สวัสดีครับ วันนี้ผมจะแชร์ประสบการณ์ชีวิตรักของผมนะครับ
ท้าวความเล็กน้อยนะครับ
ปัจจุบันผมกับแฟนคบกันได้ 3 ปี 4 เดือน ก็นานอยู่นะครับ นานจนชีวิตเราแทบจะเหมือนกันทุกอย่าง กลุ่มเพื่อน คนรู้จัก อาหารที่กิน สิ่งที่ชอบ สถานที่ที่ชอบไป เรียกว่ารู้ใจกันไปหมด คนภายนอกมองว่าเราแฮปปี้ดีครับ
ช่วงแรกที่ผมเห็นเธอ ผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีพิษภัยอะไร เธอซื่อๆ ใสๆ เด็กๆ และผมจีบเธอ เธอก็ดูเป็นมิตรมาก และดูจริงใจมากๆ ด้วย
ช่วงระยะหนึ่งแรกๆ เธอย้ายมาอยู่กับผมแบบชั่วคราวนะครับ ซึ้ง อ - ศ เราจะอยู่ด้วยกัน ส - จ เธอจะกลับไปหาแม่เธอ เป็นแบบไปเรื่อยๆ ช่วงแรกๆ
ช่วงนี้ทุกอย่างแฮปปี้ดี แต่ก็ปนความเห็นแก่ตัว
1. เธอตื่นสายมาก มากของมาก ซึ้งทางบ้านผมไม่โอเคร
2. เธอไม่เคยช่วยงานบ้านผม เช่น ผมซักผ้า ซักกางเกงในให้เธอ เธอก็จะนอนครับ
3. เธอไม่เคยจัดข้าวให้ผมแม้แต่สักมื้ออาหาร เธอตื่นสายบ่ายโมงเธอลุกขึ้นมา ซึ้งผมกับแม่ผมก็จะจัดอาหารไว้รอเธอแล้ว
นี้ช่วงแรกที่ผมเจอ แต่ถือว่ารับไหว
สักพักทางบ้านผมไม่โอเครแน่นอนครับ เธอเลยชวนผมไปพักอยู่ทางบ้านเธอระยะหนึ่ง ซึ้งผมไปอยู่บ้านเธอแน่หล่ะ ผมไม่กล้าทำตัวอย่างที่ว่าแน่ ผมตื่นเช้าทุกวัน ทะเลาะกับเธอเรื่องเธอไม่ตื่นแทบทุกวัน ผมเริ่มคิดว่ารักครั้งคงไปไม่ถึงฝั่งแน่
นึกภาพตามผมนะครับ เราไปอาศัยบ้านเขาอยู่ ถ้าคนอาศัยจะตื่นมาทำนู่นนี้ กินข้าว อาบน้ำ ดูทีวี ตามปกติผมก็ไม่กล้าทำครับ
ช่วงนี้ก็ถือว่าผมรับไหวครับ แต่ก็แอบคิดลึกๆ ว่าคนนี้คงไม่ใช่คนที่ผมจะคบไปจนแก่เฒ่าแน่ๆ
เอาหล่ะยาวมากพอแล้ว ต่อไปนี้ผมจะไม่เล่านะครับ เดี๋ยวจะยาว จะยกตัวอย่างเป็นข้อๆ แทนครับ
ขอบอกก่อนนะครับ อตีดเป็นไงปัจจุบันยังคงเป็นเหมือนเดิมครับ ตื่นสาย ผมรับไม่ได้
1. ตื่นสาย ไปเรียนไม่เคยทันครับ เธอพาผมสายทุกวัน
2. ทุกๆ อย่าง สัมภาระในตัวเธอ ผมเป็นคนแบกทุกอย่าง (ซึ้งข้อนี้ผมรับได้)
3. เธอชอบโวยวายครับ หาหวีไม่เจอบ้าง หาโทรศัพท์ไม่เจอบ้าง เซ่น ... โอ้ย หายไปไหนว่ะ (ละก็ตะหวาดใส่ผมครับ) ตัวเอง !!! เห็น (โทรศัพท์) (หวี) (ATM) เค้าไหมเนี่ย โอ้ยยยย !!! ??
4. ซักผ้า ผมทำเองคนเดียว เสื้อในเกงในเธอ
5. เธอหิว ก็จะตะหวาดผมครับ เช่น ตัวเองไปซื้อ (ข้าว) (ขนม) (ขนม) (น้ำ) ให้ทีดิ พอผมกำลังจะไปแต่ผมก็ชักช้าบ้าง เธอก็มักจะบอกว่า กูไม่อยากกินละ ... (ซึ้งผมเอาใจเธอไม่ถูกครับข้อนี้)
6. เวลาผมขับรถอยู่ เธอชอบถามครับ
เธอ : จะขึ้นทางด่วนตรงไหน
ผม : เนี่ย ข้างหน้าเดี๋ยวก็ขึ้นละ
เธอ : จอด 7-11 ก่อนดิ อยากกิน ..... (ต่างๆ นาๆ ของเธอ)
.... จอดดดด
ผม : ไวๆ นะ เค้ารีบ
เธอ : (มองฆ้อนใส่ผม) เอ้า !!!! ไม่ลงไปซื้อให้หรอ ??
ผม : ทำหน้างงๆ คิดในใจ ตายละแฟนผม ฝั่งเปิดประตูก็ยาก รถก็แรงๆ ทั้งนั้น =='
(ข้อนี้รับไม่ได้ครับ เป็นบ่อยมาก บ่อยจนเป็นนิสัยเธอแล้ว)
7. ผมขับรถกลับมาเหนื่อยๆ ส่วนเธอนอนตลอดครับ ถีงบ้าน ผมบอกลงไปเปิดประตูให้ที ตะหวาดใส่ผมทันมีครับ เอ้า !!!! ลงเองสิ บ้าปะว่ะ
(เหตุการณ์แบบนี้เป็น 2 ครั้ง แต่ปัจจุบันนี้ ผมเปิดเองตลอดแล้วครับ ส่วนเธอก็นอนหลับครับ ไม่รู้เธอแกล้งหล้บ หรือหลับจริงๆ พอถอยรถเสร็จเธอก็ตื่นทันที)
8. เธอไม่เคยจัดหนังสือเรียนเองเลยครับ เรียกว่าไม่เอาไหนเลย ผมจัดให้หมด ถ้าวันไหนลืมอะไรก็กรรมผมหล่ะ โดนด่า ...
9. เธอไม่เคยบริการผมแม้แต่อย่างเดียว ข้าวผมต้องตักให้เธอ น้ำผมก็ต้องหาให้ตลอดครับ วันไหนเธอเหนื่อยๆ ผมไม่เทน้ำให้ดื่ม ด่าผมเป็นไฟเลยครับ
10. เธอไม่เคยถอดเสื้อผ้าลงตะกร้าเลยครับ โยนทิ้งไว้รอบๆ ห้อง ในห้องน้ำบ้างก็มี ผมต้องตามเก็บตลอด และซึ้งบ้างชิ้นผมตามไม่หมด ก็จะซักตกๆ หล่นๆ ลืมบ้าง หาไม่เจอบ้าง .. พอวันดีคืนดีเธอนึกออก เธออยากจะใส่หาไม่เจอ ก็จะด่าผมครับ ทำไมไม่ซัก ปัญญาอ่อนหรอว่ะ นึกว่าจะซัก
11. ผมและเธอจัดทริปออกเที่ยวตจว. บ่อยครับ แต่เธอแปลกสุดๆ ครับ เธอไม่เคยจัดเสื้อผ้า ของใช้ของเธอเอง เธอให้ผมจัดครับ ถ้าลืมครีมอะไรไปอย่างนึงนี้นะ บอกเลยครับ ตายโดนด่าว่า ควาย ปัญญาอ่อน
12. เรื่องนี้รับไม่ได้เลยครับ โทรศัพท์เธอนี้ เธอจะถือไว้ตลอด บ้างทีหาไม่เจอ ด่าผม บอกว่าผมเอาไปซ้อนเธอ ด่าว่าปัญญาอ่อนอีกแล้วครับ เธอชอบคำนี้มั้ง โดนตลอด
13. เสื้อผ้า ผมรีดให้อย่าง ซึ้งต่างกันมาก ผมแค่ใช้เธอบ้าง เธอก็ทำเฉยๆ ไม่สนใจ
14. ถึงบ้านเธอจะใช้ผมไปซื้อน้ำอัดลมทุกวัน แต่พอวันนึง ผมท้องอืดกินไรไม่ลง ผมไปบอกเธอ ออกไปซื้อ อีโนให้ทีนะ ท้องอืด เสียงเธอมาแรงเลย เอ้าาาาาา !!!! ดึงหน้า ผมพูดต่อ นะ ร้านค้าเดินไปไม่ถึง 10 ก้าว นะ .. เธอบอกว่า ไปเองดิ !!!
พอก่อนนะครับ แต่ยังไม่หมดนะครับ มันมีอีกเยอะ คือผมอยากจะถามเพื่อนๆ ใครเป็นอย่างผมบ้างไหม
ส่วนตัวผมก็คิดลึกๆ นะครับ เธอเห็นแก่ตัวเกินไป เธอเป็นผู้หญิงแต่เธอไม่เอาอะไรเลย และไม่เคยทำเพื่อนผมเลย
ทุกทีที่ทะเลาะกันเรื่องพวกนี้และผมพูดตรงๆ เธอจะรับตัวเองไม่ได้ครับ เธอจะหนีหายไปเลย ซึ้งหนีไปบ้านเธอที่รังสิตครับ และจะจบด้วยการบอกเลิกของเธอ และผมจะต้องใจอ่อนทำใจยอมรับให้ได้ และเราก็ดีกันอีกที เป็นแบบนี้เรื่อยๆ
และหนึ่งประโยคที่ทำให้ผมคิดจากคำพูดเธอครับ
"รับไม่ได้ก็ไม่ต้องคบดิว่ะ กูอยากคบกับคนที่รับกูได้ ถ้าจะคบกู ต้องรับให้ได้ดิ ไม่ใช่มาให้กูเปลี่ยน ต้องรับและรักในตัวกู จบนะ กูไม่เปลี่ยน ทนได้ก็ทนไป รับไม่ไหวก็เลิกแค่นั้นเอง"
เฮ่ยย ผมงงมาก เธอคิดแบบนี้จริงๆ หรอครับ
มีผู้หญิงคนไหนคิดแบบนี้อีกมีไหมครับ บอกผมที ???
และเพื่อนผู้ชายคนไหนเคยเจอแบบนี้ไหมครับ ???
รักที่เห็นแก่ตัว เพื่อนคนอื่นจะทำไง ถ้าเจอแบบผม
ท้าวความเล็กน้อยนะครับ
ปัจจุบันผมกับแฟนคบกันได้ 3 ปี 4 เดือน ก็นานอยู่นะครับ นานจนชีวิตเราแทบจะเหมือนกันทุกอย่าง กลุ่มเพื่อน คนรู้จัก อาหารที่กิน สิ่งที่ชอบ สถานที่ที่ชอบไป เรียกว่ารู้ใจกันไปหมด คนภายนอกมองว่าเราแฮปปี้ดีครับ
ช่วงแรกที่ผมเห็นเธอ ผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีพิษภัยอะไร เธอซื่อๆ ใสๆ เด็กๆ และผมจีบเธอ เธอก็ดูเป็นมิตรมาก และดูจริงใจมากๆ ด้วย
ช่วงระยะหนึ่งแรกๆ เธอย้ายมาอยู่กับผมแบบชั่วคราวนะครับ ซึ้ง อ - ศ เราจะอยู่ด้วยกัน ส - จ เธอจะกลับไปหาแม่เธอ เป็นแบบไปเรื่อยๆ ช่วงแรกๆ
ช่วงนี้ทุกอย่างแฮปปี้ดี แต่ก็ปนความเห็นแก่ตัว
1. เธอตื่นสายมาก มากของมาก ซึ้งทางบ้านผมไม่โอเคร
2. เธอไม่เคยช่วยงานบ้านผม เช่น ผมซักผ้า ซักกางเกงในให้เธอ เธอก็จะนอนครับ
3. เธอไม่เคยจัดข้าวให้ผมแม้แต่สักมื้ออาหาร เธอตื่นสายบ่ายโมงเธอลุกขึ้นมา ซึ้งผมกับแม่ผมก็จะจัดอาหารไว้รอเธอแล้ว
นี้ช่วงแรกที่ผมเจอ แต่ถือว่ารับไหว
สักพักทางบ้านผมไม่โอเครแน่นอนครับ เธอเลยชวนผมไปพักอยู่ทางบ้านเธอระยะหนึ่ง ซึ้งผมไปอยู่บ้านเธอแน่หล่ะ ผมไม่กล้าทำตัวอย่างที่ว่าแน่ ผมตื่นเช้าทุกวัน ทะเลาะกับเธอเรื่องเธอไม่ตื่นแทบทุกวัน ผมเริ่มคิดว่ารักครั้งคงไปไม่ถึงฝั่งแน่
นึกภาพตามผมนะครับ เราไปอาศัยบ้านเขาอยู่ ถ้าคนอาศัยจะตื่นมาทำนู่นนี้ กินข้าว อาบน้ำ ดูทีวี ตามปกติผมก็ไม่กล้าทำครับ
ช่วงนี้ก็ถือว่าผมรับไหวครับ แต่ก็แอบคิดลึกๆ ว่าคนนี้คงไม่ใช่คนที่ผมจะคบไปจนแก่เฒ่าแน่ๆ
เอาหล่ะยาวมากพอแล้ว ต่อไปนี้ผมจะไม่เล่านะครับ เดี๋ยวจะยาว จะยกตัวอย่างเป็นข้อๆ แทนครับ
ขอบอกก่อนนะครับ อตีดเป็นไงปัจจุบันยังคงเป็นเหมือนเดิมครับ ตื่นสาย ผมรับไม่ได้
1. ตื่นสาย ไปเรียนไม่เคยทันครับ เธอพาผมสายทุกวัน
2. ทุกๆ อย่าง สัมภาระในตัวเธอ ผมเป็นคนแบกทุกอย่าง (ซึ้งข้อนี้ผมรับได้)
3. เธอชอบโวยวายครับ หาหวีไม่เจอบ้าง หาโทรศัพท์ไม่เจอบ้าง เซ่น ... โอ้ย หายไปไหนว่ะ (ละก็ตะหวาดใส่ผมครับ) ตัวเอง !!! เห็น (โทรศัพท์) (หวี) (ATM) เค้าไหมเนี่ย โอ้ยยยย !!! ??
4. ซักผ้า ผมทำเองคนเดียว เสื้อในเกงในเธอ
5. เธอหิว ก็จะตะหวาดผมครับ เช่น ตัวเองไปซื้อ (ข้าว) (ขนม) (ขนม) (น้ำ) ให้ทีดิ พอผมกำลังจะไปแต่ผมก็ชักช้าบ้าง เธอก็มักจะบอกว่า กูไม่อยากกินละ ... (ซึ้งผมเอาใจเธอไม่ถูกครับข้อนี้)
6. เวลาผมขับรถอยู่ เธอชอบถามครับ
เธอ : จะขึ้นทางด่วนตรงไหน
ผม : เนี่ย ข้างหน้าเดี๋ยวก็ขึ้นละ
เธอ : จอด 7-11 ก่อนดิ อยากกิน ..... (ต่างๆ นาๆ ของเธอ)
.... จอดดดด
ผม : ไวๆ นะ เค้ารีบ
เธอ : (มองฆ้อนใส่ผม) เอ้า !!!! ไม่ลงไปซื้อให้หรอ ??
ผม : ทำหน้างงๆ คิดในใจ ตายละแฟนผม ฝั่งเปิดประตูก็ยาก รถก็แรงๆ ทั้งนั้น =='
(ข้อนี้รับไม่ได้ครับ เป็นบ่อยมาก บ่อยจนเป็นนิสัยเธอแล้ว)
7. ผมขับรถกลับมาเหนื่อยๆ ส่วนเธอนอนตลอดครับ ถีงบ้าน ผมบอกลงไปเปิดประตูให้ที ตะหวาดใส่ผมทันมีครับ เอ้า !!!! ลงเองสิ บ้าปะว่ะ
(เหตุการณ์แบบนี้เป็น 2 ครั้ง แต่ปัจจุบันนี้ ผมเปิดเองตลอดแล้วครับ ส่วนเธอก็นอนหลับครับ ไม่รู้เธอแกล้งหล้บ หรือหลับจริงๆ พอถอยรถเสร็จเธอก็ตื่นทันที)
8. เธอไม่เคยจัดหนังสือเรียนเองเลยครับ เรียกว่าไม่เอาไหนเลย ผมจัดให้หมด ถ้าวันไหนลืมอะไรก็กรรมผมหล่ะ โดนด่า ...
9. เธอไม่เคยบริการผมแม้แต่อย่างเดียว ข้าวผมต้องตักให้เธอ น้ำผมก็ต้องหาให้ตลอดครับ วันไหนเธอเหนื่อยๆ ผมไม่เทน้ำให้ดื่ม ด่าผมเป็นไฟเลยครับ
10. เธอไม่เคยถอดเสื้อผ้าลงตะกร้าเลยครับ โยนทิ้งไว้รอบๆ ห้อง ในห้องน้ำบ้างก็มี ผมต้องตามเก็บตลอด และซึ้งบ้างชิ้นผมตามไม่หมด ก็จะซักตกๆ หล่นๆ ลืมบ้าง หาไม่เจอบ้าง .. พอวันดีคืนดีเธอนึกออก เธออยากจะใส่หาไม่เจอ ก็จะด่าผมครับ ทำไมไม่ซัก ปัญญาอ่อนหรอว่ะ นึกว่าจะซัก
11. ผมและเธอจัดทริปออกเที่ยวตจว. บ่อยครับ แต่เธอแปลกสุดๆ ครับ เธอไม่เคยจัดเสื้อผ้า ของใช้ของเธอเอง เธอให้ผมจัดครับ ถ้าลืมครีมอะไรไปอย่างนึงนี้นะ บอกเลยครับ ตายโดนด่าว่า ควาย ปัญญาอ่อน
12. เรื่องนี้รับไม่ได้เลยครับ โทรศัพท์เธอนี้ เธอจะถือไว้ตลอด บ้างทีหาไม่เจอ ด่าผม บอกว่าผมเอาไปซ้อนเธอ ด่าว่าปัญญาอ่อนอีกแล้วครับ เธอชอบคำนี้มั้ง โดนตลอด
13. เสื้อผ้า ผมรีดให้อย่าง ซึ้งต่างกันมาก ผมแค่ใช้เธอบ้าง เธอก็ทำเฉยๆ ไม่สนใจ
14. ถึงบ้านเธอจะใช้ผมไปซื้อน้ำอัดลมทุกวัน แต่พอวันนึง ผมท้องอืดกินไรไม่ลง ผมไปบอกเธอ ออกไปซื้อ อีโนให้ทีนะ ท้องอืด เสียงเธอมาแรงเลย เอ้าาาาาา !!!! ดึงหน้า ผมพูดต่อ นะ ร้านค้าเดินไปไม่ถึง 10 ก้าว นะ .. เธอบอกว่า ไปเองดิ !!!
พอก่อนนะครับ แต่ยังไม่หมดนะครับ มันมีอีกเยอะ คือผมอยากจะถามเพื่อนๆ ใครเป็นอย่างผมบ้างไหม
ส่วนตัวผมก็คิดลึกๆ นะครับ เธอเห็นแก่ตัวเกินไป เธอเป็นผู้หญิงแต่เธอไม่เอาอะไรเลย และไม่เคยทำเพื่อนผมเลย
ทุกทีที่ทะเลาะกันเรื่องพวกนี้และผมพูดตรงๆ เธอจะรับตัวเองไม่ได้ครับ เธอจะหนีหายไปเลย ซึ้งหนีไปบ้านเธอที่รังสิตครับ และจะจบด้วยการบอกเลิกของเธอ และผมจะต้องใจอ่อนทำใจยอมรับให้ได้ และเราก็ดีกันอีกที เป็นแบบนี้เรื่อยๆ
และหนึ่งประโยคที่ทำให้ผมคิดจากคำพูดเธอครับ
"รับไม่ได้ก็ไม่ต้องคบดิว่ะ กูอยากคบกับคนที่รับกูได้ ถ้าจะคบกู ต้องรับให้ได้ดิ ไม่ใช่มาให้กูเปลี่ยน ต้องรับและรักในตัวกู จบนะ กูไม่เปลี่ยน ทนได้ก็ทนไป รับไม่ไหวก็เลิกแค่นั้นเอง"
เฮ่ยย ผมงงมาก เธอคิดแบบนี้จริงๆ หรอครับ
มีผู้หญิงคนไหนคิดแบบนี้อีกมีไหมครับ บอกผมที ???
และเพื่อนผู้ชายคนไหนเคยเจอแบบนี้ไหมครับ ???