เรื่องมีอยู่ว่า...
เรารู้จักกับพี่แถวบ้านคนนึงตั้งแต่เด็ก ขอสมมติชื่อว่าพี่ตอนะคะ ยายเขากับยายเราเป็นเพื่อนกัน ครอบครัวเราเลยค่อนข้างสนิทกัน แต่พอยายของพี่ตอเสียชีวิต ยายเราก็ไม่ค่อยได้พาเราไปเล่นบ้านพี่ตอ จนห่างกันไปเรื่อยๆ จากความสนิทที่เรากับพี่ตอมีให้กัน ก็เริ่มห่างกัน จนตอนนี้เหมือนคนที่ไม่ค่อยรู้จักกัน พอขึ้นมัธยมพี่ตอก็ไปเรียนต่างจังหวัด เราไม่ได้เจอพี่ตออีกเลย แต่ญาติพี่ตอก็จะแวะเอาของฝากมาให้ยายเรา แต่นานๆครั้งมากๆ
จนพี่ตอจบมหาลัยมันเป็นช่วงที่เราปิดเทอมพอดี พี่ตอก็กลับบ้านเพื่อดูแลธุรกิจที่บ้าน งานอดิเรกของพี่ตอคือการไปปั่นจักยานที่สวนสาธารณะแถวบ้านในตอนเย็นแทบจะทุกวัน ซึ่งเราก็ไปบ่อย ตอนแรกเราไปเพราะอยากผอมอยากมีสุขภาพดี หลังๆมานี่เริ่มอยากไปเพราะพี่ตอแทน 555 อารมณ์แบบว่า "การปั่นจักรยานตามผู้ชายคือการออกกำลังกายชนิดหนึ่ง" 555 ตอนแรกเราไปแค่สัปดาห์ละ 3-4 วัน พอเราเจอพี่ตอบ่อยๆเราก็ไปทุกวันเลย เจอกันบ่อยเข้าเราก็เริ่มหวั่นไหว เพราะพี่ตอน่ารักมาก เราก็พยายามตามทุกวัน หวังว่าจะมีโอกาสได้คุยกับพี่ตอ จนเปิดเทอมก็ยังไม่ได้คุย ในช่วงเปิดเทอมเรากลับมาพักที่บ้าน เพราะเราไม่ค่อยมีเรียน เราเลยได้มีโอกาสไปออกกำลังกายแทบทุกวันเหมือนเดิม เราก็ตามพี่ตอไป หลังจากออกกำลังกายเสร็จพี่ตอก็จะนั่งพักดื่มน้ำชมวิว เราก็พยายามตามไปนั่งใกล้ๆ คือเหมือนกับส่งกระแสจิตไปให้รู้ว่าเราหนะสนใจอยู่นะ 555 แต่แล้วก็เหมือนจะไม่เป็นผล เพราะพี่ตอเฉยมาก
มีอยู่วันนึง พ่อแม่เราไปเดินเล่นแถวบ้านพี่ตอ แม่เล่าให้ฟังว่าพี่ตอถามหาเราด้วย พี่ตอคุยกับพ่อแม่ดีมากๆเลย ตอนเวลาน้องชายเราไปปั่นจักรยานพี่ตอก็เข้ามาทักก่อน เราก็เลยสงสัย คือพี่ตอคุยกับพ่อแม่เรากับน้องเราแต่ไม่ยอมคุยกับเราก่อนเลย ขนาดเราพยายามไปนั่งใกล้ๆ ไปปั่นจักรยานรอบบึงหลายๆรอบเพื่อเจอพี่ตอ แต่ก็เหมือนพี่ตอไม่มีความรู้สึกดีๆกับเรา T^T
จนวันนึงเราไปออกกำลังกายปกติ เราก็สังเกตท่าทางพี่ตอ พี่ตอเริ่มแปลกๆ คือเวลาเราปั่นจักรยานผ่านหรือวิ่งผ่าน พี่ตอจะแอบยิ้มอยู่คนเดียว เป็นอย่างนี้มาแทบทุกวัน แล้วแถมแอบมองเราตลอดเลย ตอนแรกเหมือนมโนนะว่าเขาแอบมองเรา แต่น้องเราหรือเพื่อนเราที่ไปด้วยก็บอกว่าเขาแอบมอง เพราะมองบ่อยผิดปกติ ป้าพี่ตอเอาของฝากมาให้ยายเรา ป้าก็บอกว่าพี่ตอยังไม่เคยมีแฟนนะ เพราะจีบ ผญ ไม่เป็น ขี้อายมาก คือเหมือนจะบอกให้เราไปจีบก่อน 555 เราเลยไปสืบหาเฟซบุ๊คพี่ตอจนเจอ เราก็แอดไป คือแอดไปนานมากๆพี่ตอก็ไม่รับซักที เราก็เห็นพี่ตอตอบคอมเม้นเพื่อนแทบทุกวัน เราเลยตัดสินใจว่าจะไม่ทนแล้ว อึดอัดและสงสัยมาก เลยลองทักแชทไปหา
เรา : พี่ตอจำน้องได้ป่าว น้องเห็นพี่ตอไปปั่นจักรยานทุกวันเลย แต่ไม่กล้าทัก
พี่ตอ : จำได้จำได้
แล้วเราก็เงียบไปเลย อยากจะร้องไห้ คือไม่รู้จะคุยยังไงต่อดี
พี่ตอเป็น ผช ขี้อาย หรือพี่ตอไม่คิดอะไรกับเรากันแน่ เราสงสัยมากเลยค่ะ หรือเราควรเดินเข้าไปคุยกับพี่ตอตรงๆเลย ตอนนี้รู้สึกดีมาก ยิ่งเราเห็นพี่ตอแอบยิ้มคนเดียวเวลาเราวิ่งผ่านหรือปันจักรยานผ่าน แล้วหลังๆมานี่พี่ตอเริ่มแปลกๆ เวลาเจอเราพี่ตอจะอยู่ไม่ค่อยนิ่ง เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง ออกกำลังกายอยู่แล้วเหมือนพี่ตอทำตัวไม่ค่อยถูกลุกลี้ลุกลน เรายิ่งคิดไปไกล ><
เจอ ผช ติ๋มๆ จะรู้ได้ยังไงคะว่าเขาก็คิดเหมือนกันกับเรา?
เรารู้จักกับพี่แถวบ้านคนนึงตั้งแต่เด็ก ขอสมมติชื่อว่าพี่ตอนะคะ ยายเขากับยายเราเป็นเพื่อนกัน ครอบครัวเราเลยค่อนข้างสนิทกัน แต่พอยายของพี่ตอเสียชีวิต ยายเราก็ไม่ค่อยได้พาเราไปเล่นบ้านพี่ตอ จนห่างกันไปเรื่อยๆ จากความสนิทที่เรากับพี่ตอมีให้กัน ก็เริ่มห่างกัน จนตอนนี้เหมือนคนที่ไม่ค่อยรู้จักกัน พอขึ้นมัธยมพี่ตอก็ไปเรียนต่างจังหวัด เราไม่ได้เจอพี่ตออีกเลย แต่ญาติพี่ตอก็จะแวะเอาของฝากมาให้ยายเรา แต่นานๆครั้งมากๆ
จนพี่ตอจบมหาลัยมันเป็นช่วงที่เราปิดเทอมพอดี พี่ตอก็กลับบ้านเพื่อดูแลธุรกิจที่บ้าน งานอดิเรกของพี่ตอคือการไปปั่นจักยานที่สวนสาธารณะแถวบ้านในตอนเย็นแทบจะทุกวัน ซึ่งเราก็ไปบ่อย ตอนแรกเราไปเพราะอยากผอมอยากมีสุขภาพดี หลังๆมานี่เริ่มอยากไปเพราะพี่ตอแทน 555 อารมณ์แบบว่า "การปั่นจักรยานตามผู้ชายคือการออกกำลังกายชนิดหนึ่ง" 555 ตอนแรกเราไปแค่สัปดาห์ละ 3-4 วัน พอเราเจอพี่ตอบ่อยๆเราก็ไปทุกวันเลย เจอกันบ่อยเข้าเราก็เริ่มหวั่นไหว เพราะพี่ตอน่ารักมาก เราก็พยายามตามทุกวัน หวังว่าจะมีโอกาสได้คุยกับพี่ตอ จนเปิดเทอมก็ยังไม่ได้คุย ในช่วงเปิดเทอมเรากลับมาพักที่บ้าน เพราะเราไม่ค่อยมีเรียน เราเลยได้มีโอกาสไปออกกำลังกายแทบทุกวันเหมือนเดิม เราก็ตามพี่ตอไป หลังจากออกกำลังกายเสร็จพี่ตอก็จะนั่งพักดื่มน้ำชมวิว เราก็พยายามตามไปนั่งใกล้ๆ คือเหมือนกับส่งกระแสจิตไปให้รู้ว่าเราหนะสนใจอยู่นะ 555 แต่แล้วก็เหมือนจะไม่เป็นผล เพราะพี่ตอเฉยมาก
มีอยู่วันนึง พ่อแม่เราไปเดินเล่นแถวบ้านพี่ตอ แม่เล่าให้ฟังว่าพี่ตอถามหาเราด้วย พี่ตอคุยกับพ่อแม่ดีมากๆเลย ตอนเวลาน้องชายเราไปปั่นจักรยานพี่ตอก็เข้ามาทักก่อน เราก็เลยสงสัย คือพี่ตอคุยกับพ่อแม่เรากับน้องเราแต่ไม่ยอมคุยกับเราก่อนเลย ขนาดเราพยายามไปนั่งใกล้ๆ ไปปั่นจักรยานรอบบึงหลายๆรอบเพื่อเจอพี่ตอ แต่ก็เหมือนพี่ตอไม่มีความรู้สึกดีๆกับเรา T^T
จนวันนึงเราไปออกกำลังกายปกติ เราก็สังเกตท่าทางพี่ตอ พี่ตอเริ่มแปลกๆ คือเวลาเราปั่นจักรยานผ่านหรือวิ่งผ่าน พี่ตอจะแอบยิ้มอยู่คนเดียว เป็นอย่างนี้มาแทบทุกวัน แล้วแถมแอบมองเราตลอดเลย ตอนแรกเหมือนมโนนะว่าเขาแอบมองเรา แต่น้องเราหรือเพื่อนเราที่ไปด้วยก็บอกว่าเขาแอบมอง เพราะมองบ่อยผิดปกติ ป้าพี่ตอเอาของฝากมาให้ยายเรา ป้าก็บอกว่าพี่ตอยังไม่เคยมีแฟนนะ เพราะจีบ ผญ ไม่เป็น ขี้อายมาก คือเหมือนจะบอกให้เราไปจีบก่อน 555 เราเลยไปสืบหาเฟซบุ๊คพี่ตอจนเจอ เราก็แอดไป คือแอดไปนานมากๆพี่ตอก็ไม่รับซักที เราก็เห็นพี่ตอตอบคอมเม้นเพื่อนแทบทุกวัน เราเลยตัดสินใจว่าจะไม่ทนแล้ว อึดอัดและสงสัยมาก เลยลองทักแชทไปหา
เรา : พี่ตอจำน้องได้ป่าว น้องเห็นพี่ตอไปปั่นจักรยานทุกวันเลย แต่ไม่กล้าทัก
พี่ตอ : จำได้จำได้
แล้วเราก็เงียบไปเลย อยากจะร้องไห้ คือไม่รู้จะคุยยังไงต่อดี
พี่ตอเป็น ผช ขี้อาย หรือพี่ตอไม่คิดอะไรกับเรากันแน่ เราสงสัยมากเลยค่ะ หรือเราควรเดินเข้าไปคุยกับพี่ตอตรงๆเลย ตอนนี้รู้สึกดีมาก ยิ่งเราเห็นพี่ตอแอบยิ้มคนเดียวเวลาเราวิ่งผ่านหรือปันจักรยานผ่าน แล้วหลังๆมานี่พี่ตอเริ่มแปลกๆ เวลาเจอเราพี่ตอจะอยู่ไม่ค่อยนิ่ง เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง ออกกำลังกายอยู่แล้วเหมือนพี่ตอทำตัวไม่ค่อยถูกลุกลี้ลุกลน เรายิ่งคิดไปไกล ><