราไม่เคยตอบกลับ ส่งประมาณว่า หายโกรธเร็วๆนะ คิดถึงมากๆ ประมาณนี้ แต่ล่าสุดเราตัดสินใจรับโทรศัพท์เมื่อวันที่ 8 ต.ค ที่ผ่านมา เค้าพูดกับเราดีมากๆ บอกสอบเสร็จจะมาหา มาเจอกัน แต่เราก็ทำเย็นชาใส่นะ ในใจก็ใจอ่อนไปบ้างแล้ว สงสัยจะ เรียนหนัก กิจกรรมเยอะจริง  แต่สิ่งที่ชอคกว่านั้นคือวันต่อมา มีผู้หวังดีมาบอกกับเราว่า เค้าพาผู้หญิงมาอ่านหนังสือที่ห้อง หลายคืนแล้ว เราเสียใจมาก เราเข้าใจเลยว่าที่ผ่านมาเค้าโกหกทุกอย่าง บอกเรียนหนัก ท่าทีที่เปลี่ยนไป เย็นชา แล้วก็ขอเลิกเราบ่อยๆเพราะ เค้า มี ผญ อีกคนเข้ามา เราเลยถามแต่สิ่งที่เค้าตอบกลับมา คือ เป็นเพื่อนกัน โถ่ เพื่อน ผู้หญิงกับผู้ชายติวหนังสือในห้องนอน 2:2 จะให้เราคิดยังไง ฟังดูแล้วมันเหมือนคำแก้ตัวน้ำขุ่นๆ เค้าก็มาด่ามาว่าเรา ว่าเราไม่รู้จักกรองข่าว เสียใจมากๆ คือระหว่างที่คบกันเราก็มีคนมาจีบ มีคนตั้งมากมายมาทำดีด้วย แต่เราเลือกที่จะรอเค้า แล้วก็บอกใครๆว่ามีแฟนแล้ว เสียความรู้สึก เหมือนเป็นคนๆม่มีคุณค่า ถูกคนใจร้ายเหยียบย่ำหัวใจ สิ่งที่เราโกรธและเสียใจ คือการที่เราไว้ใจ และเชื่อใจ เค้ากลับตอบแทนเราแบบนี้ เสียความรู้สึก ความรู้สึกพังบ่อยมาก แล้วก็เป็นคนซ่อมเองทั้งนั้น แล้วก็มีแม่ที่คอยปลอบใจ เราได้อยากให้เค้ากลับมา ถึงกลับมาก็ไม่เอาแล้ว เข็ดจริงๆ เพราะเค้าย่ำยีความรู้สึกเราทุกอย่าง แค่อยากผ่านไปให้ได้เร็วๆ เหนื่อยแล้วกับการร้องไห้ เวลานึกถึงคือใจมันโกรธมันแค้นมากเลย เพราะเราไว้ใจเชื่อใจมาโดยตลอด แต่สิ่งที่เค้าตอบแทนเรายิ้มโคตรสาหัสเลย รักเค้ามากจริงๆ เสียใจจนกลัวความรัก แล้วก็ขยะขแยงไปเลย ไม่กล้าเริ่มต้นใหม่ ไม่กล้สเปิดใจแล้ว ครั้งนี้เป็นครั้งที่2 ความรักครั้งแรกมีแฟนเป็นรุ่นพี่ เรียนคนล่ะที รักและเชื่อใจ พูดไรมาเชื่อหมด สุดท้ายเค้าก็มีคนอื่นโดยที่เรามาจับได้ทีหลัง กว่าจะทำใจเริ่มต้นใหม่กับควารัก ก็พักใจมา2 ปีจนมาเจอคนปัจจุบัน จบเหมือนกันเป๊ะ ผิดที่ไว้ใจ แงๆๆๆ เศร้าจัง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่