กระทู้ระบาย...จากคนรักเขาข้างเดียว

เราชอบผู้ชายคนนึง แต่เขาไม่ได้ชอบเราแบบชู้สาวซึ่งเขาก็บอกเราตรงๆ เราก็บอกไม่เป็นไร จะจีบจะคุยไปแบบนี้จนคุณใจอ่อนนั่นแหล่ะ
นี่ก็จะครบปีแล้ว เขาก็ยังไม่มีทีท่าจะใจอ่อนเลย ถามว่าท้อไหม เหนื่อยไหม ตอบเลยว่า สุดๆ ค่ะ เคยคิดตัดใจหลายครั้งแต่ก็ใจไม่แข็งพอ
รอบข้างบอกว่าทนหน่อย ปล่อยไปเรื่อยๆ ให้มันไหลไปตามกระแสของมัน อย่าเร่ง อย่ารีบ อย่ายึดติด บางคนก็บอกว่าเขาทดสอบเราอยู่ ลองใจเราอยู่
เราก็ได้แต่คิด มันใช่หรือ ทดสอบขนาดนี้ ลองใจกันขนาดนี้เลย

ยิ่งช่วงนี้ไม่ค่อยคุยกับเราเลย บอกยุ่งไม่มีเวลามานั่งอ่านอะไร แต่เราขอนัดเจอก็ยังยอมพบ ยอมไปกินข้าวด้วยตลอด จากที่คิดว่าจะตัดใจก็เลยยังไม่กล้าที่จะตัดจริงๆ

เวลาที่เขาไม่คุยกับเราเลย เราก็จะงี่เง่าใส่เขาตลอด เพื่อนเราก็ว่าตลอดว่าเรานิสัยผู้หญิงมากๆ คนมันยุ่งไม่มีเวลามานั่งตอบนั่งแชทหรอก ได้แค่อ่านก็ดีขนาดไหนแล้ว เราก็ ไรวะ นี่แกรเพื่อนใคร

เพื่อนเรายังด่ามาอีก "แกลองคิดดู แกงี่เง่าบ่นๆๆๆๆ ไปตลอด เค้าเคยไปจากแกจริงๆ มั้ย ก็ยังมีคุยกลับมาถึงไม่บ่อยไม่ทุกครั้ง นัดเจอก็ยอมเจอ แล้วแกบอกเขาเองไม่ใช่หรือ ว่าจะอยู่คุยเป็นเพื่อนเขาไปเรื่อยๆ จนกว่าเขาจะใจอ่อนกับแก ตอนนี้แฟนกันก็ยังไม่ใช่ เขายังทนแกเขนาดนี้เลย ถ้าเป็นคนอื่นบล็อคไปนานแล้ว"

ค่ะ โดนด่ากลับมาก็เหมือนจะได้สติ แต่อารมณ์ผู้หญิงมันก็เยอะจริงๆ ก็ยังน้อยใจอยู่มากโข ทั้งๆ ที่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาจริงๆ เลย
ก็ได้แต่มาระบายความอัดอั้น ความน้อยใจ ที่บอกใครก็ไม่ได้ บอกเขาก็ไม่สนใจ บอกเพื่อนก็โดนด่า

การรักใครข้างเดียวนี่มันเหนื่อยจริงๆ

ปล. แก้ไขคำไม่สุภาพค่ะ