ขอบคุณจริงๆครับที่ทำให้เข้าใจได้มากขึ้นกว่าเดิมจริงๆหลังจากที่เคยอ่านแต่ของคนอื่นมานาน หลายๆต่อหลายเรื่อง พอได้เจอกับตัวก็เลยเข้าใจ
...เหตุการณ์เกิดวันจันทร์ที่ 9 มีนาคม 2558 เวลา 14.00 โดยประมาณ ผมมีธุระ 3 อย่างที่ต้องติดต่อกับแบงค์ม่วงสาขานี้ ดังนี้ครับ
1. ชำระค่าจองซื้อหุ้น
2. ชำระเงินกู้บ้าน
3. ทำเรื่องขอใช้อินเตอร์เนท แบงกิ้ง
ขออธิบายการแต่งกายของผมในวันนั้นเผื่อประกอบการจินตนาการของเพื่อนๆไปตามสถานการณ์ที่ผมเล่าด้วยนะครับ ซึ่งการแต่งกายของผมอาจจะมีส่วนหรือไม่อันนี้ไม่ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ก็มิอาจทราบได้ครับ การแต่งกายเป็นดังนี้ครับ
เสื้อยืดคอกลมแขนสั้นสีขาว + กางเกงขาสั้นสามส่วน + รองเท้าแตะแบบหนาๆหัวโตๆที่เขาฮิตๆกัน + สะพายกระเป๋าข้างสีน้ำตาล 1 ใบ
อ้อผมตัดผมรองทรง ผมไม่ยาว ผิวสองสี ค่อยไปทางขาวเหลือง หน้าตาปกติ สะอาด ไม่ดำ กลิ่นตัวไม่มี ผมอาจจะรกๆนิดเพราะก่อนเข้ามาแวะเข้าห้องน้ำเอาน้ำลูบๆแต่งหล่อ เสริมนั่นนี่ ไปตามประสา
เอาละครับพอนึกภาพของผมออกแล้วนะครับว่าผมลักษณะเป็นอย่างไร คราวนี้เราไปดูเหตุการณืที่เกิดขึ้นกันครับ....
ทันทีที่ก้าวเข้ามาที่แบงค์ม่วงสาขานี้ พนักงานต้อนรับ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย กล่าวต้อนรับตามสไตล์ ด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร ตามธรรมเนียม และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาใช้บริการ เพราะมาใช้อยู่แทบทุกเดือนเนื่องจากต้องชำระเงินกู้บ้านทุกๆเดือน
ผมตรงไปที่เข้าเตอร์เพื่อทำสองเรื่องแรก (ชำระเงินจองซื้อหุ้น + ชำระเงินกู้บ้าน) ทั้งสองอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี กระทั่งมาเรื่องที่ 3 "การขอใช้บริการอินเตอร์เนท แบงกิ้ง" นี่ะครับที่เป็นปัญหาเพราะจะต้องไปอีกเค้าเตอร์หนึ่งที่รับเรื่องงานทางด้านเอกสารเป็นหลัก
ถ้าใครเคยไปแบงค์ม่วงสาขานี้ ก็พอจะนึกออกนะครับว่า ถ้าเราหันหน้าเข้าแบงค์ ทันทีที่เราเดินตรงเข้าไปจะเป็นเค้าเตอร์ฝากถอน และด้านขวามือเราจะเป็นเค้าเตอร์รับเรื่องเกี่ยวกับเอกสาร ร่วมทั้ง ธุรอย่างที่ 3 ที่ผมกำลังจะดำเนินการนี้จนเกิดปัญหาด้วยครับ....
หลังจากที่ผมดำเนินการ 2 เรื่อง ที่เค้าเตอร์ฝาก-ถอนเสร็จแล้ว ก็ได้เดินไปทางด้านขวามือเพื่อทำเรื่องอินเตอร์เนทแบงกิ้งทันที ขณะนั้น มีเก้าอี้ตัวกลางว่างอยู่ ผมจึงไปนั่ง ในขณะที่เก้าอี้ด้านขวาและซ้ายของผมมีลูกค้าท่านอื่นใช้บริการอยู่ก่อนแล้ว และ พนง กำลังให้บริการลูกค้าทั้งสองท่าน โดยที่โต๊ะที่อยู่ตรงกับเก้าอี้ของผมไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่แต่อย่างใด
ผมนั่งสักพัก จนรู้สึกตะหงิดๆว่า "ทำไมไม่มีพนักงานมาถามสักทีว่าเราจะทำอะไร" ไอ้ตัวผมก็กลัวจะไปกวนแต่ละคน แต่เท่าที่ผมดูตอนนั้น บางคนก็ยังเดินไปเดินมา ว่างๆแต่ก็ไม่ได้ถาม จนผมเองเริ่มรู้สึกว่าต้องทำอะไรบางอย่างแล้วละให้ พนง. ทราบว่าผมต้องการอะไร
จัดเลยครับ...ขยับกระเป๋าที หยิบเอกสารออกมาดูทีทั้งๆที่เอกสารไม่เกี่ยวกะการทำเรื่องของใช้อินเตอร์เนทเลย (มันเปนใบเสร็จจ่ายค่าจองหุ้นกับ ค่าบ้านเมื่อตะกี้ครับ --" แต่เอาน่า...หยิบๆใสๆให้ดูวุ่นวาย ไว้ก่อนเผื่อพนักงานจะหันมามองเรา มาถามเราบ้าง...ก็ทำอยู่แบบนั้นสักเกือบนาที ได้กระมังครับ ทำไป พลางสายตาก็ค่อยส่งพลังจิตหา พนง. ใกล้ๆ อยากจะบอกเหลือเกินว่า มาถามผมหน่อยสิ "ทำอะไรค่ะ/ครับ" ผมอยากจะตอบแย่แล้ว.....จนในที่สุด (เด่วมาเล่าต่อนะครับ)
ขอบคุณพนง.แบงค์ม่วงท่านหนึ่งสาขาฟอจูน
...เหตุการณ์เกิดวันจันทร์ที่ 9 มีนาคม 2558 เวลา 14.00 โดยประมาณ ผมมีธุระ 3 อย่างที่ต้องติดต่อกับแบงค์ม่วงสาขานี้ ดังนี้ครับ
1. ชำระค่าจองซื้อหุ้น
2. ชำระเงินกู้บ้าน
3. ทำเรื่องขอใช้อินเตอร์เนท แบงกิ้ง
ขออธิบายการแต่งกายของผมในวันนั้นเผื่อประกอบการจินตนาการของเพื่อนๆไปตามสถานการณ์ที่ผมเล่าด้วยนะครับ ซึ่งการแต่งกายของผมอาจจะมีส่วนหรือไม่อันนี้ไม่ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ก็มิอาจทราบได้ครับ การแต่งกายเป็นดังนี้ครับ
เสื้อยืดคอกลมแขนสั้นสีขาว + กางเกงขาสั้นสามส่วน + รองเท้าแตะแบบหนาๆหัวโตๆที่เขาฮิตๆกัน + สะพายกระเป๋าข้างสีน้ำตาล 1 ใบ
อ้อผมตัดผมรองทรง ผมไม่ยาว ผิวสองสี ค่อยไปทางขาวเหลือง หน้าตาปกติ สะอาด ไม่ดำ กลิ่นตัวไม่มี ผมอาจจะรกๆนิดเพราะก่อนเข้ามาแวะเข้าห้องน้ำเอาน้ำลูบๆแต่งหล่อ เสริมนั่นนี่ ไปตามประสา
เอาละครับพอนึกภาพของผมออกแล้วนะครับว่าผมลักษณะเป็นอย่างไร คราวนี้เราไปดูเหตุการณืที่เกิดขึ้นกันครับ....
ทันทีที่ก้าวเข้ามาที่แบงค์ม่วงสาขานี้ พนักงานต้อนรับ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย กล่าวต้อนรับตามสไตล์ ด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร ตามธรรมเนียม และนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมมาใช้บริการ เพราะมาใช้อยู่แทบทุกเดือนเนื่องจากต้องชำระเงินกู้บ้านทุกๆเดือน
ผมตรงไปที่เข้าเตอร์เพื่อทำสองเรื่องแรก (ชำระเงินจองซื้อหุ้น + ชำระเงินกู้บ้าน) ทั้งสองอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี กระทั่งมาเรื่องที่ 3 "การขอใช้บริการอินเตอร์เนท แบงกิ้ง" นี่ะครับที่เป็นปัญหาเพราะจะต้องไปอีกเค้าเตอร์หนึ่งที่รับเรื่องงานทางด้านเอกสารเป็นหลัก
ถ้าใครเคยไปแบงค์ม่วงสาขานี้ ก็พอจะนึกออกนะครับว่า ถ้าเราหันหน้าเข้าแบงค์ ทันทีที่เราเดินตรงเข้าไปจะเป็นเค้าเตอร์ฝากถอน และด้านขวามือเราจะเป็นเค้าเตอร์รับเรื่องเกี่ยวกับเอกสาร ร่วมทั้ง ธุรอย่างที่ 3 ที่ผมกำลังจะดำเนินการนี้จนเกิดปัญหาด้วยครับ....
หลังจากที่ผมดำเนินการ 2 เรื่อง ที่เค้าเตอร์ฝาก-ถอนเสร็จแล้ว ก็ได้เดินไปทางด้านขวามือเพื่อทำเรื่องอินเตอร์เนทแบงกิ้งทันที ขณะนั้น มีเก้าอี้ตัวกลางว่างอยู่ ผมจึงไปนั่ง ในขณะที่เก้าอี้ด้านขวาและซ้ายของผมมีลูกค้าท่านอื่นใช้บริการอยู่ก่อนแล้ว และ พนง กำลังให้บริการลูกค้าทั้งสองท่าน โดยที่โต๊ะที่อยู่ตรงกับเก้าอี้ของผมไม่มีเจ้าหน้าที่อยู่แต่อย่างใด
ผมนั่งสักพัก จนรู้สึกตะหงิดๆว่า "ทำไมไม่มีพนักงานมาถามสักทีว่าเราจะทำอะไร" ไอ้ตัวผมก็กลัวจะไปกวนแต่ละคน แต่เท่าที่ผมดูตอนนั้น บางคนก็ยังเดินไปเดินมา ว่างๆแต่ก็ไม่ได้ถาม จนผมเองเริ่มรู้สึกว่าต้องทำอะไรบางอย่างแล้วละให้ พนง. ทราบว่าผมต้องการอะไร
จัดเลยครับ...ขยับกระเป๋าที หยิบเอกสารออกมาดูทีทั้งๆที่เอกสารไม่เกี่ยวกะการทำเรื่องของใช้อินเตอร์เนทเลย (มันเปนใบเสร็จจ่ายค่าจองหุ้นกับ ค่าบ้านเมื่อตะกี้ครับ --" แต่เอาน่า...หยิบๆใสๆให้ดูวุ่นวาย ไว้ก่อนเผื่อพนักงานจะหันมามองเรา มาถามเราบ้าง...ก็ทำอยู่แบบนั้นสักเกือบนาที ได้กระมังครับ ทำไป พลางสายตาก็ค่อยส่งพลังจิตหา พนง. ใกล้ๆ อยากจะบอกเหลือเกินว่า มาถามผมหน่อยสิ "ทำอะไรค่ะ/ครับ" ผมอยากจะตอบแย่แล้ว.....จนในที่สุด (เด่วมาเล่าต่อนะครับ)