>>>สุสานสรวง<<<

สุสานสรวง ร่วงโรย ดั่งโลกฝัน
เงาจันทร์ส่อง ซึ้งซับ กับพฤกษา
ดอกไม้โปรย กลบหลับ วิญญาณลา
เสียงลมพา โหยหวน ครวญนิรันดร์

ใต้ป้ายหิน ผุพัง ดั่งอาณา
ซากอุรา จ่อมจม ทิ้งฝอยฝัน
ดินซ่อนร่าง รุ่ยลับ ดับตะวัน
เหลือเพียงขวัญ ฝากไว้ ใต้หมู่ดาว

นกกาส่ง เสียงแผ่ว วะแว่วหา
ดุจอีกครา หลอกเร้น ทมิฬหาว
ผู้วายชนม์ หลับนิ่ง อย่างยืนยาว
ปล่อยรวงร่าง ร่วงใต้ พสุธา

กุหลาบป่า บานเศร้า ข้างเนินหิน
รินหยด น้ำค้างซึ้ง คะนึงหา
ก้านดอกใบ ไหวรำลึก ตรึกอุรา
คล้ายครวญปร่า คิดถึง จากแดนไกล

สุสานสรวง คือแดน แสนสงบ
แต่แฝงศพ โศกศัลย์ ผ่านสมัย
ทิ้งย่างก้าว คืนวัน ช่างปะไร
ถึงคราวไว้ อาลัย คนล่วงลา

แว่ววังเวง ผุดเร้น เป็นถ้อยคำ
พรายลำนำ อาดูร ก้องกังขา
ประหนึ่งกู่ เรียกหา ด้วยขื่นฟ้า
มาแนบเงา โลกา แอบความจริง

ฟ้าเวิ้งว้าง ดารา พร่างพรายแสง
ปกเหนือแหล่ง หมื่นหล้า ภูติผีสิง
สุสานสรวง ร่องรอย เรือนพักพิง
ปลอบประวิง คนอยู่ ให้รู้คลาย

เสียงสายลม คร่ำครวญ ยามต้องไม้
พาใจให้ เคลิ้มซ่าน ผ่านความหมาย
แม้นวายชนม์ ลับดับ สิ้นชีพตาย
ร่างเรียงราย ใคร่ฝากไว้ ในทรงจำ

หมอกคลุมราง ระยับ กับเงาเดือน
เหมือนม่านเคลื่อน ปิดกั้น คลื่นขื่นพร่ำ
อย่าอยู่อย่าง คนคิดถึง ใจระกำ
ทุกคืนร่ำ อาลัย อาดูรวาย

สุดท้ายแล้ว ชีวิตก็สิ้นสุด
ดุจดอกผุด ผลิบาน แล้วร่วงหาย
สุสานสรวง เป็นเพียง ทางเดียวดาย
ปล่อยวาง ว่ายเกิดดับ เวียนวัฏฏา



## หมายเหตุ ##  ดัดแปลงผลงานมาจาก ChatGPT ถ้าไม่ถูกต้องตามขนบต้องขออภัยด้วยค่ะ