ผมชอบเพื่อนผญ.คนนึงเรียนอยู่ห้องเดียวกัน ผมเป็นผู้ชายขี้อายมากครับไม่ค่อยกล้าเข้าไปจีบใครเลย ได้แต่แอบๆ มองแล้วก็มาเล่าสู่กันฟังกับเพื่อนที่สนิทๆ สุดท้ายก็กินแห้วทุกทีครับ เพราะผมแอบชอบใครสักพักผญ.คนนั้นก็จะมีแฟนทันที
ทั้งชีวิตนี้ผมมัแฟนคนนึง ซึ่งรู้จักกันตอนไปทำงาน เค้าก็มีปฏิกริยาบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกได้ว่า เขาคงชอบผม ก็เลยลองคุยกันดูซึ่งความรู้สึกนั้นก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ จนเราเป็นแฟนกัน แต่อยู่ไปประมาณเดือนกว่าเราก็เลิกกัน เพราะเรามีมุมมองต่างกัน นิสัย เข้ากันไม่ได้ทั้งๆที่ตอนแรกๆเหมือนจะไปได้ด้วยดี อาจเป็นเพราะเราตัดสินใจเร็วเกินไปรึป่าว
มาสู่เรื่องที่ผมจะเล่าดีกว่าครับ คือผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงเรียนคลาสเดียวกัน ที่สำคัญเป็นดพื่อนที่ค่อนข้างสนิทด้วย แต่เพื่อนคนนี้มีหลายๆอย่างที่ทำให้ผมประทับใจเขาคือ เขามีความเป็นผู้ใหญ่ สนใจความรู้สึกของคนอื่น เวลาเรามีปัญหาเราปรึกษาเขาก็จะรู้สึกสบายใจมากกว่าพูดกับคนอื่นๆ ซึ่งเขามีบุคคลิกเหมือนแม่หรือป้ามากๆ เขาจะมีเหตุผล แต่บางครั้งเขาก็เหมือนเด็กมากๆ เขาติวให้ผมบ้างบางวิชาที่ไม่เข้าใจ หรือผมจดไม่ทัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกดีกับมากยิ่งขึ้น แต่ผมอย่างว่าละครับขี้อายประกอบกับกลัวว่าถ้าเขารู้จะเสียเพื่อนไปอีก จึงแค่แหย่ๆเค้า หยอกเค้าตามประสาที่เราทำได้ตามใจ ซึ่งผมก็ไม่รู้คำตอบเหมือนกันว่าทำไงดี จึงอยากปรึกษาเพื่อนๆดู เผื่อจะมีแนวทางให้ผมบ้าง
ปล.ผมมีนิสัยนอกจากขี้อายแล้วก็จะขี้เก็กนิด ๆ ทั้งที่ไม่อยากทำแต่ทำไมไม่รู้เวลาอยู่กับผญ.แล้วเกิดขึ้นเองทุกที ทำไงอีกล่ะครับ
ปล.2 เขามักจะมีอาการสนใจผมบ้างบางเวลาตอนที่ผมอยู่กับเขาสองคน เขาจะชอบทำอารมณ์เสียใส่ แล้วบอกว่าให้ผมทำโน่นทำนี่ เวลาผมมีปัญหาบางครั้งเขาก็จะโทรมาบ้างเพื่อให้กำลังใจ อย่างนี้พอมีหวังมั้ยเอ่ย
แอบชอบเพื่อนสาขาเดียวกันทำไงดีครับ
ทั้งชีวิตนี้ผมมัแฟนคนนึง ซึ่งรู้จักกันตอนไปทำงาน เค้าก็มีปฏิกริยาบางอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกได้ว่า เขาคงชอบผม ก็เลยลองคุยกันดูซึ่งความรู้สึกนั้นก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ จนเราเป็นแฟนกัน แต่อยู่ไปประมาณเดือนกว่าเราก็เลิกกัน เพราะเรามีมุมมองต่างกัน นิสัย เข้ากันไม่ได้ทั้งๆที่ตอนแรกๆเหมือนจะไปได้ด้วยดี อาจเป็นเพราะเราตัดสินใจเร็วเกินไปรึป่าว
มาสู่เรื่องที่ผมจะเล่าดีกว่าครับ คือผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงเรียนคลาสเดียวกัน ที่สำคัญเป็นดพื่อนที่ค่อนข้างสนิทด้วย แต่เพื่อนคนนี้มีหลายๆอย่างที่ทำให้ผมประทับใจเขาคือ เขามีความเป็นผู้ใหญ่ สนใจความรู้สึกของคนอื่น เวลาเรามีปัญหาเราปรึกษาเขาก็จะรู้สึกสบายใจมากกว่าพูดกับคนอื่นๆ ซึ่งเขามีบุคคลิกเหมือนแม่หรือป้ามากๆ เขาจะมีเหตุผล แต่บางครั้งเขาก็เหมือนเด็กมากๆ เขาติวให้ผมบ้างบางวิชาที่ไม่เข้าใจ หรือผมจดไม่ทัน ซึ่งทำให้ผมรู้สึกดีกับมากยิ่งขึ้น แต่ผมอย่างว่าละครับขี้อายประกอบกับกลัวว่าถ้าเขารู้จะเสียเพื่อนไปอีก จึงแค่แหย่ๆเค้า หยอกเค้าตามประสาที่เราทำได้ตามใจ ซึ่งผมก็ไม่รู้คำตอบเหมือนกันว่าทำไงดี จึงอยากปรึกษาเพื่อนๆดู เผื่อจะมีแนวทางให้ผมบ้าง
ปล.ผมมีนิสัยนอกจากขี้อายแล้วก็จะขี้เก็กนิด ๆ ทั้งที่ไม่อยากทำแต่ทำไมไม่รู้เวลาอยู่กับผญ.แล้วเกิดขึ้นเองทุกที ทำไงอีกล่ะครับ
ปล.2 เขามักจะมีอาการสนใจผมบ้างบางเวลาตอนที่ผมอยู่กับเขาสองคน เขาจะชอบทำอารมณ์เสียใส่ แล้วบอกว่าให้ผมทำโน่นทำนี่ เวลาผมมีปัญหาบางครั้งเขาก็จะโทรมาบ้างเพื่อให้กำลังใจ อย่างนี้พอมีหวังมั้ยเอ่ย