ระหว่างหน้าที่การทำงาน(แห่งสุดท้าย) กับสำนึกความรักชาติ เลือกยังไงดีหล่ะทีนี้...

เห็นข้อเขียนอันปวดตับของที่ทำงาน(นายจ้าง)ส่งมาให้จัดลงสื่อออนไลน์ เทียบระหว่างสถานการณ์ภาคใต้ กับสถานการณ์ชายแดนไทย-เขมร แล้ว... ปวดกบาล (คิดได้ไงอ่ะ สถานการณ์คนละบริบทกันเลย เอามาเหมารวม จับแพะมาชนแกะ เขียนมั่วซะไม่มี) ออกแถลงการณ์บ้าบออะไรไม่รู้ อ่านแล้วอ๊วกจะแตก...(มันสื่อไทยใจเขมรนี่หว่า)
มันรู้สึกขัดแย้งกับสามัญสำนึกความรักชาติในตัวเองอย่างมาก (ขอย้ำ... ไม่ใช่คนที่รักชาติ จนสุดโต่งนะ)
จะไม่ลงก็ไม่ได้ ละเลยหน้าที่อีก เพราะเคยงัดข้อไม่ลงข้อเขียนมาทีหนึ่งแล้ว เมื่อตอนเรื่องเกี่ยวกับสถาบัน ถ้าครั้งนี้อีก...คงจะรอดยาก
อุตส่าห์คิดว่า จะทำงานในช่วงสุดท้ายของอายุ (วัย 50 กว่าปี) กับที่มั่นสุดท้าย แบบราบรื่นแล้วเชียว แม้เงินมันจะน้อยนิด แต่ก็พอหล่อเลี้ยงประทังครอบครัวได้บ้าง (2 ปีผ่านมา หลัง บ.เลิกกิจการไป เคยลองสมัครหางาน หามา 10 กว่าที่แล้ว แต่ก็หาได้ยากมากด้วยวัยขนาดนี้)
ครอบครัวก็ต้องรับผิดชอบ เงินสะสมที่เก็บไว้ก็หมดแล้ว เพราะเอาไปลงทุนทำอย่างอื่น(กว่าผลผลิตงอกเงย ต้องรออีกประมาณ 5 ปีเป็นอย่างต่ำ)
มาเจอสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเช่นนี้ ตัดสินใจยากจริงๆ เครียดเลยทีนี้
เอาไงดี...
ทำลงสื่อไปงั้นๆ ไม่ต้องคิดมาก เพราะเราไม่เขียนเอง แค่นำมาลงถ่ายทอดตามหน้าที่ก็แค่นั้น (ยังไงมันก็สื่อเล็กๆ ที่พร้อมจะหาแสงอยู่แล้ว) หรือจะงัดข้ออีกที (แต่น่าจะโดนเด้งแน่ๆ ความคิดติ๊งแว็บขึ้นมาเลย... ถ้าออกแล้ว ตรูจะเอาอะไรแดร๊ก) เผลอๆ โพสต์ลงกระทู้ นายจ้างเข้ามาอ่านแล้วรู้ ก็น่าจะไม่รอดเหมือนกัน
ใครเคยเจอสถานการณ์แบบนี้บ้างครับ แก้ไขยังไง