เพิ่งมีโอกาสได้ชมไปเมื่อไม่นาน ดูจบบอกตัวเองได้เลยว่า นี่คือหนังที่เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ดีที่สุดอีกเรื่องที่เคยดูมาในชีวิตเลยครับ โดนใจมากครับในหลายๆฉากเลย รวมทั้งฉากพานางเอกเข้าห้องด้วย อ้าาวไม่ใช่ละ ข้ามฉากนั้นไปก่อนครับ

ฉากที่ฝ่ายนาซียิงระเบิดมาถล่มตึกแล้วผู้หญิงตายแล้วพวกพระเอกวิ่งไปดูซากศพคนที่ตัวเองเคยรักแล้วเพื่อนห้ามไว้ เห็นแล้วสะเทือนใจครับ มันเผยให้เห็นถึงความหดหู่ของสงครามได้เป็นอย่างดี มีแต่ความสูญเสีย ทั้งจากคนรัก พ่อแม่ พี่น้อง

ฉากที่ทหารเอสเอส แขวนคอชาวบ้านที่ไม่ร่วมรบด้วยทั้งเด็กและผู้หญิงมันโหดร้ายจริงๆ

และฉากที่รถถังฝ่ายพระเอกสู้กับรถถังของนาซีแบบเดี่ยวๆมันมากลุ้นระทึกดีจริงๆ เกราะของรถถังฝ่ายนาซีหนาสมคําเล่าลือจริงๆ

และฉากตอนท้ายเรื่องที่จะหนีก็ได้ แต่ฝ่ายพันทธมิตรเลือกที่จะสู้ สู้จนตัวตาย แบรดพิทเล่นได้มีพลังอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งสีหน้าและแววตาราวกับว่าเขาเป็นทหารคนนั้นจริงๆ

  และทับใจตอนที่บอกกับลูกน้องว่ารถถังนี่คือบ้านของฉัน เมื่อจะพูดเป็นนัยๆว่าถ้าจะตายก็ขอตายที่บ้านที่รักนี่ละจะไม่ยอมหนีไปไหน

  ฉากรบกับพวกนาซีตอนท้ายเรื่องมันมากสู้กันจนหยดสุดท้าย แทบจะโดนลุกหลงจากกระสุนที่สาดใส่กันอย่างบ้าคลั่งได้พบการเสียสละของทหารฝ่ายพันทมิตรยอมเสียสละแม้แต่ชีวิตของตัวเองเพื่อปกป้องคนอื่น

  สุดท้ายอยากบอกว่าถ้าชอบหนังสงครามห้ามพลาดเรื่องนี้เด็ดขาดครับ

ปล นางเอกเรื่องนี้สวยประทับใจแถมเธอยังเป็นคนเยอรมันด้วยครับ