หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
[CR] เมื่อความเหงา พาเรามาท่ามกลาง ทุ่งนาเเละแสงดาว
กระทู้รีวิว
ภาคเหนือ
จังหวัดเชียงใหม่
เคยไหมครับ ที่อยากจะพักสายตาจากจอสี่เหลี่ยม อยากจะอยู่กับธรรมชาติโดยที่ไม่มีแสงไฟจากหลอดนีออน
อยากจะนอนดูดาวกลางขุนเขา และ สัมผัสสายลม และ สายหมอกที่โอบอุ้มเราในยามเช้า ถ้าหากว่าสิ่งเหล่านี้คุณกำลังมองหาอยู่ล่ะก็ ผมมีสถานที่แนะนำครับ ที่นั้นก็คือ ‘’บ้านป่าบงเปียง’’
สี่ล้อหมุนข้ามหุบเขาจากเมืองสู่บ้านป่า ผ่านหมู่สนและต้นหญ้าที่ขึ้นอยู่ตามไหล่เขา ของดอยอินทนนท์ จังหวัด เชียงใหม่
สองเท้าเดินสลับกัน ไปกว่าสองกิโลตามคำบอกกล่าวของ พี่ วิชัย เจ้าของบ้านพักที่เราได้จองไว้
ราวๆยี่สิบนาทีผ่านไป ภาพที่รอเราอยู่เบื้องหน้า ทำให้ความรู้สึกของเหงื่อที่ไหลอยู่บนใบหน้ากล้ามเนื้อที่ล้าอยู่บริเวณต้นขา หายสนิท
สิ่งที่รอเราอยู่ทำให้สายตาของเราเหมือนโดนสะกดไว้ด้วย ความเขียวขจีของทุ่งนาที่กว้างและลดลั่นไปตามชั้นของพื้นดิน
มันสวยครับ สวยมากๆ แต่ก่อนอื่นเราต้องไปหาพี่วิชัยเพื่อที่จะเก็บสัมภาระและทานข้าวเย็นกันก่อน
หลังจากทานมื้อเย็นเสร็จ ก็ถึงเวลาเก็บภาพความประทับใจ แสงของพระอาทิตย์ที่กำลังลดระดับต่ำลงไปตามเวลา ก็สร้างบรรยากาศที่แสนจะรู้สึกพิเศษร่วมกับทุ่งนาขั้นบันไดมากเลยทีเดียว
เรารอจนถึงกลางคืนเพื่อที่จะเก็บภาพ ดวงดาว และทางช้างเผือกต่อ ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยที่สองตาของเราได้รับภาพที่มหัศจรรย์แบบนี้
ดาวเต็มฟ้าเบียดเสียดกันอยู่ข้างบน สร้างความประทับใจเป็นครั้งที่สองในรอบวันของการเดินทาง ในที่สุดเราก็ต้องกลับขึ้นที่พักเพราะความมืดที่ มืดสนิทจริงๆ หมู่บ้านนี้ไม่มีไฟฟ้าครับ แต่โชคยังดีที่มีน้ำประปารองรับอยู่ เรากลับขึ้นมาแล้วยังได้นอนดูดาวที่มีเพียงแสงเทียนให้ความสว่างอยู่ข้างๆ
นี่เเหละ น่ะที่ผมเรียก ‘’ไม่มีไฟก็มีดาว ‘’ รุ่งเช้าของอีกวัน ภาพแรกที่ผมเดินออกมาจากประตูก็ยังคงเป็นนาขั้นบันไดที่สวยงามเช่นเดิมแต่เพียงต่างกันที่ช่วงเวลา
ที่สุดของทริปนี้สำหรับผมนะครับ คือหลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางเเละถ่ายรูปมาทั้งวันคือ การได้อาบน้ำในห้องน้ำที่มืดเกือบจะสนิทถ้าไม่มีเเสงเทียน แต่นั่นไม่ใช่โมเมนต์ในห้องน้ำครับ โมเมนต์ที่ประทับใจที่สุดมันคือก้าวเเรกที่ออกจากห้องน้ำครับ เพราะภาพแรกที่ผมได้สัมผัสด้วยตาคู่นี้ของผม และมันก็แทบจะทำให้ผมลื่นหัวฟาดพื้น เนื่องจากความประทับใจ ภาพนั้นมันคือ ดาว ดาวที่ ส่องสว่างไสวเป็นประกายเต็มท้องฟ้า นั่นอาจเป็นเพราะม่านตาเราที่เปิดกว้างพร้อมรับเเสงอย่างเต็มที่ในที่ที่มืดสนิท มันทำให้เราเห็นได้มันชัดที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเห็นมา แต่แอบเสียดายที่ภาพถ่ายมันบอกเล่าความรู้สึกของคนถ่ายไม่ได้ทั้งหมด แต่เชื่อเถอะครับ ถ้าได้มาสัมผัสเอง ..... เเน่นอนครับ บ้านบงเปียงมีความรู้สึกดีๆรอคุณอยู่
ชื่อสินค้า:
บ้าน ป่าบงเปียง
คะแนน:
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
O สิ้นสวาดิ .. O
O ให้เราสองขาดกันแต่วันนี้ อย่าได้มีหัวใจอาลัยหา ความรู้สึกอ่อนหวานมันด้านชา ปรารถนาคงเหลือ .. เพียงเพื่อลืม O อัสดงคต .. ดวงรพี .. คล้ายรีรอ จะทอดทอสุรภาพ .. ให้ปลาบปลื้ม ก่อนโอนแสงดาวกระพริบให้หยิบ
สดายุ...
บทกวีแห่งถนนอับแสง
1. รอยแยกแห่งรุ่งอรุณโอ้ ฟ้าที่แย้มออกในยามเช้า — ไม่ใช่ด้วยความปลื้มปิติแต่ด้วยเสียงคร่ำครวญ ที่สั่นสะท้านเหนือขอบฟ้าดวงตะวันดิ้นรนจากพันธนาการแห่งเมฆทมิฬประหนึ่งนักโทษผลักฝาเหล็กด
ท้าวขี้เมี่ยง ดังปึ่ง
O กำสรวลสมัย .. O
ยามสิ้นสุด .. ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เดือนสิบ ๒๓๑๐ .. . . ๑๔ 0 อาดูระพูนอยุธยา ระบุภาวะพ่ายพัง สิ้นสายเพราะหายนะพลัง ปะทุถั่งก็ยากทาน ๘ 0 โอ้ .. เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ ปรา
สดายุ...
ฐีติภูตัง หลวงปู่มั่น ทำไมต้องเจริญสมถสมาธิก่อนวิปัสสนา?
ฐีติภูตัง หลวงปู่มั่น ทำไมต้องเจริญสมถสมาธิก่อนวิปัสสนา? รูปที่ 1 เพราะจิต (ฐีติภูตัง) ถูกอวิชชา คือ ความไม่รู้ครอบงำจนมืดบอดดำสนิท จึงเกิดสังขาร คือ ความคิดปรุงแต่ง เมื่อมีความคิดปรุงแต่ง จึงเกิดว
สมาชิกหมายเลข 2748147
Hoshizora wo kimi ni (ทุ่งแสงดาว)
ทุ่งแสงดาวที่พร่างพราวในคืนนี้ ยามราตรีที่งดงามสว่างไสว เห็นดาวพร่างงดงามมาแต่ไกล มีแสงไฟที่งดงามน่าละเมอ ฟังติดตาม ข่าวสาร จส 100 และนั่งคอยติดตามจนเพ้อเจ้อ เห็นแสงดาวแล้วชวนคิดถึงเธอ คอยนั่งเพ้อละเม
สมาชิกหมายเลข 6962565
มีนิยายรักแนวลึกลับหน่อยๆมาเสิร์ฟค่า - คฤหาสน์แสงเทียน
เรื่อง คฤหาสน์แสงเทียน โปรย: เขาต้องซ่อนตัวอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ตั้งโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางหุบเขาและท้องทุ่งอันแสนจะแห้งแล้ง ใช้ชีวิตแบบตื่นกลางคืน นอนกลางวัน เห็นแสงอาทิตย์ยามเช้าล่าสุดก็เมื่อสามปีท
สมาชิกหมายเลข 4183541
ooo ยิ้มน้อย เจื่อนเจื่อนเกลื่อนน้ำตา ooo
o เดียวดายโดดเดี่ยวเปลี่ยวอ้างว้าง ท่ามกลางมืดมิดจิตสับสน หวิวหวั่นสั่นไหวอ่อนใจตน ปลอบกมลเพียงหมอนนอนข้างกาย o ดึกดื่นคืนเหงากราวเสียงฝน วกวนครุ่นคะนึงรำพึงหมาย แปลงคำพร่ำกานท์เขียนบรรยาย เรียงร่ายใ
nana นะคะ
จวบจนสิ้นแสงแดงดาว: เพราะอุทิศคืออุทิศ
จวบจนสิ้นแสงแดงดาว: เพราะอุทิศคืออุทิศ หน้าปกพื้นดำ ฉากแดง และตัวอักษรขาวสะดุดตาตั้งแต่แรกเห็น คลับคล้ายมีพลังงานดึงดูดให้สัมผัส สองบุรุษเผยโฉมบนหน้า
สมาชิกหมายเลข 8831697
คืนเหงาๆ คนเหงาๆเขาทำไรกัน
ในค่ำคืนที่ท้องฟ้าฉาบทาไปด้วยสีดำๆ ท่ามกลางแสงจันทร์ แสงดาวที่สาดส่อง ...................ลมหนาวที่พัดผ่าน ทำให้รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่กำลังเผชิญอยู่ นี่สินะที่เรียกว่าเหงา หลายคนอาจจะบอกว่า ก็หาอะไร
สมาชิกหมายเลข 2712377
เพลงยาว นะเออละเมอเดือน
ใบโศกอ่อนว่อนไหววิไลชี้กลิ่นโศกเสียดแทรกซ่านผ่านฤดีปลื้มเปรมปรีดิ์นะเออละเมอเดือน"เที่ยวโลดแล่นเลี้ยวลดทุกคดคุ้งแลทิวทุ่งตระการพิมานเหมือนละหานห้วยสวยสดปรากฏเขื่อนมีเงาเพื่อนทอดเฉียงอยู่เคียงใจ&q
เฒ่ายาจก
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
ภาคเหนือ
จังหวัดเชียงใหม่
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
[CR] เมื่อความเหงา พาเรามาท่ามกลาง ทุ่งนาเเละแสงดาว
อยากจะนอนดูดาวกลางขุนเขา และ สัมผัสสายลม และ สายหมอกที่โอบอุ้มเราในยามเช้า ถ้าหากว่าสิ่งเหล่านี้คุณกำลังมองหาอยู่ล่ะก็ ผมมีสถานที่แนะนำครับ ที่นั้นก็คือ ‘’บ้านป่าบงเปียง’’
สี่ล้อหมุนข้ามหุบเขาจากเมืองสู่บ้านป่า ผ่านหมู่สนและต้นหญ้าที่ขึ้นอยู่ตามไหล่เขา ของดอยอินทนนท์ จังหวัด เชียงใหม่
สองเท้าเดินสลับกัน ไปกว่าสองกิโลตามคำบอกกล่าวของ พี่ วิชัย เจ้าของบ้านพักที่เราได้จองไว้
สิ่งที่รอเราอยู่ทำให้สายตาของเราเหมือนโดนสะกดไว้ด้วย ความเขียวขจีของทุ่งนาที่กว้างและลดลั่นไปตามชั้นของพื้นดิน
หลังจากทานมื้อเย็นเสร็จ ก็ถึงเวลาเก็บภาพความประทับใจ แสงของพระอาทิตย์ที่กำลังลดระดับต่ำลงไปตามเวลา ก็สร้างบรรยากาศที่แสนจะรู้สึกพิเศษร่วมกับทุ่งนาขั้นบันไดมากเลยทีเดียว