สวัวดีค่ะ ชาวพันทิป
แนะนำตัวก่อนนะคะ เราเองก็อายุ 30 ต้นๆ แล้ว ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะแยะมากมาย
เราเล่น FB ก็เห็นคนจำนวนไม่เยอะ โพสว่า อกหักบ้าง เศร้าเสียใจ ทำร้ายตัวเอง บางทีที่แชร์ๆกันแบบ ฆ่าตัวตายยังมีเลย
เราเห็นหละแบบ เฮ้ยย เราผ่านมาก่อน ตอนวัยรุ่น อกหักเป็นว่าเล่น เพราะ คนที่ดีก็ไม่เลือก เลือกก็คนไม่ดี
ทุกครั้งที่อกหักก็เครียดนะ เครียดมากด้วย กินไม่ได้นอนไม่หลับ เข้า รพ. ไปนอนให้น้ำเกลือก็มี แต่พอผ่านมาวันนี้
นึกกลับไปวันนั้น มันขำอะ โอ่ยย ชีวิต อิบ้าา ด่าตัวเอง 555+
แต่มาวันนี้ ดิฉันมีธุรกิจเล็กๆ (เล็กมากๆ) แรกๆ ก็ดี หลังๆก็ชักแย่ รายได้ ไม่พอรายจ่าย นั่งคิดทุกวัน ปวดหัว นอนร้องไห้ก็มี
คือถ้าตัวคนเดียว คงไม่ซีเรียสอะไร กินอะไรก็ได้ นอนยังไงก็ได้ แต่ เราเป็นเสาหลักของบ้าน ต้องดูแล พ่อ แม่ หลานๆ ไม่รวมหนี้
บ้าน รถ และค่าเบี้ยประกันชีวิตของทุกๆคน (ที่ทำประกัน เพราะเราไม่มีเงินเก็บ เราคิดว่าถ้าวันไหนใครต้องป่วยถึงเข้า ร.พ. ประกันได้จ่ายช่วยบ้าง)
เรามีลูกสาว วัย 2 ขวบกว่าๆ ต้องดูแล เราจะท้อไม่ได้ เราต้องคิดตลอดทำยังไง ให้ของขายได้ ให้มีเงิน คิดมากๆก็ปวดหัว
คิดมากๆ ก็ร้องไห้ ยังไม่รวมกับ ที่โดนแรงกดดัน จากรอบข้างตอนนี้ปะทะกันเข้ามาเรื่อยๆเลย
เราเลยมานั่งคิดว่า สรุปแล้ว ตอนวัยรุ่น ที่เราอกหัก เราคิดว่ามันคือที่สุดของชีวิตแล้ว มันทรมานมากๆ
กับตอนนี้ ที่เงินเก็บเรากำลังจะหมดไปเรื่อยๆ แต่มีอีกหลายชีวิตที่ฝากความหวังไว้กับเรา และเราไม่มีความหวังอะไรเลย
แบบไหนที่เครียดกว่ากัน
PS.... ถ้าคนอกหักรักคุด โดนทิ้ง หมดความหวัง มาเจอ เราอยากบอกคุณว่า เรารู้คุณเครียด เราเคยยืนจุดเดียวกะคุณ
แต่เวลาช่วยคุณได้จริงๆ เวลาจะพาคนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตคุณ เพราะโลกนี้มีคนเยอะแยะ อย่าทำร้ายตัวเองเลยค่ะ
ทนไม่ไหวจริงๆ ไปบวชดีกว่าจริงๆนะ
PS 2.. และเพื่อนๆ มีเรื่องเครียดอะไรที่หนักๆกันบ้างค่ะ แชร์ประสบการณ์หน่อย ให้เราได้อ่านได้รู้ว่า โลกนี้เราไม่ได้เครียดอยู่คนเดียว
Ps. 3 ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ เราไม่ค่อยเก่งเรื่องภาษาเท่าไร่ ขอบคุณค่ะ
เครียดระหว่าง อกหัก โดนทิ้ง กับ ไม่มีเงิน หรือ ธุรกิจล้มเลว คุณคิดว่าแบบไหนเครียดกว่ากันค่ะ
แนะนำตัวก่อนนะคะ เราเองก็อายุ 30 ต้นๆ แล้ว ผ่านร้อนผ่านหนาวมาเยอะแยะมากมาย
เราเล่น FB ก็เห็นคนจำนวนไม่เยอะ โพสว่า อกหักบ้าง เศร้าเสียใจ ทำร้ายตัวเอง บางทีที่แชร์ๆกันแบบ ฆ่าตัวตายยังมีเลย
เราเห็นหละแบบ เฮ้ยย เราผ่านมาก่อน ตอนวัยรุ่น อกหักเป็นว่าเล่น เพราะ คนที่ดีก็ไม่เลือก เลือกก็คนไม่ดี
ทุกครั้งที่อกหักก็เครียดนะ เครียดมากด้วย กินไม่ได้นอนไม่หลับ เข้า รพ. ไปนอนให้น้ำเกลือก็มี แต่พอผ่านมาวันนี้
นึกกลับไปวันนั้น มันขำอะ โอ่ยย ชีวิต อิบ้าา ด่าตัวเอง 555+
แต่มาวันนี้ ดิฉันมีธุรกิจเล็กๆ (เล็กมากๆ) แรกๆ ก็ดี หลังๆก็ชักแย่ รายได้ ไม่พอรายจ่าย นั่งคิดทุกวัน ปวดหัว นอนร้องไห้ก็มี
คือถ้าตัวคนเดียว คงไม่ซีเรียสอะไร กินอะไรก็ได้ นอนยังไงก็ได้ แต่ เราเป็นเสาหลักของบ้าน ต้องดูแล พ่อ แม่ หลานๆ ไม่รวมหนี้
บ้าน รถ และค่าเบี้ยประกันชีวิตของทุกๆคน (ที่ทำประกัน เพราะเราไม่มีเงินเก็บ เราคิดว่าถ้าวันไหนใครต้องป่วยถึงเข้า ร.พ. ประกันได้จ่ายช่วยบ้าง)
เรามีลูกสาว วัย 2 ขวบกว่าๆ ต้องดูแล เราจะท้อไม่ได้ เราต้องคิดตลอดทำยังไง ให้ของขายได้ ให้มีเงิน คิดมากๆก็ปวดหัว
คิดมากๆ ก็ร้องไห้ ยังไม่รวมกับ ที่โดนแรงกดดัน จากรอบข้างตอนนี้ปะทะกันเข้ามาเรื่อยๆเลย
เราเลยมานั่งคิดว่า สรุปแล้ว ตอนวัยรุ่น ที่เราอกหัก เราคิดว่ามันคือที่สุดของชีวิตแล้ว มันทรมานมากๆ
กับตอนนี้ ที่เงินเก็บเรากำลังจะหมดไปเรื่อยๆ แต่มีอีกหลายชีวิตที่ฝากความหวังไว้กับเรา และเราไม่มีความหวังอะไรเลย
แบบไหนที่เครียดกว่ากัน
PS.... ถ้าคนอกหักรักคุด โดนทิ้ง หมดความหวัง มาเจอ เราอยากบอกคุณว่า เรารู้คุณเครียด เราเคยยืนจุดเดียวกะคุณ
แต่เวลาช่วยคุณได้จริงๆ เวลาจะพาคนใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตคุณ เพราะโลกนี้มีคนเยอะแยะ อย่าทำร้ายตัวเองเลยค่ะ
ทนไม่ไหวจริงๆ ไปบวชดีกว่าจริงๆนะ
PS 2.. และเพื่อนๆ มีเรื่องเครียดอะไรที่หนักๆกันบ้างค่ะ แชร์ประสบการณ์หน่อย ให้เราได้อ่านได้รู้ว่า โลกนี้เราไม่ได้เครียดอยู่คนเดียว
Ps. 3 ถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ เราไม่ค่อยเก่งเรื่องภาษาเท่าไร่ ขอบคุณค่ะ