เกริ่น:เรื่องของเราเป็นความจริงทุกอย่าง แต่ไม่รู้ว่าการเรียบเรียงจะโอเครมั้ย กระทู้แรกเลย อาจจะมีภาษาวิบัติบ้างอะไรบ้าง อย่าแอนตี้กันเลย คอมเม้นได้ตามที่สบายใจ555เริ่มกันเลย
เรื่องของเราเริ่มตั้งแต่เมื่อหกปีก่อน เราได้สมัครเข้าชมรมนึงซึ่งรวมสามรร. เป็นระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง คือแบบไม่มีครูมากำกับว่างั้น ชมรมนี้ทำให้เรารู้จักคนคนนึง ตอนแรกแบบไม่เคยสนใจชื่อก็จำไม่ได้จนปีต่อมาได้เล่นละครเวทีด้วยกัน เราเล่นเป็นแม่ส่วนคนนั้นเล่นเป็นลูก ช่วงนั้นตั้งแต่ซ้อมจนแสดงจบ(ปล.ขอแทนชื่อคนคนนั้นว่าอ)อก็เรียกเราว่าแม่ ทุกครั้งที่เจอกันจะมีคำทักทาย "สวัสดีครับแม่" คืนที่การแสดงจบ อ ก็แอดเฟสมาเราก็รับหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆระหว่างนั้นเรามีคบกับ ห แล้วคือ อ ก็ชอบดูหนัง ด้วยความโง่ เราก็ชวนสองคนนี้มาดูหนังด้วยกัน คือสายตานางทั้งสองฟาดฟันมากแต่วันนั้นก็ผ่านไปด้วยดี หลังจากนั้นมาไม่นานเราก็เลิกกับ ห เพราะทางบ้าน เราเฟลมากถึงกับขั้นแชทไปบอกว่าแบบอยากให้เค้าเป็นคนแรกของเราบลาๆ แต่ก็มี อ อยู่ปลอบใจมาตลอด อยู่เป็นเพื่อน แบบสอนเราเล่นเกมสมัครสไกด์จนไปๆมาๆเราคอลสไกด์กับ อ ทุกวัน จนมาวันนึง อ ก็บอกชอบเรา ด้วยความที่อยากเล่นตัวเลยปฏิเสธไปแล้วก็พูดแบบถ้าชอบกลับจะบอกเอง ในที่สุดวันนั้นก็มาถึงเราบอกชอบ อ กลับและเราก็ได้เป็นแฟนกัน ส่วนตัวเราก็เป็นเด็กเกเรอะนะเรียนพิเศษโดดภาคบ่ายจ้า ไปไหนไปเที่ยวกับ อ ช่วงนั้นคือแฮปปี้ดี้ด้ามาก ด้วยความที่ว่า อ เก่งเกี่ยวกับคอมแล้วที่บ้านเจ๊ง อ เลยอาสามาซ่อมให้แต่คือเป็นอะไรที่เซอร์ไพและไม่คิดว่า อ จะกล้าขนานนี้ เราก็บอกแม่เพื่อนจะเอาคอมมาเปลี่ยนให้นะ สงสารมากคือซอยเรามีซอยย่อยเยอะมาก อ หลง บอกก็ไม่เข้าใจ จนแม่มานั่งรอเป็นเพื่อนหน้าบ้าน อ เข้ามาแล้วก็มือไม้อ่อนสวัสดีพ่อแม่เราอย่างน่ารัก พ่อแม่เราก็ให้เข้าบ้านโดยดี วันนั้น อ ก็อยู่นั่งเล่นบ้านเราทั้งวันทั้งที่พน. อ สอบ555 น้องเราชอบ อ มาก ถึงกะขั้นขอเบอร์แล้วใช้เบอร์บ้านโทรหา ขอพักไว้ก่อนนะคะ โดยส่วนตัวอยากให้กระทู้นี้เป็นที่เก็บความทรงจำ คงจะพิมต่อจนจบอะค่ะ555
อยากโม้ อยากถามเรื่องส่วนตัวบางช่วงมี18+
เรื่องของเราเริ่มตั้งแต่เมื่อหกปีก่อน เราได้สมัครเข้าชมรมนึงซึ่งรวมสามรร. เป็นระบบรุ่นพี่รุ่นน้อง คือแบบไม่มีครูมากำกับว่างั้น ชมรมนี้ทำให้เรารู้จักคนคนนึง ตอนแรกแบบไม่เคยสนใจชื่อก็จำไม่ได้จนปีต่อมาได้เล่นละครเวทีด้วยกัน เราเล่นเป็นแม่ส่วนคนนั้นเล่นเป็นลูก ช่วงนั้นตั้งแต่ซ้อมจนแสดงจบ(ปล.ขอแทนชื่อคนคนนั้นว่าอ)อก็เรียกเราว่าแม่ ทุกครั้งที่เจอกันจะมีคำทักทาย "สวัสดีครับแม่" คืนที่การแสดงจบ อ ก็แอดเฟสมาเราก็รับหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆระหว่างนั้นเรามีคบกับ ห แล้วคือ อ ก็ชอบดูหนัง ด้วยความโง่ เราก็ชวนสองคนนี้มาดูหนังด้วยกัน คือสายตานางทั้งสองฟาดฟันมากแต่วันนั้นก็ผ่านไปด้วยดี หลังจากนั้นมาไม่นานเราก็เลิกกับ ห เพราะทางบ้าน เราเฟลมากถึงกับขั้นแชทไปบอกว่าแบบอยากให้เค้าเป็นคนแรกของเราบลาๆ แต่ก็มี อ อยู่ปลอบใจมาตลอด อยู่เป็นเพื่อน แบบสอนเราเล่นเกมสมัครสไกด์จนไปๆมาๆเราคอลสไกด์กับ อ ทุกวัน จนมาวันนึง อ ก็บอกชอบเรา ด้วยความที่อยากเล่นตัวเลยปฏิเสธไปแล้วก็พูดแบบถ้าชอบกลับจะบอกเอง ในที่สุดวันนั้นก็มาถึงเราบอกชอบ อ กลับและเราก็ได้เป็นแฟนกัน ส่วนตัวเราก็เป็นเด็กเกเรอะนะเรียนพิเศษโดดภาคบ่ายจ้า ไปไหนไปเที่ยวกับ อ ช่วงนั้นคือแฮปปี้ดี้ด้ามาก ด้วยความที่ว่า อ เก่งเกี่ยวกับคอมแล้วที่บ้านเจ๊ง อ เลยอาสามาซ่อมให้แต่คือเป็นอะไรที่เซอร์ไพและไม่คิดว่า อ จะกล้าขนานนี้ เราก็บอกแม่เพื่อนจะเอาคอมมาเปลี่ยนให้นะ สงสารมากคือซอยเรามีซอยย่อยเยอะมาก อ หลง บอกก็ไม่เข้าใจ จนแม่มานั่งรอเป็นเพื่อนหน้าบ้าน อ เข้ามาแล้วก็มือไม้อ่อนสวัสดีพ่อแม่เราอย่างน่ารัก พ่อแม่เราก็ให้เข้าบ้านโดยดี วันนั้น อ ก็อยู่นั่งเล่นบ้านเราทั้งวันทั้งที่พน. อ สอบ555 น้องเราชอบ อ มาก ถึงกะขั้นขอเบอร์แล้วใช้เบอร์บ้านโทรหา ขอพักไว้ก่อนนะคะ โดยส่วนตัวอยากให้กระทู้นี้เป็นที่เก็บความทรงจำ คงจะพิมต่อจนจบอะค่ะ555