อะไรทำให้รูปแบบการพัฒนาเศรษฐกิจของไทยและเกาหลีใต้ต่างกันครับ

ทั้งไทยและเกาหลีใต้ต่างพัฒนาประเทศพร้อมกัน
โดยไทยมีสฤษ ต่อด้วยถนอม เกาหลีใต้มีนายพล
ปาร์คชองฮี ต่อด้วยชุนดูฮวาน และโนห์แตวู
สถานการณ์คล้ายกันมากที่เป็นเผด็จการเต็มไม้เต็มมือเหมือนกัน
ได้รับการหนุนจากอเมริกาเหมือนกัน มีภัยคุกคามจากคอมมิวนิสต์
ข้างบ้านเหมือนกัน ไทยดูเหลื่อมกว่านิดๆด้วยครับ เห็นว่าเมื่อก่อน
เกาหลีต้องมาดูงานและศึกษาจากเรา
แต่ทำไมแนวคิดในการพัฒนาจึงต่างกันลิบลับครับ
เกาหลีดูจะเน้นการพัฒนาบนขาตัวเอง สร้างอุตสาหกรรมและแบรนด์ของตนเอง
แต่ไทยเน้นให้ต่างชาติมาลงทุน ตั้งโรงงาน เน้นเป็นลูกจ้าง
เป็นนายหน้าขายของให้ต่างชาติ เกาหลีขายของได้เงิน 100%
แต่ไทยขายของก็เหมือนได้แค่ 30% เพราะเทคโนโลยีก็ต่างชาติ
ตราสินค้าก็ของต่างชาติ ทำไมจึงเป็นเช่นนั้นครับ เราพลาดไปตรงไหน
บุคคลกลุ่มใดที่กำหนดแนวทางการพัฒนาของบ้านเราแบบนี้ครับ