อยู่ต่างแดน ถ้ามีคนไทยมาทัก คุณจะคิดยังไง

เรามีครอบครัว มีลูกแล้ว บางทีเจอคนไทย ก็อยากทักทายบ้าง อาจจะเจอคนที่มีลูกอายุไล่เลี่ยกัน มาเล่นด้วยกัน ทำอาหารไทยกินกันบ้าง เราอยากให้ลูกฝึกพูดภาษาไทยด้วย

แต่เราไม่แน่ใจว่า ไปทักเค้า เค้าจะคิดยังไง

ถ้าย่านที่มีคนไทยเยอะอยู่แล้ว เราก็เฉยๆนะ แต่ถ้านานๆเจอคนไทยทีก็อยากทักทาย บางคนก็ทำเฉยๆ บางทีมันก็ไม่มีอะไรจะคุยต่อ  

ตัวเราก็ไม่ใช่คนที่ถามซอกแซกแบบ มายังไง ทำงานอะไร บ้านอยู่ทีไหน อะไรแบบนี้ ไม่กล้าขอเบอร์เพื่อติดต่อในอนาคต

เคยเจอคนไทยในร้านขายของชำ เราก็เข้าไปทัก เค้าก็ยิ้มๆ แล้วมันไม่มีอะไรจะคุยต่อ เรารู้สึกหน้าแตกเล็กน้อย

เคยเจอคนไทยในสวนสนุก อยู่เมืองเดียวกัน เค้ามีลูกสองคน เราคุยด้วยนิดหน่อย เค้าก็ยุ่งกับลูกเค้า เรายุ่งกับลูกเรา เราไม่กล้าขอเบอร์ เลยไม่ได้ติดต่อเค้าอีกเลย

นี้เพิ่งเจอคนไทยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ทั้งๆที่อยู่มาหลายปี เค้าอยู่เป็นครอบครัว ลูกเค้าปีเดียวกับลูกเราพอดี เราผ่านไปทัก เค้าก็งงๆมั่ง ไม่ทันตั้งตัวว่ามีคนไทยแถวนี้ด้วยเหรอ เหมือนเค้าจะเฉยๆ เราก็ไม่แน่ใจว่า เค้าคิดยังไง เราไม่แน่ใจว่าควรสานต่อ หรือเฉยๆดี

อยากรู้ว่า เวลามีคนไทยมาทัก คุณคิดยังไง

1-เฉยๆ คนไม่รุ้จัก ไม่ไว้ใจ คุยด้วยตามมารยาท

2-ไม่ชอบคนไทย ไม่อยากรู้จัก วุ่นวายเรื่องส่วนตัว

2-รู้สึกดี คุยภาษาไทยด้วยกัน แต่ไม่สานต่อ

3-อยากรู้จักต่อ เผื่อเป็นเพื่อนกันได้ในอนาคต

ถ้าบังเอิญเจอกันครั้งแรก แต่อยู่ในเมืองด้วยกัน คุณจะให้เบอร์โทรไหม

คุณคิดยังไงกันคะ