..เกยสุขเพียงครู่ครั้ง ครู่คราว..

โปรยรอยยิ้มพิมพ์ละไมหทัยชื่น
เย็นระรื่นรวยระรินกลิ่นบุปผา
ลมละม้ายคล้ายจะชอบจึ่งลอบมา
อาบผกากะให้คลุ้งฟุ้งกระจาย

ปลิวละล่องฟองเรณูดูประหนึ่ง
อึงคะนึง ณ บัดนั้นจะพลันฉาย
ให้ทั้งทุ่งรุ่งอรุณกระชุ่นกาย
ร่ายรำบายแบบยะย้ายกำจายจร

เถอะจงรับกับวันนี้ฤดีรื่น
พรุ่งจะยืนหยัด ฤ รั้งอย่าสังหรณ์
ยิ้มขยับกับวันนี้ทวีพร
เฉกละครคราพิลาสขนาดนั้น

ธรรมชาตินาฏคีตะลานขจี
สานวิถีท่วงทำนองประคองฉัน
เรือนหทัยไฝ่เสมอจะเจอกัน
ส่วนวันนั้นวาระไหนอย่าใบ้เลย



เกยสุขสักครู่ครั้ง            ครู่คราว
เอื้อมที่ไกลเกินสาว        อาจพลั้ง
บุปผชาติสะพรั่งพราว     ขัยต่อ เนื่องนา
เก็บอิ่มประทับใจทั้ง      บอดใบ้บ่สน

..