ปีนี้อายุ 36 ประสบการณ์ทำงานออฟฟิตแบบมีเพื่อนร่วมงานเคียงข้างยังมีน้อย เคยมีก็แต่ประสบการณ์ตะหวาดอาละวาดใส่ลูกน้องแว๊ดๆ สมัยที่บริหารงานชิปปิ้งเล็กๆ ซึ่งเป็นบริษัทฯ ของครอบครัว ปัญหาของเราตอนนั้นก็คือคิดว่า “ความคิดของตัวเองถูกเสมอ” ไม่เคยทำอะไรผิด พอมีลูกน้องก็ใช้จิตวิทยาภาษาผู้ดีไม่เป็น อารมณ์ดราม่าประโคมกรี๊ดๆ ปัดของลงพื้น หักดินสอ โยนแก้วกาแฟ ตบโต๊ะ แตะเก้าอี้ บีบคอคน มองย้อนกลับไปตอนนี้ ยังเคยนั่งคิดเลยว่าเมื่อก่อนเป็นคนหรือตัวอิจฉาในละครกันแน่ ตอนนั้นคงเข้าใจผิดว่าออฟฟิตเป็นสตูดิโอถ่ายหนังแล้วลูกน้องคือ “นังดาวพระศุกร์” จะตบ จะด่ายังไงก็ได้ เวลาเดินไปไหนหยิ่งเชิดในสมองฮัมเพลง shine bright like a diamond คือฉันโดดเด่นไฉไลเลอค่าอมตะแบบเพชรแท้ยังไงยังงั้น ลืมคิดไปว่านอกจากลมหายใจเข้า-ออก อย่างอื่นต้องอาศัยคนอื่นทั้งนั้น จะตื่นจะนอนก็ต้องอยู่ในบ้านที่คนอื่นสร้าง จะกินจะดื่มก็ต้องหาซื้ออาหารหรือน้ำที่คนอื่นเขาตระเตรียม วันไหนเกิดอารมณ์จะผัดผักกินเอง จะปลูกผักบนระเบียงเองก็ใช่ที่ นึกภาพดูดีๆ งานอะไรทำคนเดียวแล้วมันจบบ้าง ถ้าไม่มีทีมงานสนับสนุน สินค้าสวยเลิศ โรงงานผลิตทันสมัย ส่งของตรงเวลา แผนกต้อนลูกค้าน่าประทับใจ ถามจริงทำคนเดียวได้เหรอ? นี่คือความจริง เบสิค เบสิค แต่พอลงสนามจริง ดันคิดถึงแต่ตัวเอง สนใจแต่ว่าเรียนสูงกว่าเพราะฉะนั้นสิ่งที่เราคิด เราพูด ไม่มีทางผิด ต้องไม่มีวิธีการที่ดีกว่าแน่ๆ หากไม่ตามกันก็ไปซะให้พ้นๆ หน้า ท่าจะบ้าไปแล้วอ่านนิยายมากเกิ้น เรื่องราวดำเนินมาจนถึงจุดเกือบแตกหัก ช่วงนั้นงานเร่ง ทุกคนทั้งเหนื่อยและเครียด ดิฉันเปรี้ยงใส่เพื่อนร่วมงาน ดีที่ปรับความเข้าใจกันได้ เพราะสิ่งที่สำคัญกว่าอารมณ์ยิบย่อยไร้สาระคือความสำเร็จในงาน คือภาพสินค้า “Marisara” เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก อย่างที่มีคนเคยกล่าวไว้ว่า
Loose a battle, to win the war.
สงครามที่แท้จริงคือ Big Brand Name ทั้งหลายเหล่านั้น แบรนด์ที่รายได้ต่อเดือนเป็นพันล้าน แบรนด์ที่ใครๆ พูดถึง และอยากได้ไว้ครอบครอง แม้ว่า Big names เหล่านั้นจะเป็นคู่แข่งแต่ในที่นี้ผู้ร้ายตัวจริงคือตัวเราเอง หากไม่รู้สำนึกว่าแค่มโนอยากได้สินค้า แล้ว “โอม มะลึกกึ๊กกึ๋ยย์ มะลึกกึ๊กกึ๋ยย์ มะลึกกึ๊กกึ๋ยย์” ภาพที่อยากได้มันจะมากองอยู่ตรงหน้า เราก็ไม่สมควรจะประสบความสำเร็จใดๆ ทั้งสิ้น ต้องยอมแพ้ต่อความหลงผิดของตัวเองแล้วกลับตัวกลับใจซะ ณ จุดนี้ออกแนวเครียดเพราะนั่นคือจุดเปลี่ยนที่สำคัญของชีวิต เหตุการณ์นี้ทำให้เข้าใจตัวเองถ่องแท้มากขึ้นว่าที่ผ่านมาโตแต่ตัว ส่วนวุฒิภาวะทางอารมณ์อยู่ในระดับเด็ก 5 ขวบ ชนิดที่เรียกว่าพอไม่ได้ของเล่นก็ลงไปดิ้นพลาดๆ กับพื้นห้างสรรพสินค้า ทำให้เข้าใจว่า “ถึงเวลาที่จะต้องเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ได้แล้ว” ขอเล่าเหตุการณ์วัดใจ ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ระดับความเครียดพุ่งปรี๊ดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ภาพใหญ่ตั้งแต่เริ่มทำธุรกิจคือ “ระดับโลก” ไม่เคยอยู่ในสมองเลยว่าจะเจียมเนื้อเจียมตัวดังแค่ในประเทศ จะเล่นเกมส์ใหญ่ ใจมันต้องได้ (จำเขามาพูด) ย้อนกลับไปเมื่อครั้งยังเปิดร้านที่เทอมินอล 21 วันนั้นฟ้าเป็นใจ ตัวเราเองและดีไซเนอร์คุณ “แพท” ผู้เป็นกำลังสำคัญเข้าร้านพร้อมกันพอดี นั่งกันอยู่ในร้านสักพักมีลูกค้าผู้ชายท่านหนึ่งเดินเข้ามาในร้านคนเดียว ซึ่งผิดปกติวิสัย จะเป็นตุ๊ดก็ไม่ใช่ดูเป็นผู้ชายแมนๆ คนหนึ่ง เป็นชาวต่างชาติลักษณะคล้ายมาจากประเทศในแถบตะวันออกกลาง เราก็ต้อนรับทั่วไปเพราะนึกว่าคงกำลังมองหาของฝากให้ภรรยา สักพักลูกค้าก็ถามว่า “สินค้าเหล่านี้คุณออกแบบเองหรือเปล่า” เราก็ตอบไปว่า “ใช่ ดีไซน์เนอร์นั่งอยู่ตรงนี้ ส่วนฉันเป็นนักพัฒนาธุรกิจ (Business Developer ซึ่งเป็นคำที่เราชอบใช้แนะนำตัวเองมากกว่าคำว่า เจ้าของร้านหรือ Owner”) สักพักเขาก็ยื่นนามบัตรให้แล้วบอกว่ากำลังมีโปรเจคเปิดห้างสรรพสินค้าใหม่ในกลุ่มประเทศ GCC (Gulf Countries Cooperation) ประกอบด้วย ๖ ประเทศ คือ ซาอุดิอาระเบีย สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ โอมาน กาตาร์ คูเวต และบาห์เรน ดิฉันเหลือบไปเห็นชื่อห้างสรรพสินค้าเท่านั้นแหละถึงกับตะลึงงัน “Aéropostale” ห้างสรรพสินค้ายักษ์ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาซึ่งมีแผนที่จะขยายตลาดในกลุ่มประเทศแถบตะวันออกกลาง ณ บัดนั้นแทบอยากจะถวายชุดตัวอย่างให้ฟรี แบบจะเอาหมดร้านก็ได้ พี่ขนไปเลยค่ะ ดีที่ Buyer ท่านนี้มีจรรยาบรรณ ตอบกลับมาว่า “ห้างยังสร้างไม่เสร็จ แต่เราสนใจสินค้าของคุณ ขอคุยรายละเอียดเพิ่มเติมในวันพรุ่งนี้” โอเคค่ะ พี่ว่าไงก็ว่าตามกัน จำได้ไม่ลืมเลยวันนั้นคือวันที่ 26 มิถุนายน 2556 ตกลงกันไว้ดิบดี สรุปวันที่ 27 มิถุนายน 2556 พี่เขาถูกขโมยวิ่งราวแถวสยามสแควร์ +++++ เวรเอ้ย (ช่างงามหน้า เพื่อนร่วมชาติทำแสบ) เลยต้องยกเลิกนัดแต่พี่เขาให้ส่งข่าวทางอีเมล์แทน ทำยังไงได้มาถึงขั้นนี้แล้วอยากได้ ก็ต้องได้ วางแผนเลยยิ่งกว่าแผนจีบผู้ชายทั้งหลายที่เคยจัดมาในชีวิต ส่งอีเมล์แสดงความคิดถึงอยู่เสมอโดยไม่สนใจว่าผู้ชายจะตอบกลับหรือไม่
28 มิถุนายน 2555 ส่งลิงก์แจ้งพิกัดว่าแม้ตัวอยู่ไกลแต่ใจยังคิดถึง มีรูปให้ดูต่างหน้าที่ www.zalora.co.th/marisara | www.facebook.com/imarisara (ตอนนั้นเวปไซต์ยังไม่มี)
2 กรกฏาคม 2555 เทคนิคเอาตัวเข้าแลกทำ Look Book โดยใช้รูปตัวเองขึ้นปกหน้า, คำนำ, และปกหลัง – สำเร็จผู้ชายขอเบอร์ติดต่อกลับ บอกจะโทรหา
8 กรกฏาคม 2555 ผู้ชายไม่โทรกลับแต่ขอให้ส่งรูปสินค้าและราคามาให้ (แค่นี้ก็พอใจแล้ว)
9 กรกฏาคม 2556 ช่วงนั้นมีภาระกิจ “Marisara” ไปอเมริกา แกล้งหยอดถามผู้ชายไปว่า “มีอะไรแนะนำมั้ย” (เพราะรู้ว่ายานแม่เขาอยู่ที่นั่น) – ผู้ชายตอบว่าตอนนี้พักผ่อนอยู่กับครอบครัวที่ประเทศอินเดีย ไม่สะดวกคุย
18 กรกฏาคม 2556ส่งเมล์นางงามมิตรภาพ ถามสาระทุกข์สุขดิบ กลัวจะลืมกัน – ผู้ชายบอกหยุดยาว สิงหาถึงค่อยกลับมาทำงาน (เคร อดทนไว้)
5 กันยายน 2556 ส่งอีเมล์หาผู้ชายไม่ตอบ
14 ตุลาคม 2556 ส่งอีเมล์หาคราวนี้ผู้ชายมีสัญญาณตอบกลับ บอกการก่อสร้างล่าช้าห้างต้องเลื่อนกำหนดเปิดออกไป (เคร ศรีทนได้)
27 มกราคม 2557 ส่งอีเมล์หาผู้ชายขอโทษที่หายไปนาน ให้เบอร์แล้วบอกว่าคิดถึงเมื่อไรโทรมาเลย (เข้าทาง)
4 กุมภาพันธ์ 2557 ผู้ชายแนะนำชายอื่นให้ จัดซื้อตัวจริง คนที่มีอำนาจตัดสินใจว่าจะซื้ออะไร เท่าไหร่บ้าง
5 กุมภาพันธ์ 2557 รักพี่ไม่เสียดายน้อง ผูกมิตรกับคนใหม่ทันที 3
30 กันยายน 2557 สุดท้ายผู้ชายก็มาให้แม่มาขอ (กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
Dear Mari, It’ll be good if you send us different designs in different sizes. Since it’s our first store our quantities will not be large. Once your brand starts performing good, we can carry the brand to all our stores as when they open. What is your margin structure/commercials ? Is your catalogue/line sheets ready for Summer’15 collection. If yes, please send it to us.
มะลิที่รัก (จะเรียกอะไรก็เรียกเลย แม้ว่าชื่อภาษาอังกฤษฉันคือมิรา ณ จุดนี้จะเรียก แมว เรียก มด เรียก ตู้เย็น ทีวี กินนรี อะไรก็ได้ทั้งนั้น) จะเป็นการดีอย่างมากถ้าคุณจะส่งตัวอย่างสินค้าในไซส์ต่างๆ มาให้กับเรา โดยยอดการสั่งสินค้าครั้งแรกนั้นเป็นการทดลองขายในห้างฯ แห่งแรกและหากยอดขายดีเราจะพิจารณาสั่งจำนวนเพิ่มขึ้นเพื่อวางขายในสาขาอื่นๆ ต่อไป ขอทราบโครงสร้างราคาของคุณและหากคุณมีรายการสินค้าใหม่สำหรับซัมเมอร์คอลแลคชั่นปี 2015 กรุณาส่งมาให้เราด้วย
ชีวิตคู่ไม่จบที่การแต่งงานฉันท์ใด การส่งตัวอย่างครั้งนั้นก็เปรียบเสมือนการเริ่มต้นชีวิตคู่ฉันท์นั้น
อ่านย้อนหลังบทที่
1-5 ได้ที่
http://pantip.com/topic/33763651
6-10 ได้ที่
http://pantip.com/topic/33765578
11-12 ได้ที่
http://pantip.com/topic/33768776
13 ได้ที่
http://pantip.com/topic/33792716
ประสบการณ์สร้างธุรกิจเสื้อผ้า จากปากแม่ค้าโดยตรง (บทที่ 14 เรียนรู้หลักการบริหาร)
Loose a battle, to win the war.
สงครามที่แท้จริงคือ Big Brand Name ทั้งหลายเหล่านั้น แบรนด์ที่รายได้ต่อเดือนเป็นพันล้าน แบรนด์ที่ใครๆ พูดถึง และอยากได้ไว้ครอบครอง แม้ว่า Big names เหล่านั้นจะเป็นคู่แข่งแต่ในที่นี้ผู้ร้ายตัวจริงคือตัวเราเอง หากไม่รู้สำนึกว่าแค่มโนอยากได้สินค้า แล้ว “โอม มะลึกกึ๊กกึ๋ยย์ มะลึกกึ๊กกึ๋ยย์ มะลึกกึ๊กกึ๋ยย์” ภาพที่อยากได้มันจะมากองอยู่ตรงหน้า เราก็ไม่สมควรจะประสบความสำเร็จใดๆ ทั้งสิ้น ต้องยอมแพ้ต่อความหลงผิดของตัวเองแล้วกลับตัวกลับใจซะ ณ จุดนี้ออกแนวเครียดเพราะนั่นคือจุดเปลี่ยนที่สำคัญของชีวิต เหตุการณ์นี้ทำให้เข้าใจตัวเองถ่องแท้มากขึ้นว่าที่ผ่านมาโตแต่ตัว ส่วนวุฒิภาวะทางอารมณ์อยู่ในระดับเด็ก 5 ขวบ ชนิดที่เรียกว่าพอไม่ได้ของเล่นก็ลงไปดิ้นพลาดๆ กับพื้นห้างสรรพสินค้า ทำให้เข้าใจว่า “ถึงเวลาที่จะต้องเป็นผู้ใหญ่จริงๆ ได้แล้ว” ขอเล่าเหตุการณ์วัดใจ ว่าอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ระดับความเครียดพุ่งปรี๊ดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ภาพใหญ่ตั้งแต่เริ่มทำธุรกิจคือ “ระดับโลก” ไม่เคยอยู่ในสมองเลยว่าจะเจียมเนื้อเจียมตัวดังแค่ในประเทศ จะเล่นเกมส์ใหญ่ ใจมันต้องได้ (จำเขามาพูด) ย้อนกลับไปเมื่อครั้งยังเปิดร้านที่เทอมินอล 21 วันนั้นฟ้าเป็นใจ ตัวเราเองและดีไซเนอร์คุณ “แพท” ผู้เป็นกำลังสำคัญเข้าร้านพร้อมกันพอดี นั่งกันอยู่ในร้านสักพักมีลูกค้าผู้ชายท่านหนึ่งเดินเข้ามาในร้านคนเดียว ซึ่งผิดปกติวิสัย จะเป็นตุ๊ดก็ไม่ใช่ดูเป็นผู้ชายแมนๆ คนหนึ่ง เป็นชาวต่างชาติลักษณะคล้ายมาจากประเทศในแถบตะวันออกกลาง เราก็ต้อนรับทั่วไปเพราะนึกว่าคงกำลังมองหาของฝากให้ภรรยา สักพักลูกค้าก็ถามว่า “สินค้าเหล่านี้คุณออกแบบเองหรือเปล่า” เราก็ตอบไปว่า “ใช่ ดีไซน์เนอร์นั่งอยู่ตรงนี้ ส่วนฉันเป็นนักพัฒนาธุรกิจ (Business Developer ซึ่งเป็นคำที่เราชอบใช้แนะนำตัวเองมากกว่าคำว่า เจ้าของร้านหรือ Owner”) สักพักเขาก็ยื่นนามบัตรให้แล้วบอกว่ากำลังมีโปรเจคเปิดห้างสรรพสินค้าใหม่ในกลุ่มประเทศ GCC (Gulf Countries Cooperation) ประกอบด้วย ๖ ประเทศ คือ ซาอุดิอาระเบีย สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ โอมาน กาตาร์ คูเวต และบาห์เรน ดิฉันเหลือบไปเห็นชื่อห้างสรรพสินค้าเท่านั้นแหละถึงกับตะลึงงัน “Aéropostale” ห้างสรรพสินค้ายักษ์ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาซึ่งมีแผนที่จะขยายตลาดในกลุ่มประเทศแถบตะวันออกกลาง ณ บัดนั้นแทบอยากจะถวายชุดตัวอย่างให้ฟรี แบบจะเอาหมดร้านก็ได้ พี่ขนไปเลยค่ะ ดีที่ Buyer ท่านนี้มีจรรยาบรรณ ตอบกลับมาว่า “ห้างยังสร้างไม่เสร็จ แต่เราสนใจสินค้าของคุณ ขอคุยรายละเอียดเพิ่มเติมในวันพรุ่งนี้” โอเคค่ะ พี่ว่าไงก็ว่าตามกัน จำได้ไม่ลืมเลยวันนั้นคือวันที่ 26 มิถุนายน 2556 ตกลงกันไว้ดิบดี สรุปวันที่ 27 มิถุนายน 2556 พี่เขาถูกขโมยวิ่งราวแถวสยามสแควร์ +++++ เวรเอ้ย (ช่างงามหน้า เพื่อนร่วมชาติทำแสบ) เลยต้องยกเลิกนัดแต่พี่เขาให้ส่งข่าวทางอีเมล์แทน ทำยังไงได้มาถึงขั้นนี้แล้วอยากได้ ก็ต้องได้ วางแผนเลยยิ่งกว่าแผนจีบผู้ชายทั้งหลายที่เคยจัดมาในชีวิต ส่งอีเมล์แสดงความคิดถึงอยู่เสมอโดยไม่สนใจว่าผู้ชายจะตอบกลับหรือไม่
28 มิถุนายน 2555 ส่งลิงก์แจ้งพิกัดว่าแม้ตัวอยู่ไกลแต่ใจยังคิดถึง มีรูปให้ดูต่างหน้าที่ www.zalora.co.th/marisara | www.facebook.com/imarisara (ตอนนั้นเวปไซต์ยังไม่มี)
2 กรกฏาคม 2555 เทคนิคเอาตัวเข้าแลกทำ Look Book โดยใช้รูปตัวเองขึ้นปกหน้า, คำนำ, และปกหลัง – สำเร็จผู้ชายขอเบอร์ติดต่อกลับ บอกจะโทรหา
8 กรกฏาคม 2555 ผู้ชายไม่โทรกลับแต่ขอให้ส่งรูปสินค้าและราคามาให้ (แค่นี้ก็พอใจแล้ว)
9 กรกฏาคม 2556 ช่วงนั้นมีภาระกิจ “Marisara” ไปอเมริกา แกล้งหยอดถามผู้ชายไปว่า “มีอะไรแนะนำมั้ย” (เพราะรู้ว่ายานแม่เขาอยู่ที่นั่น) – ผู้ชายตอบว่าตอนนี้พักผ่อนอยู่กับครอบครัวที่ประเทศอินเดีย ไม่สะดวกคุย
18 กรกฏาคม 2556ส่งเมล์นางงามมิตรภาพ ถามสาระทุกข์สุขดิบ กลัวจะลืมกัน – ผู้ชายบอกหยุดยาว สิงหาถึงค่อยกลับมาทำงาน (เคร อดทนไว้)
5 กันยายน 2556 ส่งอีเมล์หาผู้ชายไม่ตอบ
14 ตุลาคม 2556 ส่งอีเมล์หาคราวนี้ผู้ชายมีสัญญาณตอบกลับ บอกการก่อสร้างล่าช้าห้างต้องเลื่อนกำหนดเปิดออกไป (เคร ศรีทนได้)
27 มกราคม 2557 ส่งอีเมล์หาผู้ชายขอโทษที่หายไปนาน ให้เบอร์แล้วบอกว่าคิดถึงเมื่อไรโทรมาเลย (เข้าทาง)
4 กุมภาพันธ์ 2557 ผู้ชายแนะนำชายอื่นให้ จัดซื้อตัวจริง คนที่มีอำนาจตัดสินใจว่าจะซื้ออะไร เท่าไหร่บ้าง
5 กุมภาพันธ์ 2557 รักพี่ไม่เสียดายน้อง ผูกมิตรกับคนใหม่ทันที 3
30 กันยายน 2557 สุดท้ายผู้ชายก็มาให้แม่มาขอ (กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ)
Dear Mari, It’ll be good if you send us different designs in different sizes. Since it’s our first store our quantities will not be large. Once your brand starts performing good, we can carry the brand to all our stores as when they open. What is your margin structure/commercials ? Is your catalogue/line sheets ready for Summer’15 collection. If yes, please send it to us.
มะลิที่รัก (จะเรียกอะไรก็เรียกเลย แม้ว่าชื่อภาษาอังกฤษฉันคือมิรา ณ จุดนี้จะเรียก แมว เรียก มด เรียก ตู้เย็น ทีวี กินนรี อะไรก็ได้ทั้งนั้น) จะเป็นการดีอย่างมากถ้าคุณจะส่งตัวอย่างสินค้าในไซส์ต่างๆ มาให้กับเรา โดยยอดการสั่งสินค้าครั้งแรกนั้นเป็นการทดลองขายในห้างฯ แห่งแรกและหากยอดขายดีเราจะพิจารณาสั่งจำนวนเพิ่มขึ้นเพื่อวางขายในสาขาอื่นๆ ต่อไป ขอทราบโครงสร้างราคาของคุณและหากคุณมีรายการสินค้าใหม่สำหรับซัมเมอร์คอลแลคชั่นปี 2015 กรุณาส่งมาให้เราด้วย
ชีวิตคู่ไม่จบที่การแต่งงานฉันท์ใด การส่งตัวอย่างครั้งนั้นก็เปรียบเสมือนการเริ่มต้นชีวิตคู่ฉันท์นั้น
อ่านย้อนหลังบทที่
1-5 ได้ที่http://pantip.com/topic/33763651
6-10 ได้ที่ http://pantip.com/topic/33765578
11-12 ได้ที่ http://pantip.com/topic/33768776
13 ได้ที่ http://pantip.com/topic/33792716