...น้อย ไป อีก หรือ ...

โปรยรอยยิ้มพิมพ์ละไมหทัยชื่น เย็นระรื่นรวยระรินกลิ่นบุปผา ลมละม้ายคล้ายจะชอบจึ่งลอบมา อาบผกากะให้คลุ้งฟุ้งกระจาย ปลิวละล่องฟองเรณูดูประหนึ่ง อึงคะนึง ณ บัดนั้นจะพลันฉาย ให้ทั้งทุ่งรุ่งอรุณกระชุ่นกาย

ระหกเหเร่ไกลใจรอนร้าวเวหาหาวกว้างใหญ่ที่ใดหนาได้พักพิงอิงคอนผ่อนกายาหลุบปีกล้าระโหยอ่อนโรยแรง ค่ำคืนหวาดวิตกสะทกสะท้านรัตติกาลกลืนกลบเลือนลบแสงสายลมหวีดกรีดผ่านม่านไม้แปลงคล้ายเสียงแสร้งปีศาจแทรกบาดทร

เตือนครั้งสุดท้าย....ให้โอกาส.....เจ้าหนีไป....ก็ตอนนี้! . . . ...อย่าหวั่นไหว ไยพี่เอ่ย คล้ายคำขู่ เจ้าจะหนี หรือไม่นะ...หรี่ตาดู โอ้พธู ไม่ขัดข้อง ถ้าต้องการ หากเจ้าหนี พี่คงตาม ทุกเส้นทาง แม้แหว

https://www.youtube.com/watch?v=Sq_uusD5E24 ⋆˚𖥔 ݁ ˖𓂃.⊹₊ ˚‧︵‿₊୨୧₊‿︵‧ ˚ ₊⊹ ⠀⠀กล่องดวงใจ ฉันฝาก เคยฝากไว้วาดหวังสาน สายใย โยงใยเหนี่ยวไม่ว่ามี กี่ฤดู เวียนฤดูเทียวยังคงอยู่ ผู้เดียว หนึ่งเดียวเธอ เห

สุสานสรวง ร่วงโรย ดั่งโลกฝัน เงาจันทร์ส่อง ซึ้งซับ กับพฤกษา ดอกไม้โปรย กลบหลับ วิญญาณลา เสียงลมพา โหยหวน ครวญนิรันดร์ ใต้ป้ายหิน ผุพัง ดั่งอาณา ซากอุรา จ่อมจม ทิ้งฝอยฝัน ดินซ่อนร่าง รุ่ยลับ ดับตะวัน

* ขอบคุณภาพจากโลกออนไลน์ ..ให้เจ้าหลับสักพัก เดี๋ยวสักครู่ มอบภวังค์เจ้าสู่ ประตูฝัน จะเฟ้นหา เครื่องหอม ย้อมสุคันธ์ ให้อวล ณ ห้วงนั้น อันเจ้าพึง กล่อมเพลงกลอน พ่อจะร้อง ทำนองเสนาะ เสียงไม่เพราะ

0 เยี่ยงไรหนอคิดย้อน .. แล้วร้อนรุ่ม กับเร้ารุมในจิตด้วยคิดถึง เหมือนแววตาวามนั้น .. ร่วมกันตรึง รอยหวานซึ้งลงทรวงแล้วหน่วงไว้ 0 จงรู้เถิด .. คะนึงหาบรรดามี มากกว่าที่รูปพรรณเคยฝันใฝ่ ทุกผูกพันทุกช่วง

0 ภาพจูงมือ .. ยิ้มแย้มกันแจ่มใส พาอีกอกโหมไหม้ด้วยไฟเผา มืดมัวกลางพร่ำพลอดก็ทอดเงา เหมือนยั่วเย้าหยอกล้อ .. เพิ่มทรมา 0 ไม่เคยคิดเคยฝันจะพลันพบ นรกภพขีด-วงที่ตรงหน้า ตรึงภาพแนบห้วงจิตจนติดคา ภิรมยาขา

เจ้า อ่อน แรง โรย ลา ล้า รัน ทด น้ำ ตา หยด รด ริน สิ้น ความ หวัง โหย หา ความ รัก มอบ ตอบ จริง จัง เจ้า วาด หวัง อ้อม ฝัน ผ่าน วัน วาน สะ เทิ้น ร้าว หวั่น ไหว ใจ อ้าง ว้าง สิ้น ไร้ ทาง ทน ทุกข์ รุก ไข

(กลบทบุษบงแย้มผกา+กลบทสนล้อลม) "ขอมอบสิ่งดี" "ขอ"ความสุข สมหวัง ยัง(รื่นรื่น)"ขอ"หยิบยื่น มอบให้ ได้(ฝันฝัน)"ขอ"สิ่งดี แต้มแต่ง แบ่ง(ปันปัน)"ขอ"ทุกวัน