ในสปอยล์เป็นเนื้อเรื่องนะครับใครขี้เกียจอ่านก็อ่านสรุปเลย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สวัสดีครับตอนนี้ผมเป็นนักศึกษาอยู่ปริญญาตรีปี 3
ผมจะมาเล่าและถามข้อสงสัยสักหน่อยเกี่ยวกับสภาพสังคมที่ผมเจอมากับการทำงานกลุ่มว่าสังคมแบบนี้คือเรื่อง "ปกติ" หรือเปล่า
เริ่มต้นเลยคือผมได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้ากลุ่ม 8 คนในรายวิชา SMEs อาจารย์ก็ได้มอบหมายงานเขียนแผนธุรกิจเป็นโปรเจ็คใหญ่โปรเจ็คนึงตั้งแต่ต้นเทอมเพื่อนๆ ในกลุ่มผมโดยส่วนตัวก็ไม่ค่อยจะเก่งด้านการตลาดอยู่แล้ว แต่ผมเป็นคนชอบอะไรท้าทาย อาจารย์สั่งอะไรมาก็ต้องทำแล้ววางคอนเซ็ปไว้แต่ไม่ได้เริ่ม
ด้วยความที่ยังไม่รู้รายละเอียดของการทำโปรเจ็คตัวนี้ก็เลยปล่อยเวลาผ่านเลยและศึกษาข้อมูลมาเรื่อยๆ กลุ่มผมก็ไปเรียนบ้างไม่ไปบ้าง อาจารย์ก็มีวิธีการสอนแบบให้นักศึกษาค่อยๆ ส่งงานไปทีละสเต็ปให้อาจารย์ตรวจว่าถูก-ผิดไหม แล้วค่อยแก้ไข ต่อยอด แต่กลุ่มผมไม่มีงานส่งมาตั้งแต่ต้นเทอม เนื่องจากผมที่เป็นหัวหน้ากลุ่มไปเรียนน้อยจึงไม่รู้ว่าเขาทำอะไรกัน และเพื่อนๆ ที่ไปเรียนก็ไม่ได้บอกอะไรว่ามีงานอะไรต้องทำ หลังจากนั้นก็เหลือเวลาอีกประมาณ 3 วันก่อนเดธไลน์ เพื่อนในกลุ่มผมคนนึงก็มาบอกว่า"วันก่อนกลุ่มเราโดนอาจารย์ด่าเพราะกลุ่มเราไม่ส่งงานย่อยให้อาจารย์ตรวจสอบ" ,,, โอ้วววว ต้องกล่าวก่อนนะครับว่าผมเป็นคนที่ชื่นชอบการตลาดมาก เรียนกับอาจารย์คนนี้ผมก็เป็นเหมือนนักศึกษาที่เก่งการตลาดคนนึง การที่ผมเป็นหัวหน้ากลุ่มและกลุ่มผมถูกต่อว่าติเตียน เป็นเรื่องที่ทำให้ผมค่อนข้างมึนงง เพราะผมไม่รู้ว่าไปมีงานตอนไหน และก็ไม่มีใครบอก (เหมือนเพื่อนๆ ก็ไม่รู้เหมือนกัน)
และนี้คือช่วงเวลาแห่งนรกก่อนเดธไลน์ครับ 2 วันก่อนวันส่งงาน กับแผนธุรกิจที่มีโจทย์แค่งบประมาณ 5 ล้านบาท ผมก็ไปขอตัวอย่างคร่าวๆ จากรุ่นพี่อีกกลุ่มเพื่อใช้เป็นแนวทางในการเขียน 2 วัน ผมบอกเลยว่าผมทำคนเดียว และเป็น 2 วันที่ไม่ได้นอน เหตุผลที่ผมทำคนเดียวและไม่บอกให้ใครมาช่วย เพราะว่าผมรับหน้าที่หัวหน้ากลุ่มมาแล้วผมไม่ติดตามงาน ถือว่าผมผิดเอง และผมจะรับผิดชอบงานให้เสร็จคนเดียว อาจมีปรึกษาคนอื่นบ้างนิดหน่อย เขาก็รับรู้ว่างานมันเยอะมาก ก่อนถึงวันเดธไลน์ผมก็ไปเรียนตามปกติ เพื่อนๆ ในกลุ่มผมก็บอกว่าวันนี้จะถอนวิชานี้ 4 คน ผมก็รับรู้แล้วทำใจไว้แล้วว่าจะทำคนเดียวให้เสร็จๆ ไป
พอถึงวันเดธไลน์ สารภาพว่างานผมเสร็จแค่ 60-70% เป็นแผนธุรกิจที่เรียกได้ว่า "เสร็จมั้ง...แต่ไม่สมบูรณ์ด้านเนื้อหาและรายการบัญชี" ผมก็เอางานไปส่งอาจารย์ , อาจารย์ก็บอกว่า "งานชิ้นนี้ส่งก่อนสอบ(อีกประมาณ 2 สัปดาห์)งานที่อาจารย์ทวงคือ Business Model" สรุปคือกลุ่มผมโดนอาจารย์ติเพราะไม่ได้ส่งงานอีกงานนึงซึ่งยังไม่ใช่งานชิ้นนี้,,,ผมนี่โล่งอกเลยครับแล้วก็รีบไปทำ Business Model ให้เสร็จแล้วก็คิดว่าจะได้มีเวลาต่ออีก 30% ที่เป็นส่วนยากที่สุดของการเขียนแผนธุรกิจ และผมก็ลบข้อครหาของกลุ่มผมต่ออาจารย์ได้แล้ว
ทีนี้ผมจะเข้าเนื้อเรื่องในส่วนหลัก คือเพื่อนผม 4 คนที่จะถอนวิชานี้ ไม่สามารถถอนได้เนื่องจากอาจารย์ที่ปรึกษาไม่อนุมัติ ผมก็ยิ่งโล่งอกเข้าไปอีกว่า จะได้มีคนช่วยทำงาน แต่ไม่เป็นแบบนั้นครับ ,,, อาทิตย์สุดท้ายของเดธไลน์ของจริงคือก่อนสอบ เนื่องจากผมเขียนแผนธุรกิจมาแล้ว 60% ในหัวผมเก็บข้อมูลมากมายเกี่ยวกับธุรกิจนี้และบอกได้ตรงๆ ว่าผมไม่สามารถเขียนต่อตัวคนเดียวได้ ถ้าไม่มีใครมาแบ่งข้อมูลไปบ้าง ,,, ตอนนี้ผมขาดแค่เนื้อหาด้านแผนการตลาด แผนการผลิต และอื่นๆที่ยังมีเนื้อหาน้อยและสมบูรณ์ ในวันแรกที่นัดกันทำงานผมก็บอกไปว่า"เนี้ย งานชิ้นเนี้ยเขียนไปประมาณ 60% แล้วที่เหลือมาช่วยกันทำหน่อย" ผมก็ไม่รู้จะมอบหมายงานยังไง เพราะมันมีเยอะมากและต้องศึกษากับเอาเอง(มีคู่มือ) ก็มีน้องในกลุ่มคนนึงซึ่งเป็นคนที่ค่อนข้างพึงพาได้ ก็มาช่วยรับในส่วนของบัญชีการเงิน แต่คนที่เหลือ ไม่มีใครมาเก็บข้อมูลในส่วนนี้เลย มีแต่เขียนสารบัญ เขียนชื่อผลิตภัณฑ์ เขียนชื่อสมาชิกกลุ่ม แล้วก็จบแค่นั้น .... ผมก็โอเคที่อย่างน้อยก็ยังมาช่วยบ้าง แต่งานยังเหลืออีกเยอะ
ข้ามมาถึง 7 วันก่อนเดธไลน์ของจริง และนี้คือสิ่งที่ผมอยากจะรู้เมื่อเพื่อนคนนึงเอาแผนธุรกิจในเน็ตมาแล้วบอกว่า
"ทำไมเราไม่ก๊อบแผนธุรกิจจากเน็ตมาดัดแปรงเป็นของเรา"
.... ผมก็อธิบายเหตุผลไปว่าทำไมถึงทำไม่ได้ และผมไม่เห็นด้วย เพราะงานผมก็เขียนคนเดียวมาตั้ง 60% อาจารย์ก็รับรู้แล้วว่ากลุ่มเราจะทำธุรกิจอะไรอยู่ๆ ไปเปลี่ยนไม่ได้ และนี้จะถึงกำหนดวันส่งแล้ว .... วันนี้ก็มีดราม่าความไม่ลงรอยกันนิดหน่อย เพราะความที่ผมค่อนข้างเครียดที่แบกงานเกือบทั้งหมดอยู่คนเดียว แล้ว 4 คนนั้นที่แท้บไม่ช่วยอะไรเลยมาบอกว่า "ทำไมไม่ทำอะไรง่ายๆ" ,,, บอกตรงๆ ครับว่าค่อนข้างผิดหวัง เพราะผมมาเรียนปริญญาตรี ผมมาเรียนหาประสบการณ์ ผมไม่คาดหวังว่าอะไรจะง่ายอยู่แล้ว ... ประโยคสุดท้ายจากเพื่อนของผมคือประมาณว่า "ใครจะโกรธก็โกรธนะ แต่ว่าเราไม่มีปัญญาทำและการที่เราทำอะไรง่ายๆ มันพาเราไปต่อได้เราก็จะเลือก" .... ผมเข้าใจเพื่อนคนนี้นะครับ คือเขามีงานส่วนตัวที่ต้องรับผิดชอบและไม่เข้าใจเนื้อเรื่องของวิชานี้และเขากลัวเรียนไม่จบ ผมก็จบการสนทนาไปว่า "ผมเข้าใจทุกคนนั้นแหละ แต่เนื้อหาภาระมันหนักไปและทำใจไว้แล้วแหละว่าต้องทำงานแค่ไม่กี่คน"
หลังจากนั้นผมก็ค่อยๆ ทำงานคนเดียว จนถึง 3 วันสุดท้ายก่อนเดธไลน์ของจริง น้องคนที่ว่าก็มาช่วยแบกไปได้เยอะพอสมควร และก็มีเพื่อนอีกคนที่ช่วยทำแผนผัง แผนภาพโน่นนี้ สรุปงานชิ้นนี้มีคนทำแค่ 3 คน อีก 4 คนไม่ได้ติดต่อมาและผมก็ไม่ชวนมาทำอีกเลย ส่วนอีก 1 คนไม่สนิทด้วยเขาก็โบกมือบ๊าย บาย แล้วก็บอกว่าจะช่วยออกเงิน ,,, และแล้วผมก็ทำงานจนเสร็จสามารถส่งอาจารย์และพรีเซ็นต์ได้สมบูรณ์ // บอกก่อนเลยนะครับว่าอาจารย์แกรู้ว่างานทำกันแค่ 2-3 คน จาก 8 คนเพราะกับน้องอีกคนทำอยู่สถานศึกษาจนถึง 4 ทุ่ม ในวันก่อนเดธไลน์
ทีนี้เรื่องที่ผมอยากจะถามว่า "ปกติ" หรือเปล่าคือก็ทุกคนในกลุ่มมีชื่ออยู่ และผ่านเท่ากันในขณะที่โปรเจ็คชิ้นนี้ เดินงานแค่ 2-3 คน
รุ่นพี่คนนึงที่อยู่สาขาเดียวกันก็บอกผมก่อนหน้าเดธไลน์ว่า "ทำคนเดียวทำไมไม่ตัดชื่อออกให้หมดเลย คนที่ไม่ช่วยงานน่ะ" ผมไม่รู้จะตอบแกยังไงก็เลยบอกไปขำๆ ว่า "ผมมีมนุษยธรรมครับพี่" ผมก็โดนด่าสวนมาว่าโง่ -*-
ตรงนี้ผมขอสรุปเลยแล้วกัน 4 สิ่งที่ผมอยากรู้ว่าพวกนี้ทำไมมันถึงเป็นเรื่อง "ปกติ"
1.เลือกทำงานง่ายๆ แค่พอส่งๆ ไป
2.ก็อบโปรเจ็ค/งานคนอื่นบนเน็ตมาเป็นงานของตัวเอง
3.ไม่มีส่วนร่วมในการทำงานและรอจ่ายเงิน
และสุดท้ายการที่ผมไม่ตัดชื่อเพื่อนในกลุ่มที่ไม่เดินงานหรือไม่มีส่วนร่วมในการทำงานออกจากสิทธ์ในการส่งงานถือว่าผมแปลกมั้ย ... เพราะรุ่นพี่สาขาเดียวกันหลายๆ คนก็เชียร์ให้ตัดออกแต่ผมมองว่ามันไม่ควรทำด้วยเหตุผลทางสังคม และเหตุผลส่วนตัวที่อยากให้เพื่อนจบไปพร้อมๆ กัน
*หรือผมเองที่แปลกที่ชอบพัฒนาตัวเองตลอดเวลา แล้วผมมองว่าทั้งหมดผมว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ช่วยพัฒนาศักยภาพของตัวเอง แต่มันกลับเป็นเรื่องปกติของสังคมการศึกษาในสมัยนี้
ปล.ผมมองว่าหน้าที่ ที่ได้รับก็เหมือนหน้าที่การงานหลังเราจบไปซึ่งเป็นสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบ และผมคิดว่างานหยาบๆ ใครๆ ก็ทำได้
ปล2.ส่วนตัวก็อยากตัดชื่อออกนะครับ 555 แต่เดี๋ยวเสียเพื่อน และถูกมองว่าเป็นคนใจร้าย
ปล3.เหตุผลที่ผมบอกว่างานทำกันแค่ 2-3 คน เพราะ ตีเป็น % ได้ว่าผมทำ 70% น้องในกลุ่ม 20% แล้วเพื่อนอีกคน 10%
ปล4.แท็กผิด เขียนอ่านยาก เนื้อหางง หัวข้อผิด ขออภัยครับ
เรื่องเล่า&ระบาย : สังคมในสถาบันการศึกษาแบบนี้ทำไมถึง"ปกติ" ?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตรงนี้ผมขอสรุปเลยแล้วกัน 4 สิ่งที่ผมอยากรู้ว่าพวกนี้ทำไมมันถึงเป็นเรื่อง "ปกติ"
1.เลือกทำงานง่ายๆ แค่พอส่งๆ ไป
2.ก็อบโปรเจ็ค/งานคนอื่นบนเน็ตมาเป็นงานของตัวเอง
3.ไม่มีส่วนร่วมในการทำงานและรอจ่ายเงิน
และสุดท้ายการที่ผมไม่ตัดชื่อเพื่อนในกลุ่มที่ไม่เดินงานหรือไม่มีส่วนร่วมในการทำงานออกจากสิทธ์ในการส่งงานถือว่าผมแปลกมั้ย ... เพราะรุ่นพี่สาขาเดียวกันหลายๆ คนก็เชียร์ให้ตัดออกแต่ผมมองว่ามันไม่ควรทำด้วยเหตุผลทางสังคม และเหตุผลส่วนตัวที่อยากให้เพื่อนจบไปพร้อมๆ กัน
*หรือผมเองที่แปลกที่ชอบพัฒนาตัวเองตลอดเวลา แล้วผมมองว่าทั้งหมดผมว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ช่วยพัฒนาศักยภาพของตัวเอง แต่มันกลับเป็นเรื่องปกติของสังคมการศึกษาในสมัยนี้
ปล.ผมมองว่าหน้าที่ ที่ได้รับก็เหมือนหน้าที่การงานหลังเราจบไปซึ่งเป็นสิ่งที่เราต้องรับผิดชอบ และผมคิดว่างานหยาบๆ ใครๆ ก็ทำได้
ปล2.ส่วนตัวก็อยากตัดชื่อออกนะครับ 555 แต่เดี๋ยวเสียเพื่อน และถูกมองว่าเป็นคนใจร้าย
ปล3.เหตุผลที่ผมบอกว่างานทำกันแค่ 2-3 คน เพราะ ตีเป็น % ได้ว่าผมทำ 70% น้องในกลุ่ม 20% แล้วเพื่อนอีกคน 10%
ปล4.แท็กผิด เขียนอ่านยาก เนื้อหางง หัวข้อผิด ขออภัยครับ