เมื่อถูกผู้ชายในห้องฟิตเนสเรียกฉันว่า "ป้า"

กระทู้สนทนา

ตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่เคยคิดเลยว่า ... ตัวเองจะอ้วน ... เพราะเป็นคนหุ่นขี้ก้าง นับซี่โครงได้มาโดยตลอด
จนกระทั่งได้รับทุนไปเรียนต่อที่จีน ในห้วงอายุ 30 - 34 เป็นช่วงชีวิตที่การกินอับเฉามาก อาหารโรงเลี้ยงไม่ถูกปาก ยิ่งแห้งเข้าไปใหญ่
ด้วยความที่เป็นคนร่างเล็กอยู่แล้ว ประกอบกับตัดผมสั้น นิสัยขี้เล่น ทำให้เนียนๆ ไปในกลุ่มนักศึกษาสาวๆ วัย 20 กลางๆ ได้

เวลาที่จีนผ่านไป 4 ปี ... กลับมาไทย ... สิ่งแรกที่ทำคือ "ออกตามล่าของอร่อย" กินข้าวแต่ละมื้อ เหมือน "ยัดนุ่น" วูบหาย วูบหาย
กินจนผู้ชายบอกว่า "ถ้ายังกินแบบนี้ต่อไป เห็นท่าจะเลี้ยงไม่ไหวแล้วนะ" @_@
จากผู้หญิง size s ก็พัฒนามาเป็นผู้หญิง size l อย่างรวดเร็ว เร็วจนไม่ผ่าน size m เลยนั่นแหละ
ด้วยความที่เป็นคนหน้ายาว ก็เลยดูเหมือนยังไม่อ้วน แต่อย่าได้เห็นภาพเต็มตัวเชียว ตูดบานเป็นจานดาวเทียม สะโพกพุ่งไป 39 นิ้ว

ใช้เวลาแค่ 3 ปีเท่านั้น น้ำหนักจาก 45 กิโลกรัม พุ่งทะยานขึ้นไปแตะ 60 กิโลกรัม
ท้องแขนนี่ย้อย ถ้ายกขึ้นกระพือถี่ๆ คาดว่าจะบินแข่งกับนกได้อย่างแน่นอน
ส่วนหน้าขานี่เดินแล้วเสียดกันเชียว เซลลูไลต์ก็มาเต็ม ตะปุ่มตะป่ำจนต้องเลิกนุ่งสั้น
ส่วนพุง ... ปวดร้าวมาก ... หล่นน้ำ ถึงไม่ว่ายก็ไม่จม เพราะใส่ห่วงยางอยู่ O_o