เรื่องราวเมื่อเยาว์วัย ของคนปีห้าร้อย ตอนที่ 1 : เริ่มต้นเขียน

กระทู้สนทนา
ตอนผมเป็นเด็ก แม่ได้เล่าเรื่องราวของแม่ ครอบครัว และเรื่องรอบ ๆ ตัวของแม่ ให้ฟังมากมาย บางเรื่องผมก็เข้าใจได้ในขณะนั้น แต่บางเรื่อง กว่าจะมาเข้าใจ ก็ล่วงเลยมานานพอสมควร

ซึ่งก็พอ ๆ กับเรื่องที่พ่อเล่า หากเรื่องที่พ่อเล่า มักจะเป็นเรื่องที่ไกลตัว เด็กอย่างผม ในเวลานั้น จะไม่เข้าใจเสียเป็นส่วนมาก หากเมื่อเติบโตแล้ว จึงเข้าใจเรื่องที่พ่อเล่า

ส่งหนึ่งที่น่าเสียดาย ก็คือ หลายเรื่อง หลายราว ได้สูญหายไปจากความทรงจำ หรือจำได้ ก็เพียงกระท่อนกระแท่น ราง ๆ เลือน ๆ

หากถามว่า เรื่องเหล่านั้น จะเป็นประโยชน์อะไร กับใคร หรือสังคม อย่างไร ก็ทำให้นึกถึง งานเขียนของใครสักคน ที่ผมจำไม่ได้ว่าเป็นใคร ... สิ่งที่เราได้เรียนรู้ มันจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ตราบจนกระทั่งวันหนึ่ง เรามีความจำเป็นจะต้องใช้มัน ...

และอย่างที่จั่วหัวไว้ ว่าผมเป็นคนปีห้าร้อย ถ้าคุณเป็นคนใช้ปี พุทธศักราช คงจะเดาได้ไม่ยาก ว่าผมคงจะเกิดในปี พุทธศักราช 2500 ปีที่พุทธศาสนากำเนิดมา 25 ศตวรรษ และวันเวลา ที่ผมได้เกิดมา เกินครึ่งศตวรรษมาพอสมควร คงจะเป็นประวัติศาสตร์ ที่หลายคนอาจจะไม่เคยได้พานพบ เพราะเกิดมา หลังจากปีดังกล่าว

กรุงเทพ เป็นเมืองที่ผมเกิด และเติบโต ผมโตพร้อม ๆ กับเมืองนี้ จากเมืองใหญ่ขนาดเล็ก จนทุกวันนี้เราพยายามทำให้เป็นเมืองเล็กขนาดใหญ่ ซึ่งคิดกันมานานแล้ว แต่ไม่เคยสำเร็จสักที

ขอเกริ่นนำ แค่นี้ก่อน ตอนที่ 2 คงจะตามมาในไม่ช้า แต่ขณะนี้ ยังนึกไม่ออก ว่าจะเขียนเกี่ยวกับอะไร


บ้านหลังนี้ อยู่ติด ๆ กับบ้านที่ผมอยู่ตอนผมเป็นเด็ก (บ้านที่ผมอยู่ ถูกรื้อทิ้งไปแล้ว) ที่ตรอกห้านาย ซอยสว่าง ถ.พระรามสี่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่