สวัสดีค่ะ อยากแรกคือขอบคุณที่เข้ามาอ่านกระทู้เพราะเราค่องใจเรื่องนี้มานานแล้ว
เรื่องมีอยู่ว่าพี่สาวคนโตของเราอ่ะค่ะ เมื่อก่อนก็เป็นเด็กร่างเริง อารมณ์ดีเหมือนกับเด็กๆ ธรรมดาทั่วไป แต่พอขึ้นมัธยมต้นนิสัยก็เปลี่ยนไปเลย สาเหตุน่าจะมาจากการบังคับกดขี่ของคุณพ่อคุณแม่ มีหลายคนบอกนะคะว่าผู้ปกครองของเรานั้นค่อนข้างจะหัวโบราณและจะชอบให้ลูกอยู่กรอบเพราะคิดว่าทำดีแล้ว
เริ่มเข้าเรื่องเลยนะคะ พี่สาวเริ่มเป็นคนปากจัดค่ะ พูดมาก พูดไม่หยุด เถียงจนถึงที่สุดเลยค่ะ อธิบายอาจจะมองไม่เห็นภาพแต่ถ้ามาอยู่ด้วยกันแล้วจะเข้าใจค่ะ เวลาอยู่ที่โรงเรียนเป็นคนเงียบๆ เพื่อนสนิทมีไม่มากนัก เป็นคนชอบเอาแต่ใจค่ะ คิดเล็กคิดน้อย ย้ำคิดย้ำทำ เอาเป็นว่าพ่อแม่เอือมเลยละค่ะ เวลาโมโหก็จะเขี้ยงปาข้าวของค่ะ เรากับพี่เวลาทะเลอะกันเราก็จะโดนตีบ้าง หยิกบ้าง พ่อแม่ไม่ใส่เราเลยค่ะ เพราะท่านคิดว่าเมื่อลูกล้มก็ปล่อยให้จัดทำแผลเอง ยิ่งถ้าร้องไห้ออกมา โดนหนักกว่าเเดิมอีกค่ะ ครอบครัวของเราค่อนข้างจะอยู่ภายใต้ความกดดันค่ะ เรื่องการเรียนพอพี่สาวถูกบังคับให้ไปอยู่โรงเรียนใหญ่ถึง2ครั้งก็มีการต่อต้านค่ะ แต่ไม่สำเร็จ แล้วคะแนนออกมาใช้ไม่ค่อยได้ค่ะ ตอนนี้อยู่มัธยมปลายแล้วยังเลือกคณะที่เรียนไม่ได้เลยค้ะ อีกอย่างทางคุณพ่อบังคับให้เรียนสายวิทย์ คณิต ที่พี่สาวไม่ชอบ ยิ่งทำให้ไม่ถูกกันเข้าไปใหญ่เลยค่ะ เวลากินข้าว พี่สาวพูดกันไม่ถึงสามคำก็ชวนทะเลอะอีกแล้ว ชอบขุดเรื่องเก่าๆ ขึ้นมาพูด เช่น เมื่อก่อนคุณพ่อแม่เคยสอนมารยาทนู่นนี่นั้น บนโต๊ะอาหาร การพูด การเดิน การนั่ง สารพัดอย่าง ซึ่งจากที่เราฟังมาพี่เราก็โดนรับความกดดันพอสมควร เมื่อตอนเด็กๆ ชีวิตของครอบครัวเรานั้นก็ลำบากเพราะคุณพ่อมีพี่สาวตอนที่เปิดบริษัทเป็นของตัวเองได้ไม่นาน พี่สาวตอนเด็กๆเรียนเก่งมาก สอบเข้าโรงเรียนดังๆได้ แม้กระทั่งโรงนานาชาติ แต่ที่บ้านไม่มีเงินส่งให้เรียน แล้วผลที่ตามมาก็ทำให้พี่สาวแค้นเรามาก เพราะเราได้เรียนที่ๆดีกว่า ถึงแม้พ่อแม่จะคอยปลอบก็แล้ว อารมณ์ร้ายๆแล้วปากคู่นั้นก็ไม่เคยหยุดบ่นสักที จากที่เล่ามาน่าจะเป็นแค่สาเหตุที่ทำให้พี่สาวเครียดหรืออย่างไรก็ไม่รู้ จึงต้อวการตัวช่วยจากทุกคนว่าปัญหาอยู่ที่พี่สาวของเราหรือครอบครัวเรากันแน่ เราต้องพาพี่สาวไปตรวจเช็ตสุขภาพจิตไหมหรือต้องแก้ปัญหาภายในครอบครัว ฝากด้วยนะคะ
พี่สาวเป็นโรคจิตอ่อนๆ รึเปล่า
เรื่องมีอยู่ว่าพี่สาวคนโตของเราอ่ะค่ะ เมื่อก่อนก็เป็นเด็กร่างเริง อารมณ์ดีเหมือนกับเด็กๆ ธรรมดาทั่วไป แต่พอขึ้นมัธยมต้นนิสัยก็เปลี่ยนไปเลย สาเหตุน่าจะมาจากการบังคับกดขี่ของคุณพ่อคุณแม่ มีหลายคนบอกนะคะว่าผู้ปกครองของเรานั้นค่อนข้างจะหัวโบราณและจะชอบให้ลูกอยู่กรอบเพราะคิดว่าทำดีแล้ว
เริ่มเข้าเรื่องเลยนะคะ พี่สาวเริ่มเป็นคนปากจัดค่ะ พูดมาก พูดไม่หยุด เถียงจนถึงที่สุดเลยค่ะ อธิบายอาจจะมองไม่เห็นภาพแต่ถ้ามาอยู่ด้วยกันแล้วจะเข้าใจค่ะ เวลาอยู่ที่โรงเรียนเป็นคนเงียบๆ เพื่อนสนิทมีไม่มากนัก เป็นคนชอบเอาแต่ใจค่ะ คิดเล็กคิดน้อย ย้ำคิดย้ำทำ เอาเป็นว่าพ่อแม่เอือมเลยละค่ะ เวลาโมโหก็จะเขี้ยงปาข้าวของค่ะ เรากับพี่เวลาทะเลอะกันเราก็จะโดนตีบ้าง หยิกบ้าง พ่อแม่ไม่ใส่เราเลยค่ะ เพราะท่านคิดว่าเมื่อลูกล้มก็ปล่อยให้จัดทำแผลเอง ยิ่งถ้าร้องไห้ออกมา โดนหนักกว่าเเดิมอีกค่ะ ครอบครัวของเราค่อนข้างจะอยู่ภายใต้ความกดดันค่ะ เรื่องการเรียนพอพี่สาวถูกบังคับให้ไปอยู่โรงเรียนใหญ่ถึง2ครั้งก็มีการต่อต้านค่ะ แต่ไม่สำเร็จ แล้วคะแนนออกมาใช้ไม่ค่อยได้ค่ะ ตอนนี้อยู่มัธยมปลายแล้วยังเลือกคณะที่เรียนไม่ได้เลยค้ะ อีกอย่างทางคุณพ่อบังคับให้เรียนสายวิทย์ คณิต ที่พี่สาวไม่ชอบ ยิ่งทำให้ไม่ถูกกันเข้าไปใหญ่เลยค่ะ เวลากินข้าว พี่สาวพูดกันไม่ถึงสามคำก็ชวนทะเลอะอีกแล้ว ชอบขุดเรื่องเก่าๆ ขึ้นมาพูด เช่น เมื่อก่อนคุณพ่อแม่เคยสอนมารยาทนู่นนี่นั้น บนโต๊ะอาหาร การพูด การเดิน การนั่ง สารพัดอย่าง ซึ่งจากที่เราฟังมาพี่เราก็โดนรับความกดดันพอสมควร เมื่อตอนเด็กๆ ชีวิตของครอบครัวเรานั้นก็ลำบากเพราะคุณพ่อมีพี่สาวตอนที่เปิดบริษัทเป็นของตัวเองได้ไม่นาน พี่สาวตอนเด็กๆเรียนเก่งมาก สอบเข้าโรงเรียนดังๆได้ แม้กระทั่งโรงนานาชาติ แต่ที่บ้านไม่มีเงินส่งให้เรียน แล้วผลที่ตามมาก็ทำให้พี่สาวแค้นเรามาก เพราะเราได้เรียนที่ๆดีกว่า ถึงแม้พ่อแม่จะคอยปลอบก็แล้ว อารมณ์ร้ายๆแล้วปากคู่นั้นก็ไม่เคยหยุดบ่นสักที จากที่เล่ามาน่าจะเป็นแค่สาเหตุที่ทำให้พี่สาวเครียดหรืออย่างไรก็ไม่รู้ จึงต้อวการตัวช่วยจากทุกคนว่าปัญหาอยู่ที่พี่สาวของเราหรือครอบครัวเรากันแน่ เราต้องพาพี่สาวไปตรวจเช็ตสุขภาพจิตไหมหรือต้องแก้ปัญหาภายในครอบครัว ฝากด้วยนะคะ