(อยากให้ลองอ้านดูครับ มันแฝงไปด้วยเรื่องจริงที่น่าเศร้าอยู่ครับ)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
.....มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่โต
ซึ่งในบ้านหลังใหญ่นั้นทุกคนในบ้านแต่ละคนก็ไม่ได้มีสิทธิพิเศษอะไร
ที่จะมีชีวิตที่เลือกได้สักเท่าไร่ นอกจากจะมีก็แต่เพียงคนที่จะคอยจัดระเบียบ
ตั้งกฏให้อยู่ด้วยกัน ซึ่งมันก็แปลกที่แต่ละคนที่มาอยู่นั้นไม่นานคนแล้วคนเล่าก็ได้ออกไปจากบ้านหลังนี้ และเด็กผู้หญิงคนนี้ก็เพิ่งเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ และได้พบว่าการใช้ชีวิตมันช่างยากลำบากซะเหลือเกิน เพราะคนในบ้านแต่ละคนก็ไม่มีใครที่จะรู้จักเลย จนกระทั่งได้มีเพื่อน ที่รุ่นราวคราวเดียวกันที่พอคุยกันได้ แต่เพราะในบางอย่างที่ไม่ค่อยเข้ากันเขาจึงไม่ได้สนิทกันมากเท่าไร่ จนมาวันนึงในวันที่ฝนตก เขาได้พบกับหยดน้ำฝนหยดนึงที่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้ทุกอย่างตามที่เขาต้องการ หัวใจของเด็กผู้หญิงที่ไม่เคยได้พบใคร ก็รู้สึกตื่นเต้นและสนุกมากกับหยดน้ำวิเศษของเขานั้น ในทุกวันๆวันหยดน้ำก็จะพยายามบอกกับเด็กผู้หญิงคนนั้นว่า "เราเป็นห่วงนะ" ในยามที่เขารู้สึกเหงา เศร้า เเละเปล่าเปลี่ยว หยดน้ำน้อยๆก็จะคอยดูแลเด็กผู้หญิงคนนั้นไว้ด้วยความพิเศษของตัวเอง ซึ่งหยดน้ำและเด็กน้อยก็รู้สึกมีความสุขมากๆ หยดน้ำเพียงน้อยนิดพยายามที่จะช่วยเขาแต่ในบางทีก็ไม่มีพลังมากพอที่จะช่วยเด็กน้อยคนนั้นได้ จนเมื่อเวลาผ่านล่วงเลยไป เด็กน้อยคนนั้นเริ่มรู้สึกว่า เขาควรจะออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง และต่อมาคนรอบข้างของเขาเริ่มสนิทสนมกันได้ และเริ่มที่จะปรับตัวเข้ากับคนอื่นได้ จนทุกรั้งที่มาถึงห้องเขาไม่ได้สังเกตเลยว่ามีหยดน้ำคอยเฝ้ารออยู่และวันแล้ววันเล่าที่หยดน้ำเฝ้าคอย แสงเเดดที่เจิดจ้าในทุกๆวันก็เริ่มที่จะระเหยหยดน้ำไปอย่างช้าๆ ทีละนิดๆ หยดน้ำมองดูท้องฟ้าที่มีกระเเสลมคอยพัดผ่านพาไอน้ำลอยไป
หยดน้ำได้เเต่ยิ้มและพูดว่า "ฉันมีความสุขนะ" ....................
ปล.อยากให้คอมเม้นเกี่ยวกับความรักของหยดน้ำหน่อยนะครับเมื่ออ่านแล้ว(อยากฟังควรู้สึกของแต่ละคนอ่ะครับ)
นิยายนี่หรือคือเรื่องจริง!!! หยดน้ำ ควรทำอย่างไร??
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
.....มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่โต
ซึ่งในบ้านหลังใหญ่นั้นทุกคนในบ้านแต่ละคนก็ไม่ได้มีสิทธิพิเศษอะไร
ที่จะมีชีวิตที่เลือกได้สักเท่าไร่ นอกจากจะมีก็แต่เพียงคนที่จะคอยจัดระเบียบ
ตั้งกฏให้อยู่ด้วยกัน ซึ่งมันก็แปลกที่แต่ละคนที่มาอยู่นั้นไม่นานคนแล้วคนเล่าก็ได้ออกไปจากบ้านหลังนี้ และเด็กผู้หญิงคนนี้ก็เพิ่งเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ และได้พบว่าการใช้ชีวิตมันช่างยากลำบากซะเหลือเกิน เพราะคนในบ้านแต่ละคนก็ไม่มีใครที่จะรู้จักเลย จนกระทั่งได้มีเพื่อน ที่รุ่นราวคราวเดียวกันที่พอคุยกันได้ แต่เพราะในบางอย่างที่ไม่ค่อยเข้ากันเขาจึงไม่ได้สนิทกันมากเท่าไร่ จนมาวันนึงในวันที่ฝนตก เขาได้พบกับหยดน้ำฝนหยดนึงที่สามารถเปลี่ยนตัวเองได้ทุกอย่างตามที่เขาต้องการ หัวใจของเด็กผู้หญิงที่ไม่เคยได้พบใคร ก็รู้สึกตื่นเต้นและสนุกมากกับหยดน้ำวิเศษของเขานั้น ในทุกวันๆวันหยดน้ำก็จะพยายามบอกกับเด็กผู้หญิงคนนั้นว่า "เราเป็นห่วงนะ" ในยามที่เขารู้สึกเหงา เศร้า เเละเปล่าเปลี่ยว หยดน้ำน้อยๆก็จะคอยดูแลเด็กผู้หญิงคนนั้นไว้ด้วยความพิเศษของตัวเอง ซึ่งหยดน้ำและเด็กน้อยก็รู้สึกมีความสุขมากๆ หยดน้ำเพียงน้อยนิดพยายามที่จะช่วยเขาแต่ในบางทีก็ไม่มีพลังมากพอที่จะช่วยเด็กน้อยคนนั้นได้ จนเมื่อเวลาผ่านล่วงเลยไป เด็กน้อยคนนั้นเริ่มรู้สึกว่า เขาควรจะออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง และต่อมาคนรอบข้างของเขาเริ่มสนิทสนมกันได้ และเริ่มที่จะปรับตัวเข้ากับคนอื่นได้ จนทุกรั้งที่มาถึงห้องเขาไม่ได้สังเกตเลยว่ามีหยดน้ำคอยเฝ้ารออยู่และวันแล้ววันเล่าที่หยดน้ำเฝ้าคอย แสงเเดดที่เจิดจ้าในทุกๆวันก็เริ่มที่จะระเหยหยดน้ำไปอย่างช้าๆ ทีละนิดๆ หยดน้ำมองดูท้องฟ้าที่มีกระเเสลมคอยพัดผ่านพาไอน้ำลอยไป
หยดน้ำได้เเต่ยิ้มและพูดว่า "ฉันมีความสุขนะ" ....................
ปล.อยากให้คอมเม้นเกี่ยวกับความรักของหยดน้ำหน่อยนะครับเมื่ออ่านแล้ว(อยากฟังควรู้สึกของแต่ละคนอ่ะครับ)