สวัสดีครับผม พอดีผมอยากจะทราบความคิดเห็นของชาว pantip หน่อยนะครับ เกี่ยวกับทัศนคติของผู้หญิงคนนี้ก็คือแฟนผมอะครับ แต่บอกก่อนเลยว่าผมเลิกกับเธอแล้ว ผมขอเล่าคร่าวๆนะครับแฟนผมคนนี้ชอบบอกเลิกทุกครั้งที่ทะเลาะไม่มีเหตุผลใช้แต่อารมณ์ตัดสินเหตุผลของแฟน ไม่พอใจอะไร บล็อคเฟส บล็อคไลน์ แต่ตัวเอง ชอบส่งข้อความมาด่าที่เรื่องเดิมๆที่ผมเคยทำแย่ๆไว้ มาทับถมพอผมพูดถึงนิสัยของเธอ เขาก็จะไม่ค่อยยอมรับครับว่าเธอไม่ได้เป็นแบบนี้เขาก็จะชอบเอาแฟนเก่าหรือผู้ชายที่ผ่านมาในชีวิตของเขาว่าดีอย่างนั้นดีอย่างนี้ก็พูดง่ายๆเปรียบเทียบตัวผม แต่ผมไม่เข้าใจว่าถ้าผมไม่ดีขนาดนั้นจะมาคบกะผมทำไม นี้คือสิ่งที่ผมโดนมาตลอด 1ปี2เดือนครับ ต่อไปที่ผมจะเล่าเมื่อสามอาทิตย์ที่แล้วผมได้คุยเรื่องอนาคตของเราคือตัวแฟนผมเรียนจบแล้วแต่ยังไม่รับปริญญา เลยอยู่บ้านเฉยๆไม่ทำงานเขาอ้างว่าพ่อแม่ยังไม่อยากให้ทำ ผมก็เลยเป็นคนมองกานไกล ว่าถ้าได้ทำงานแล้วจะมาอยู่ด้วยกันไหม เพราะผมยังเรียนอยู่ อีก1เทอมผมก็จบแล้ว คือบ้านเธออยู่ปธุมธานี ส่วนตัวผมอยู่ รัชดาก็คือเขาเป็นคนบอกเองว่าเขาอยู่แถวบ้านงานมันไม่ค่อยมีผมก็ชวนมาอยู่ด้วยกันว่าลองมาหางานแถวๆในเมืองสิงานมีเยอะมากมายผมก็ถามเขาเกี่ยวกับการงาน ถ้าได้งานแล้วจะมาอยู่ด้วยกันไหมเขาบอกว่าต้องขอดูงานก่อนว่าได้ที่ไหน ถ้าได้ใก้ลบ้านก็ดี เพราะไม่อยากจะตื่นเช้าๆไม่อยากเจอปัญหารถติด ผมแอบคิดในใจ เขารักสบายรึเปล่า แต่ส่วนตัวผมมองถึงการเป็นครอบครัว คืออยู่ด้วยกันทำงานด้วยกัน สร้างเนื้อสร้างตัวไปด้วยกันถึงจะอายุยังวัยรุ่นอยู่ก็ตามคืออันนี้ที่ผมถามตัวแฟนผมเมื่อ สามอาทิตย์ที่แล้วครับพอคุยเรื่องนี้เสร็จสักชั่วโมง เขาทักมาหาผมว่าทำไร ผมบอกว่าจะนอนแล้วผมก็นอนบอกเขาฝันดี เพราะผมนอยครับที่เขาไม่สามารถตอบอะไรในคำถามของผมได้มีแต่คำตอบบ่ายเบี่ยงเหมือนไม่อยากอยู่ด้วยหรือจะให้ผมเอาใจก็ไม่รู้นะครับ พอผ่านไป1วันเขาทักมาหาผมเป็นอะไรผมถึงไม่คุยกับเขาผมก็บอกว่าผมเซง นอย ผมไม่ได้คำตอบอะไรที่ชัดเจนเลย คือเขา พูดบันทอนใจผมกลับมาว่า จะนอยอะไรนักหนา จะไปคิดทำไม อนาคตที่ยังมาไม่ถึง แล้วก็พูดบอกกับผมว่า อย่าเยอะให้มาก อ้าวผมผิดอีกแล้วหรอครับกลับกลายไปเป็นเขาที่มางอลผม ผมกลายเป็นคนง้อแทนคือเป็นงี้ตลอดเลยครับ พอเรื่องนี้จบผมง้อเสร็จกลับมาคืนดีกันแล้ว
เรื่องต่อไปคือเรื่องที่ เขาถามถึงอนาคตของผมนะครับ คือผมจะเปรียบเทียบความเห็นแก่ตัวของแฟนผมรึเปล่าก็ไม่รู้นะครับ แต่ตัวผมที่คิดว่า เขาเห็นแก่ตัวมากพอผมถามเขาเรื่องอนาคตเขากลับตอบแบบแย่ๆแต่พอเมื่อสองวันก่อนผมได้เลิกกับเขาเพราะเรื่องที่ผมแต่งตัวเทห์ไปเรียนหนังสือดูไม่ค่อยมีอะไรในอนาคตดูเหมือนผมไม่ค่อยใส่ใจอะไรในการเรียน แต่ผมบอกไว้เลยผมเรียนไม่ค่อยเก่งครับ ที่ผ่านมาผมเรียนได้ 1.กว่าๆครับ แต่เทอมที่แล้ว ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นผมเรียน ได้3.25 จริงๆนะครับ เขาถามผมเกี่ยวกับอนาคตของเรา ว่าทำไมผมคิดที่จะซื้อรถ สปอตเคยคิดที่จะทำไรเพื่อครอบครัวไหม ผมก็ตอบไปว่าถ้าผมมีรถสปอต ก็เท่ากับว่าผมมีเงินเดือนที่ดีพอเลี้ยงครอบครัวและมีงานการที่ดี ถูกไหมครับผมถึงจะมีจุดๆนั้นแต่คือ รถสปอตมันเป็นความฝันของผม ที่ผมอยากได้ คือเขาเอาตรงนี้มาเป็นประเด็นว่าผมทำเพื่อตัวเองไม่ได้ทำเพื่อครอบครัวหรือพ่อแม่ อ้าวผมเลยเถียงกลับไปว่า พ่อแม่ผมไม่เกี่ยวนะ ยังไงพ่อแม่ผมก็ต้องดูแลอยู่แล้ว บ้านผมมีธุรกิจของตัวเอง คืออู๋ซ่อมรถยนต์ ไดนาโม ไรงี้ใช่ไหมครับ ผมปรึกษาเขาว่า ผมจะช่วยพ่อดูแลธุรกิจนี้นะเพราะพ่อผมแก่ตัวไปแล้ว คงทำไม่ไหวเขาบอกว่า ถ้าผมไปทำเงินเดือนมันก็จะไม่ได้ก็เท่ากับว่าผมมาทำงานให้พ่อเงินก้ไม่กระจายรายได้ ก็เงินจะอยู่แต่ภายในครอบครัว แต่ถ้าผมไปทำงานอย่างอื่นด้วยพ่อผมดูแลธุรกิจไปก็จะมีเงินเพิ่มขึ้นผมคิดในใจมันก็ใช่นะ แต่คือพ่อ ของผมอะเขาแก่แล้วเขามีลูกน้องคนเดียวแล้วพ่อผมก็ต้องลงมือไปซ่อมเองด้วย ผมก็อยากจะช่วย แต่ผมบอกเลยว่าผมซ่อมรถไม่เป็นแต่พอรู้เรื่องคร่าวๆในตัวรถแต่ให้ผมไปทำผมไม่ทำครับเพราะผมเป็นโรคหอบหืดนี้คือคำตอบของผมที่ตอบให้แฟนครับ แล้วเขาถามผมอีกว่าถ้าบ้านผมไม่มีเส้นสายที่จะฝากเข้าทำงานผมจะยืนด้วยตนเองได้ไหม ผมก็บอกว่า ถ้าผมไม่มีเส้นสายผมก็ต้องยืนด้วยตนเองสิสร้างเนื้อสร้างตัวไปด้วยกันกับแฟนมันต้องช่วยๆกัน แต่ถ้ามองความเป็นจริงแล้ว คือพ่อผมฝากให้ผมเข้าทำงานรับข้าราชการได้ ผมไปทำงานกับป้า ป้าผมเป็นเจ้าของธุรกิจอยู่จังหวัดสระแก้ว...ขอไม่เอ่ยเขาจ้างผม ในเงินเดือน 40,000บาท เพื่อให้ไปบริหาร ป้าผมแท้ๆเป็นพี่สาวพ่อ แต่คือผมจะไปทำตรงนั้นเพราะเห็นว่าเงินเดือนเยอะ อีกอย่างไมไ่ด้เป็นลูกน้องใคร แต่ทำงานในวงตระกูลคงไม่เสียหายอะไร แต่เขาบอกกับผมว่า ต่อให้เป็นป้าก็คือลูกน้องเขาอยู่ดี ไม่สามารถยืนด้วยตนเอง ผมก็มองกลับกันว่านี้คือทางที่ผมจะไปถ้าผม มาถือตัว ทิฐิเยอะ ก็คงไม่มีจะกินก็คงต้องเลือกงานอยู่ตลอด แฟนผมบอกว่า เขาไม่อยากใช้เส้นใช้สายอยากใช้ความสามารถ ผมก็มองต่างจากเขาว่าผมมีทางที่จะไปแล้วแต่เขาจะมาบังคับให้ผมไปทำงานอย่างอื่นที่ไม่ต้องใช้เส้นสายของพ่อหรือใครก็ตาม ผมจะยืนด้วยตนเองได้ไหม คือผมไม่เข้าใจว่าเขาคิดอะไรอยู่เหมือนจะบังคับให้ผมไปตามกรอบของ ตัวเขา ผมไม่สามารถที่จะเลือกงานและเงินที่ผมอยากจะทำและสร้างครอบครัวได้ พอเขาถามเรื่องนี้เกี่ยวกับผม ผมตอบให้เขาแบบนี้ แต่เขาบอกเลิกผมครับ บอกว่าผมดูไม่มีอนาคต แต่ในทางกลับกัน เมื่อสามอาทิตย์ที่แล้วที่ผมถามเขาเรื่องอนาคต เขาบอกว่าอย่าพึ่งไปคิดมากกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง คืออะไรหรอครับ เขาเป็นคนแบบไหน เขาต้องการอะไรจากชีวิตผมกันแน่ สุดท้ายผมก็ผิดอยุ่เสมอดูไม่มีค่าอะไรเลยในสายตาเขาหรือเพราะเขาเองที่เป็นปมด้อยอะไรหรือเปล่าครับ บอกก่อนเลยเขาเป็นลูกคนเดียว พ่อเป็นทหารปลดเกษียณ แม่เป็นผู้ช่วยพยาบาล แม่มีอะไรให้ปะเคนหมด เขามีรถขับ ผมไม่มีไปไหนมาไหน หารครึ่งๆตลอด แต่พอมาถามผมเรื่องนี้ เขามาคุยเรื่องเงินกับผม
เขาส่งข้อความมาให้ผม บอกว่า
.....ถ้าคิดว่าเจื๊ยบหาปะเคน วินคิดผิด ไม่งั้นทุกวันนี้กูไม่อยู่กับผมหลอก กูจ่ายเองตลอด ถึงทำงานไปก็ไม่เลี้ยงกู ยังพูดขนาดตัวยังเลี้ยงตัวเองไม่พอ แล้วจะมีคนอื่นทำไม?? ..............อันนี้ผมไม่รู้นะครับเขามองผมมุมมองไหน ถ้ามองในมุมมองผม ตอนนี้คือผมเรียนอยู่ไม่มีเงินเดือนผมก็ไม่มีเงินที่จะเลี้ยงใคร ผมก็ตอบเขาไปว่าผมยังเรียนอยู่ เขาก็บอกว่า อย่ามาอ้างว่ายังเรียนอยู่ต่อให้ใส่ใจหรือจะไม่มีก็ต้องมีน้ำใจที่จะเลี้ยงกันบ้าง แต่ผมก็เลี้ยงนะครับไม่มากก็น้อย ที่เท่าพอผมจะเลี้ยงได้ แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่งของอนาคต ผมมีเงินเดือนมีหน้าที่การงานที่ดี ผมก็ต้องเลี้ยงใช่ไหมครับ แต่ไม่ใช่ทุกอย่างที่ผมจะต้องเลี้ยง เพราะถึงจุดๆนั้นแล้วเขาแต่งงานเป็นครอบครัวกับผม ก็ต้องช่วยๆกันใช่ไหมครับ ความคิดของผมดูมีเหตุผลไหม หรือว่าเขาไม่มีเหตุผล ผมงง กับตัวผู้หญิงคนนี้มากๆ ช่วยบอกผมที แต่ผมก็เลิกกับเขาแล้ว แต่ผมคาใจว่าที่ผ่านมาผมตอบคำถามที่เขาถามมาไม่ดีพอหรอ เขาบอกกับผมว่าเขาอยู่กับผมแค่เพราะความรัก ถ้าไม่รักไม่อยู่ แต่พอมาถึงจุดๆหนึ่งเขามาถามเรื่องนี้ผมคิดในใจ ยังไงก็เงินอยู่ดีสุดท้าย... ผมตัดสินใจที่ออกจากผู้หญิงคนนี้แล้วครับผมลบทุกอย่างออกไปหมดแล้ว...
ควรทำยังไงกับผู้หญิงนิสัยแบบนี้ ถ้าคุณเจอกับปัญหาแบบที่ผมเจออยู่?
เรื่องต่อไปคือเรื่องที่ เขาถามถึงอนาคตของผมนะครับ คือผมจะเปรียบเทียบความเห็นแก่ตัวของแฟนผมรึเปล่าก็ไม่รู้นะครับ แต่ตัวผมที่คิดว่า เขาเห็นแก่ตัวมากพอผมถามเขาเรื่องอนาคตเขากลับตอบแบบแย่ๆแต่พอเมื่อสองวันก่อนผมได้เลิกกับเขาเพราะเรื่องที่ผมแต่งตัวเทห์ไปเรียนหนังสือดูไม่ค่อยมีอะไรในอนาคตดูเหมือนผมไม่ค่อยใส่ใจอะไรในการเรียน แต่ผมบอกไว้เลยผมเรียนไม่ค่อยเก่งครับ ที่ผ่านมาผมเรียนได้ 1.กว่าๆครับ แต่เทอมที่แล้ว ไม่รู้เกิดอะไรขึ้นผมเรียน ได้3.25 จริงๆนะครับ เขาถามผมเกี่ยวกับอนาคตของเรา ว่าทำไมผมคิดที่จะซื้อรถ สปอตเคยคิดที่จะทำไรเพื่อครอบครัวไหม ผมก็ตอบไปว่าถ้าผมมีรถสปอต ก็เท่ากับว่าผมมีเงินเดือนที่ดีพอเลี้ยงครอบครัวและมีงานการที่ดี ถูกไหมครับผมถึงจะมีจุดๆนั้นแต่คือ รถสปอตมันเป็นความฝันของผม ที่ผมอยากได้ คือเขาเอาตรงนี้มาเป็นประเด็นว่าผมทำเพื่อตัวเองไม่ได้ทำเพื่อครอบครัวหรือพ่อแม่ อ้าวผมเลยเถียงกลับไปว่า พ่อแม่ผมไม่เกี่ยวนะ ยังไงพ่อแม่ผมก็ต้องดูแลอยู่แล้ว บ้านผมมีธุรกิจของตัวเอง คืออู๋ซ่อมรถยนต์ ไดนาโม ไรงี้ใช่ไหมครับ ผมปรึกษาเขาว่า ผมจะช่วยพ่อดูแลธุรกิจนี้นะเพราะพ่อผมแก่ตัวไปแล้ว คงทำไม่ไหวเขาบอกว่า ถ้าผมไปทำเงินเดือนมันก็จะไม่ได้ก็เท่ากับว่าผมมาทำงานให้พ่อเงินก้ไม่กระจายรายได้ ก็เงินจะอยู่แต่ภายในครอบครัว แต่ถ้าผมไปทำงานอย่างอื่นด้วยพ่อผมดูแลธุรกิจไปก็จะมีเงินเพิ่มขึ้นผมคิดในใจมันก็ใช่นะ แต่คือพ่อ ของผมอะเขาแก่แล้วเขามีลูกน้องคนเดียวแล้วพ่อผมก็ต้องลงมือไปซ่อมเองด้วย ผมก็อยากจะช่วย แต่ผมบอกเลยว่าผมซ่อมรถไม่เป็นแต่พอรู้เรื่องคร่าวๆในตัวรถแต่ให้ผมไปทำผมไม่ทำครับเพราะผมเป็นโรคหอบหืดนี้คือคำตอบของผมที่ตอบให้แฟนครับ แล้วเขาถามผมอีกว่าถ้าบ้านผมไม่มีเส้นสายที่จะฝากเข้าทำงานผมจะยืนด้วยตนเองได้ไหม ผมก็บอกว่า ถ้าผมไม่มีเส้นสายผมก็ต้องยืนด้วยตนเองสิสร้างเนื้อสร้างตัวไปด้วยกันกับแฟนมันต้องช่วยๆกัน แต่ถ้ามองความเป็นจริงแล้ว คือพ่อผมฝากให้ผมเข้าทำงานรับข้าราชการได้ ผมไปทำงานกับป้า ป้าผมเป็นเจ้าของธุรกิจอยู่จังหวัดสระแก้ว...ขอไม่เอ่ยเขาจ้างผม ในเงินเดือน 40,000บาท เพื่อให้ไปบริหาร ป้าผมแท้ๆเป็นพี่สาวพ่อ แต่คือผมจะไปทำตรงนั้นเพราะเห็นว่าเงินเดือนเยอะ อีกอย่างไมไ่ด้เป็นลูกน้องใคร แต่ทำงานในวงตระกูลคงไม่เสียหายอะไร แต่เขาบอกกับผมว่า ต่อให้เป็นป้าก็คือลูกน้องเขาอยู่ดี ไม่สามารถยืนด้วยตนเอง ผมก็มองกลับกันว่านี้คือทางที่ผมจะไปถ้าผม มาถือตัว ทิฐิเยอะ ก็คงไม่มีจะกินก็คงต้องเลือกงานอยู่ตลอด แฟนผมบอกว่า เขาไม่อยากใช้เส้นใช้สายอยากใช้ความสามารถ ผมก็มองต่างจากเขาว่าผมมีทางที่จะไปแล้วแต่เขาจะมาบังคับให้ผมไปทำงานอย่างอื่นที่ไม่ต้องใช้เส้นสายของพ่อหรือใครก็ตาม ผมจะยืนด้วยตนเองได้ไหม คือผมไม่เข้าใจว่าเขาคิดอะไรอยู่เหมือนจะบังคับให้ผมไปตามกรอบของ ตัวเขา ผมไม่สามารถที่จะเลือกงานและเงินที่ผมอยากจะทำและสร้างครอบครัวได้ พอเขาถามเรื่องนี้เกี่ยวกับผม ผมตอบให้เขาแบบนี้ แต่เขาบอกเลิกผมครับ บอกว่าผมดูไม่มีอนาคต แต่ในทางกลับกัน เมื่อสามอาทิตย์ที่แล้วที่ผมถามเขาเรื่องอนาคต เขาบอกว่าอย่าพึ่งไปคิดมากกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง คืออะไรหรอครับ เขาเป็นคนแบบไหน เขาต้องการอะไรจากชีวิตผมกันแน่ สุดท้ายผมก็ผิดอยุ่เสมอดูไม่มีค่าอะไรเลยในสายตาเขาหรือเพราะเขาเองที่เป็นปมด้อยอะไรหรือเปล่าครับ บอกก่อนเลยเขาเป็นลูกคนเดียว พ่อเป็นทหารปลดเกษียณ แม่เป็นผู้ช่วยพยาบาล แม่มีอะไรให้ปะเคนหมด เขามีรถขับ ผมไม่มีไปไหนมาไหน หารครึ่งๆตลอด แต่พอมาถามผมเรื่องนี้ เขามาคุยเรื่องเงินกับผม
เขาส่งข้อความมาให้ผม บอกว่า
.....ถ้าคิดว่าเจื๊ยบหาปะเคน วินคิดผิด ไม่งั้นทุกวันนี้กูไม่อยู่กับผมหลอก กูจ่ายเองตลอด ถึงทำงานไปก็ไม่เลี้ยงกู ยังพูดขนาดตัวยังเลี้ยงตัวเองไม่พอ แล้วจะมีคนอื่นทำไม?? ..............อันนี้ผมไม่รู้นะครับเขามองผมมุมมองไหน ถ้ามองในมุมมองผม ตอนนี้คือผมเรียนอยู่ไม่มีเงินเดือนผมก็ไม่มีเงินที่จะเลี้ยงใคร ผมก็ตอบเขาไปว่าผมยังเรียนอยู่ เขาก็บอกว่า อย่ามาอ้างว่ายังเรียนอยู่ต่อให้ใส่ใจหรือจะไม่มีก็ต้องมีน้ำใจที่จะเลี้ยงกันบ้าง แต่ผมก็เลี้ยงนะครับไม่มากก็น้อย ที่เท่าพอผมจะเลี้ยงได้ แต่ถ้ามองอีกมุมหนึ่งของอนาคต ผมมีเงินเดือนมีหน้าที่การงานที่ดี ผมก็ต้องเลี้ยงใช่ไหมครับ แต่ไม่ใช่ทุกอย่างที่ผมจะต้องเลี้ยง เพราะถึงจุดๆนั้นแล้วเขาแต่งงานเป็นครอบครัวกับผม ก็ต้องช่วยๆกันใช่ไหมครับ ความคิดของผมดูมีเหตุผลไหม หรือว่าเขาไม่มีเหตุผล ผมงง กับตัวผู้หญิงคนนี้มากๆ ช่วยบอกผมที แต่ผมก็เลิกกับเขาแล้ว แต่ผมคาใจว่าที่ผ่านมาผมตอบคำถามที่เขาถามมาไม่ดีพอหรอ เขาบอกกับผมว่าเขาอยู่กับผมแค่เพราะความรัก ถ้าไม่รักไม่อยู่ แต่พอมาถึงจุดๆหนึ่งเขามาถามเรื่องนี้ผมคิดในใจ ยังไงก็เงินอยู่ดีสุดท้าย... ผมตัดสินใจที่ออกจากผู้หญิงคนนี้แล้วครับผมลบทุกอย่างออกไปหมดแล้ว...