เราโกรธยาก แต่พอโกรธถึงขีดสุด จะบึ้ม!!!! เกิดเป็นโกโก้คั้น. เหมือนนิวเคลียร์ลง. เมื่อก่อนคนในบริเวณวิ่งหนีหายหมดเพราะกลัวเรา ไม่ก็ปิดปากเงียบไม่ขยับเขยื้อน เราจะต่อยคนที่ทำให้เราโกรธสักหมัดถึงจะหายโกรธ เพื่อนๆเลยกลัวเรา(เราไม่เคยต่อยใครมั่วนะ แต่เพื่อนๆกลับกลัวเราไปด้วยซะงั้น) แต่พอย้ายโรงเรียนมาใหม่ ยังไม่เคยบึ้มใส่ใคร อีกทั้งไม่มีใครรู้ว่าเราโมโหร้าย.
แต่ถ้าทะเลาะกับคนในครอบครัวเราจะลงกับพวกหมอนค่ะ ต่อยหมอน ทำนองนี้
จึงอยากทราบวิธีลดหรือระบายความโกรธที่ดีๆค่ะ โดยไม่โดนกลัวหรือโดนเกลียด
มีวิธีระบาย/ลดความโกรธดีๆบ้างไหมคะ?
แต่ถ้าทะเลาะกับคนในครอบครัวเราจะลงกับพวกหมอนค่ะ ต่อยหมอน ทำนองนี้
จึงอยากทราบวิธีลดหรือระบายความโกรธที่ดีๆค่ะ โดยไม่โดนกลัวหรือโดนเกลียด