เรารู้สึกเบื่อๆ นะ กับการทำงานที่แบบ คือ เราอะ มีแบบแผนการทำงานของเรา มีลำดับการทำงาน อันไหนก่อนอันไหนหลังนะ แต่ไม่เข้าใจ ผู้ใหญ่คนนึงเค้าจะมาเร่งๆ รีบๆ ไปเพื่ออะไร เราไม่ชอบเลยนะมาเร่งๆ ทั้งๆ ที่เราก็ทำงานเร็วอยู่แล้วอะ แต่ไม่ได้เร่งแบบกดดัน เสร็จไหม เสร็จยังนะ แต่แค่แบบแค่เห็นหน้าเรา เหมือนเห็นเครื่องคอมพิวเตอร์อะ ไม่คุยเรื่องอื่น เจอหน้ามันสั่งแต่งานๆ กลัวไม่ทัน คือแกทำเหมือนกับว่า วันนึงสำหรับแก 24 ชั่วโมง มันไม่พออะ แกทำเหมือนกับว่าวันนี้มันเป็นวันสุดท้ายของการทำงาน - -
คือตอนแกทำงาน เวลานี่ไม่ดูเลยนะ ว่ากี่โมงกี่ยาม บางทีเที่ยงๆ ยังมาสั่งงาน สั่งๆๆๆ นานๆ ทีเราก็ว่าปกตินะ แต่อันนี้มันทำสั่งงานตอนเที่ยงจนเป็นเรื่องปกติ งานสำคัญ งานไม่สำคัญมันสั่งหมด ซึ่งมันไม่ใช่อะ แต่ก็ไม่ทำให้หรอก กินข้าวเสร็จก่อนค่อยมาทำให้
บางครั้งเราอยากให้แกมองมุมคนทำงานบ้างนะ ไอลำพังแกอะใช้แต่ปากสั่ง พิมพ์นั่น สแกนนี่ หานั่น หานี่ ไอเราอะทำได้หมดทุกอย่างที่แกสั่งแหละ แต่ไม่เข้าใจสาเหตุที่แกรีบไง ว่ารีบไปทำไม เพราะเราทุกคนก็มี 24 ชั่วโมงเท่ากันนะ
ยิ่งบางงานนะ ไม่มีอะไรเลย มี 1 งาน แต่สั่งให้ทำแม-่ง 3-4 คนเงี้ย บางงานเราทำของเราดีๆ ไปให้คนอื่นมาทำไฟล์งานเรา แล้วพอผิดพลาด ให้เรามานั่งแก้ ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำ คือแกรีบจริงๆ รอสักแปปก็ไม่ได้ = =
แล้วแกจะกลับบ้าน 1-2 ทุ่มทุกวันนะ ทั้งๆ ที่งานเลิก 16.30 น. คือพี่แกจะทุ่มเทให้กับงานอะไรขนาดนั้น อายุไม่ใช่น้อยๆ นะ เหยียบๆ 70 อีกไม่กี่ปีนี่หรอก
บางทีก็อยากพูดนะว่า ไอตอนคุณอายุ 20 อะ มัน พ.ศ. ไหน แล้วตอนเนี้ย เราอายุ 20 กว่าๆ มัน พ.ศ. ไหนแล้ว เทคโนโลยีมันทำให้ทุกอย่างง่ายและเร็วขึ้น ไม่จำเป็นต้องรีบตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อตอะไรขนาดนั้นก็ได้
มีอีกเรื่องนึง อย่างขอเบิกรถไปโน่นไปนี่ บางทีมันไม่ทันใจแกนะ แกขับรถไปเองเลย ใช้รถของที่ทำงานนี่ละขับไปเอง คือมันทันใจแกก็จริง แต่มันทำให้การทำงานเสียระบบกับคนขับรถมันได้ใจได้ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็ได้แต่คิดนี่ละ พูดไม่ได้ มาบ่นๆ ในพันทิพย์นี่ละนะ ฮาๆๆๆ
ปล.ถ้าบางคนจะบอกว่าเราทนไม่ได้ ก็ออกหางานใหม่ มันไม่ใช่ทนไม่ได้แบบนั้นเลยนะ มันไม่ใช่ทำไปอึดอัดไป ทำเพราะทนทำ แต่แค่เนี้ยคือสงสัยแกเป็นอะไร ทำไมต้องรีบๆ แค่นั้นละ บางวันเมียแกโทรมาหาเรา ถามว่าทำไมตานี้ยังไม่กลับบ้าน โถ ชีวิต
การทำงานทำไมต้องรีบๆ ทั้งๆ ที่ก็มี 24 ชม. เท่ากัน
คือตอนแกทำงาน เวลานี่ไม่ดูเลยนะ ว่ากี่โมงกี่ยาม บางทีเที่ยงๆ ยังมาสั่งงาน สั่งๆๆๆ นานๆ ทีเราก็ว่าปกตินะ แต่อันนี้มันทำสั่งงานตอนเที่ยงจนเป็นเรื่องปกติ งานสำคัญ งานไม่สำคัญมันสั่งหมด ซึ่งมันไม่ใช่อะ แต่ก็ไม่ทำให้หรอก กินข้าวเสร็จก่อนค่อยมาทำให้
บางครั้งเราอยากให้แกมองมุมคนทำงานบ้างนะ ไอลำพังแกอะใช้แต่ปากสั่ง พิมพ์นั่น สแกนนี่ หานั่น หานี่ ไอเราอะทำได้หมดทุกอย่างที่แกสั่งแหละ แต่ไม่เข้าใจสาเหตุที่แกรีบไง ว่ารีบไปทำไม เพราะเราทุกคนก็มี 24 ชั่วโมงเท่ากันนะ
ยิ่งบางงานนะ ไม่มีอะไรเลย มี 1 งาน แต่สั่งให้ทำแม-่ง 3-4 คนเงี้ย บางงานเราทำของเราดีๆ ไปให้คนอื่นมาทำไฟล์งานเรา แล้วพอผิดพลาด ให้เรามานั่งแก้ ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำ คือแกรีบจริงๆ รอสักแปปก็ไม่ได้ = =
แล้วแกจะกลับบ้าน 1-2 ทุ่มทุกวันนะ ทั้งๆ ที่งานเลิก 16.30 น. คือพี่แกจะทุ่มเทให้กับงานอะไรขนาดนั้น อายุไม่ใช่น้อยๆ นะ เหยียบๆ 70 อีกไม่กี่ปีนี่หรอก
บางทีก็อยากพูดนะว่า ไอตอนคุณอายุ 20 อะ มัน พ.ศ. ไหน แล้วตอนเนี้ย เราอายุ 20 กว่าๆ มัน พ.ศ. ไหนแล้ว เทคโนโลยีมันทำให้ทุกอย่างง่ายและเร็วขึ้น ไม่จำเป็นต้องรีบตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อตอะไรขนาดนั้นก็ได้
มีอีกเรื่องนึง อย่างขอเบิกรถไปโน่นไปนี่ บางทีมันไม่ทันใจแกนะ แกขับรถไปเองเลย ใช้รถของที่ทำงานนี่ละขับไปเอง คือมันทันใจแกก็จริง แต่มันทำให้การทำงานเสียระบบกับคนขับรถมันได้ใจได้ แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็ได้แต่คิดนี่ละ พูดไม่ได้ มาบ่นๆ ในพันทิพย์นี่ละนะ ฮาๆๆๆ
ปล.ถ้าบางคนจะบอกว่าเราทนไม่ได้ ก็ออกหางานใหม่ มันไม่ใช่ทนไม่ได้แบบนั้นเลยนะ มันไม่ใช่ทำไปอึดอัดไป ทำเพราะทนทำ แต่แค่เนี้ยคือสงสัยแกเป็นอะไร ทำไมต้องรีบๆ แค่นั้นละ บางวันเมียแกโทรมาหาเรา ถามว่าทำไมตานี้ยังไม่กลับบ้าน โถ ชีวิต