ระหกเหเร่ไกลใจรอนร้าว
เวหาหาวกว้างใหญ่ที่ใดหนา
ได้พักพิงอิงคอนผ่อนกายา
หลุบปีกล้าระโหยอ่อนโรยแรง
ค่ำคืนหวาดวิตกสะทกสะท้าน
รัตติกาลกลืนกลบเลือนลบแสง
สายลมหวีดกรีดผ่านม่านไม้แปลง
คล้ายเสียงแสร้งปีศาจแทรกบาดทรวง
พิรุณพรำฉ่ำชื่นปีกชื้นชุ่ม
พรางไม้พุ่มพอบังแม้นยังห่วง
วลาหกปกฟ้าจันทร์ลาดวง
ยิ่งเยือกหน่วงหนาวสั่นพรั่นสะพรึง
โอ้อกเอ๋ย เอกาปักษาน้อย
ร่อนเร่ลอยลิ่วไกลเมื่อใดถึง
รังรวงรักฝากขวัญมั่นตราตรึง
ณ ที่ซึ่งสงบล้อมอุ่นอ้อมใจ
ขอบคุณ ภาพจากอินเทอร์เน็ต
คลิปเพลงบรรเลง ไร้รัง จาก ยูทูป ค่ะ
*** โอ้อกเอ๋ยเอกาปักษาน้อย***