เท่าที่ทราบก็คือ หากละพรหมจรรย์ เสพเมถุน ย่อมเสื่อมไปแน่ๆ
เลยอยากทราบจากผู้ที่ศึกษา โดยเฉพาะกรณีของพระเทวทัต มีครั้งใดบ้างไหมที่ท่านกระทำปาณาติบาต
แล้วยังทรงไว้ซึ่งญาณได้ หรือเสื่อมไป
ด้วยครุกรรม ๖ หากไม่ได้ทำปัญจานันตริยกรรมแล้ว สมาบัติไม่น่าสูญ
เพราะว่าข่มนิวรณ์ได้จนถึงขั้นอัปปณาแล้ว
มีพระสูตรไหนบอกถึงการเสื่อมไปแห่งโลกียอภิญญาบ้างไหมครับ?
การที่ผู้ทรงอิทธิวิธี ประทุษร้ายสัตว์ด้วยฤทธิ์ สมาบัติจะเสื่อมไปไหมครับ?
เลยอยากทราบจากผู้ที่ศึกษา โดยเฉพาะกรณีของพระเทวทัต มีครั้งใดบ้างไหมที่ท่านกระทำปาณาติบาต
แล้วยังทรงไว้ซึ่งญาณได้ หรือเสื่อมไป
ด้วยครุกรรม ๖ หากไม่ได้ทำปัญจานันตริยกรรมแล้ว สมาบัติไม่น่าสูญ
เพราะว่าข่มนิวรณ์ได้จนถึงขั้นอัปปณาแล้ว
มีพระสูตรไหนบอกถึงการเสื่อมไปแห่งโลกียอภิญญาบ้างไหมครับ?