ไม่มีใครรักเราเท่า ตัวของเราเองหรอกครับ

ถ้าไม่นับพ่อ แม่  แล้วคงไม่มีใครรักเราเท่าตัวเองจริงๆครับ

ตัวอย่างง่ายๆ -  คนเราส่วนใหญ่ชอบเก็บความลับคนอื่นไม่อยู่   แต่ความลับของตัวเองกลับปิดซะมิดไม่ให้โผล่มาแม้แต่นิดเดียว

                   - เวลามีปัญหากันคนเรามักจะพูดเข้าข้างตัวเองทั้งนั้น     ไม่มีใครพูดให้ตัวเองดูแย่ในสายตาคนอื่นหรอก   ในขณะที่เวลาพูดถึงเพื่อนบางครั้งก็พูดตามความจริง  โดยไม่สนว่าถ้าพูดไปแล้วเพื่อนจะดูติดลบ    ในสายตาคนอื่นหรือไม่ หรือ  ทำให้เสียประโยชน์หรือเปล่า


                    -  ถ้ามีใครมาถามว่าเราเป็นยังไงมีใครจะกล้าพูดข้อเสีย (ร้ายแรง) ของตัวเองให้คนอื่นฟังบ้าง   ในขณะที่ถ้าพูดถึงเพื่อนก็พูดตามความจริง

นี่ละครับคือตัวอย่าง  ที่ผมจะสื่อให้ฟังว่า    ไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราเองหรอกครับ


แค่ดูจากเวลาพูดคุยสนทนาก็รู้แล้วละครับ      เมื่อเห็นดังนี้ผมคิดว่าเราควรระวังตัวให้มากขึ้นดีกว่าครับ  แม้แต่เพื่อนสนิทก็ไม่ไช่ข้อยกเว้น

ไม่มีใครคิดถึงผลประโยชน์ของเพื่อนคนอื่น   ก่อนผลประโยชน์ของตัวเองหรอกครับ   ไม่ว่าเวลาจะเล่าเรื่องใดๆก็ตาม



พวกคุณมีความเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้างครับ     ขอคำแนะนำสำหรับกรณีแบบนี้หน่อย เพื่อให้ตัวเองได้ระวังตัวมากขึ้น และไม่เสียประโยชน์ถ้าเกิดกรณีแบบนี้