สวัสดีค่ะ
จขกท.เป็นเด็กจบใหม่นะคะ จริงๆ ก็ไม่ใหม่หรอกค่ะ จบมาซักพักแล้ว ตอนนี้กำลังเครียดเลยค่ะ
ได้งานใหม่ กำลังจะย้ายเข้าหอวันนี้แล้ว งานนี้เป็นงานไม่ตรงสายเลยไม่เคยเรียนด้านนี้มาเลย
เป็นงานโรงงาน เข้าได้เพราะเส้นของพี่ชาย(ญาติ) อ่านถึงตรงนี้อย่าเพิ่งเกลียดกันนะคะ 5555
ก่อนหน้านี้ทำงานตรงสายค่ะ จริงๆ ก็ไม่ตรงมากหรอก พอทำได้
งานดี ชีวิตดี๊ดี เงินได้ตามมาตรฐาน มีที่อยู่ฟรี ข้าวฟรี พักที่ทำงานเลย
แทบไม่เสียค่าใช้จ่ายอะไรอะไรเลย เป็นคนไม่ชอบเที่ยวอยู่แล้วค่ะ หมดไปกับค่ากิน
ดูดีมีอนาคตมากๆ แต่แล้วก็ต้องเปลี่ยนไป ไม่เป็นอย่างที่ฝันไว้เลย
สมมติเราเรียนจบด้านทำครัวมา แต่เค้าให้เราทำสวน ซึ่งเค้าบอกว่าเราทำได้แม้วุฒิจะไม่ตรง
แต่จะให้อยู่ใน ตน.ผู้ช่วยนะ มีคนเทรนงานให้ ไม่มีปสก.ไม่เป็นไร เค้าจะสอนให้
เราก็โอเค อย่างน้อยก็เคยมาบ้างแม้จะไม่เคยทำ แล้วก็มีคนสอนให้ เงินดี หักลบแล้วคุ้มมาก ก็ตกลงทำไป
แต่ก็นั่นแหละ หัวหน้าเราดันมางานเดือนละครั้ง ซึ่งบอกเลยเราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถค่ะ
มันไม่ใช่การสวน เราเปรียบเทียบ งานจริงๆ คือความเป็นอยู่ชีวิตของคนคนนึง มันไม่ง่ายเลย
ตอนแรกเค้าเตือนเรา เราก็โอเคปรับปรุงตัว
การเป็นอยู่ของลูกค้าที่นี่ต่ำกว่ามาตรฐานมากๆๆๆๆๆๆๆ เราสงสารเลยอ่ะ เราก็พยายามทำให้ดีที่สุด
แต่แล้วก็เกิดเป็นคดีความ เกือบดังแล้วนะ ออกข่าวด้วย แต่มีระเบิดที่ กทม.ก่อน เรื่องเลยเงียบ
แล้วที่ทำงานกับลูกค้าก็ตกลงกันได้ เรื่องจบ... แต่เรื่องของเรายังไม่จบ ที่ทำงานบอกว่า
เราดูแลงานของเราไม่ได้ ทำได้ไม่ดีพอ เค้าจะไล่เราออก เงิบเลย คือที่เป็นคดีความไม่เกี่ยวกับเราเลย
เราแค่เข้าเวรวันนั้นแค่นั้น เค้าบอกว่าเพราะเราดูแลได้ไม่ดี โอเค.. ถ้าเราไม่ดี เรียกเราไปรับมาก็ได้
ไม่ใช่เราไม่ดีแล้วต้องไปเรื่องทรามๆ แล้วมาโทษเรา
พอเค้าไล่ออก เราช็อคมาก แต่เค้าบอกว่าจะให้โอกาสเรา อีกเดือนนึง ถ้าทำไม่ดีอีกเค้าจะไล่ออก
ตักเตือนได้ไม่ว่าเลยนะ อยู่ๆไล่ออกวันนี้ 1 ทุ่ม เราต้องออกพรุ่งนี้หลังเลิกงาน?? เราจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ
เรากลับมาคิดดูค่ะ เราทำสวนคนเดียว(ทำสวนที่ว่าคือเปรียบเทียบนะคะ) แต่พื้นที่ส่วนกลางที่ต้องดูแลมีหลายจุด
ใครว่างก็มาช่วยกันได้ ทุกคนเรียกหาแต่เราให้ทำๆๆๆ แต่เค้าไม่เคยคิดจะช่วยเราทำเลย บอกว่าเราทำได้ไม่ดี
เพิ่มงาน บอกว่าทำ 7 โมง ถึง 4 โมงเย็น แต่จริงๆ เราต้องทำตั้งแต่ 6 โมงเช้า จนลูกค้านอน คือ 6 โมงเย็น ไม่มีโอที
พักก็ไม่ได้น่าเกลียดเราอาศัยอยู่ที่นี่ คิดซะว่าทำชดเชยค่าน้ำไฟ แต่ก็นั่นแหละ เราไม่เอา พอแล้วมันเกินข้อตกลง
เราขอลาออก
พอเราลาออกมาก็ว่างงาน อยู่เกือบสามอาทิตย์ มาอยู่กับเพื่อน เกรงใจมาก
หางานยาก คือต้องการประสบการณ์แต่เราไม่มี ก็หาๆ ไปเรื่อย พี่ชายรู้เลยบอกว่า มีงานว่างนะมาทำด้วยกันมั้ย
เราก็ตกลงดีกว่าไม่มีอะไรทำ เงินก็ไม่มี แต่มันไกลมาก เป็นงานที่ไม่ใช่แค่ไม่ตรงสายนะคะ
แต่เราไม่เคยเรียนอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต คิดว่าถ้าไปสมัครเองเค้าคงไม่รับแน่ แต่เพราะเส้นพี่ชาย
ซึ่งเราก็ไม่ชอบงานนักหรอก ก็ไม่รู้ว่าชอบรึเปล่าเพราะไม่เคยแตะ ไม่เคยรู้อะไรเลย กังวล กลัว
กลัวว่าทำไม่ดีจะไม่มีใครเตือน กลัวไล่ออก กลัวคนเกลียดเพราะเป็นเด็กเส้น กลัวไม่มีใครสอนงาน
ระบายมาเยอะแล้ว ได้เวลาอาบน้ำ เก็บของต้องย้ายแล้ว
ไม่พร้อมเลยค่ะ เหมือนต้องจำใจ ไม่รู้ว่าอะไรรออยู่ คงทำให้ผ่านไป ไม่อยากคาดหวังอะไรอีกต่อไปแล้ว
ปล.เราอยากเขียนถึงความโหดร้าย ความเลว ของที่ทำงานเก่า เรากลัวโดน พรบ.คอม เพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย
มีแต่คำพูดของเรา อย่างที่บอกมันเป็นคดีความด้วย เค้าโกหกทุกคน โกหกลูกค้า เยอะแยะมากมาย
ถ้าเค้าทำงานเกี่ยวกับชีวิตของคนควรทำให้มันดีกว่านี้ หมาบางบ้านยังกินอยู่ดีกว่านี้เลย เราเสียใจที่ทำอะไรไม่ได้
รู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้
มีใครทำงานไม่ตรงสายบ้าง ผ่านมาได้ยังไง ให้กำลังใจตัวเองยังไงบ้างคะ?
จขกท.เป็นเด็กจบใหม่นะคะ จริงๆ ก็ไม่ใหม่หรอกค่ะ จบมาซักพักแล้ว ตอนนี้กำลังเครียดเลยค่ะ
ได้งานใหม่ กำลังจะย้ายเข้าหอวันนี้แล้ว งานนี้เป็นงานไม่ตรงสายเลยไม่เคยเรียนด้านนี้มาเลย
เป็นงานโรงงาน เข้าได้เพราะเส้นของพี่ชาย(ญาติ) อ่านถึงตรงนี้อย่าเพิ่งเกลียดกันนะคะ 5555
ก่อนหน้านี้ทำงานตรงสายค่ะ จริงๆ ก็ไม่ตรงมากหรอก พอทำได้
งานดี ชีวิตดี๊ดี เงินได้ตามมาตรฐาน มีที่อยู่ฟรี ข้าวฟรี พักที่ทำงานเลย
แทบไม่เสียค่าใช้จ่ายอะไรอะไรเลย เป็นคนไม่ชอบเที่ยวอยู่แล้วค่ะ หมดไปกับค่ากิน
ดูดีมีอนาคตมากๆ แต่แล้วก็ต้องเปลี่ยนไป ไม่เป็นอย่างที่ฝันไว้เลย
สมมติเราเรียนจบด้านทำครัวมา แต่เค้าให้เราทำสวน ซึ่งเค้าบอกว่าเราทำได้แม้วุฒิจะไม่ตรง
แต่จะให้อยู่ใน ตน.ผู้ช่วยนะ มีคนเทรนงานให้ ไม่มีปสก.ไม่เป็นไร เค้าจะสอนให้
เราก็โอเค อย่างน้อยก็เคยมาบ้างแม้จะไม่เคยทำ แล้วก็มีคนสอนให้ เงินดี หักลบแล้วคุ้มมาก ก็ตกลงทำไป
แต่ก็นั่นแหละ หัวหน้าเราดันมางานเดือนละครั้ง ซึ่งบอกเลยเราทำไม่ได้ มันเกินความสามารถค่ะ
มันไม่ใช่การสวน เราเปรียบเทียบ งานจริงๆ คือความเป็นอยู่ชีวิตของคนคนนึง มันไม่ง่ายเลย
ตอนแรกเค้าเตือนเรา เราก็โอเคปรับปรุงตัว
การเป็นอยู่ของลูกค้าที่นี่ต่ำกว่ามาตรฐานมากๆๆๆๆๆๆๆ เราสงสารเลยอ่ะ เราก็พยายามทำให้ดีที่สุด
แต่แล้วก็เกิดเป็นคดีความ เกือบดังแล้วนะ ออกข่าวด้วย แต่มีระเบิดที่ กทม.ก่อน เรื่องเลยเงียบ
แล้วที่ทำงานกับลูกค้าก็ตกลงกันได้ เรื่องจบ... แต่เรื่องของเรายังไม่จบ ที่ทำงานบอกว่า
เราดูแลงานของเราไม่ได้ ทำได้ไม่ดีพอ เค้าจะไล่เราออก เงิบเลย คือที่เป็นคดีความไม่เกี่ยวกับเราเลย
เราแค่เข้าเวรวันนั้นแค่นั้น เค้าบอกว่าเพราะเราดูแลได้ไม่ดี โอเค.. ถ้าเราไม่ดี เรียกเราไปรับมาก็ได้
ไม่ใช่เราไม่ดีแล้วต้องไปเรื่องทรามๆ แล้วมาโทษเรา
พอเค้าไล่ออก เราช็อคมาก แต่เค้าบอกว่าจะให้โอกาสเรา อีกเดือนนึง ถ้าทำไม่ดีอีกเค้าจะไล่ออก
ตักเตือนได้ไม่ว่าเลยนะ อยู่ๆไล่ออกวันนี้ 1 ทุ่ม เราต้องออกพรุ่งนี้หลังเลิกงาน?? เราจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ
เรากลับมาคิดดูค่ะ เราทำสวนคนเดียว(ทำสวนที่ว่าคือเปรียบเทียบนะคะ) แต่พื้นที่ส่วนกลางที่ต้องดูแลมีหลายจุด
ใครว่างก็มาช่วยกันได้ ทุกคนเรียกหาแต่เราให้ทำๆๆๆ แต่เค้าไม่เคยคิดจะช่วยเราทำเลย บอกว่าเราทำได้ไม่ดี
เพิ่มงาน บอกว่าทำ 7 โมง ถึง 4 โมงเย็น แต่จริงๆ เราต้องทำตั้งแต่ 6 โมงเช้า จนลูกค้านอน คือ 6 โมงเย็น ไม่มีโอที
พักก็ไม่ได้น่าเกลียดเราอาศัยอยู่ที่นี่ คิดซะว่าทำชดเชยค่าน้ำไฟ แต่ก็นั่นแหละ เราไม่เอา พอแล้วมันเกินข้อตกลง
เราขอลาออก
พอเราลาออกมาก็ว่างงาน อยู่เกือบสามอาทิตย์ มาอยู่กับเพื่อน เกรงใจมาก
หางานยาก คือต้องการประสบการณ์แต่เราไม่มี ก็หาๆ ไปเรื่อย พี่ชายรู้เลยบอกว่า มีงานว่างนะมาทำด้วยกันมั้ย
เราก็ตกลงดีกว่าไม่มีอะไรทำ เงินก็ไม่มี แต่มันไกลมาก เป็นงานที่ไม่ใช่แค่ไม่ตรงสายนะคะ
แต่เราไม่เคยเรียนอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต คิดว่าถ้าไปสมัครเองเค้าคงไม่รับแน่ แต่เพราะเส้นพี่ชาย
ซึ่งเราก็ไม่ชอบงานนักหรอก ก็ไม่รู้ว่าชอบรึเปล่าเพราะไม่เคยแตะ ไม่เคยรู้อะไรเลย กังวล กลัว
กลัวว่าทำไม่ดีจะไม่มีใครเตือน กลัวไล่ออก กลัวคนเกลียดเพราะเป็นเด็กเส้น กลัวไม่มีใครสอนงาน
ระบายมาเยอะแล้ว ได้เวลาอาบน้ำ เก็บของต้องย้ายแล้ว
ไม่พร้อมเลยค่ะ เหมือนต้องจำใจ ไม่รู้ว่าอะไรรออยู่ คงทำให้ผ่านไป ไม่อยากคาดหวังอะไรอีกต่อไปแล้ว
ปล.เราอยากเขียนถึงความโหดร้าย ความเลว ของที่ทำงานเก่า เรากลัวโดน พรบ.คอม เพราะไม่มีหลักฐานอะไรเลย
มีแต่คำพูดของเรา อย่างที่บอกมันเป็นคดีความด้วย เค้าโกหกทุกคน โกหกลูกค้า เยอะแยะมากมาย
ถ้าเค้าทำงานเกี่ยวกับชีวิตของคนควรทำให้มันดีกว่านี้ หมาบางบ้านยังกินอยู่ดีกว่านี้เลย เราเสียใจที่ทำอะไรไม่ได้
รู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้