ขอเกริ่นนำก่อน เพื่อความเข้าใจ และ ละเอียดในการขอความช่วยเหลือ
แฟนเป็นชาวต่างชาติ นับถือศาสนา คริสต์ คาทอลิก เป็นเด็กหนุ่มวัย20รุ่นราวคราวเดียวกับเรา
เป็นคนที่เคร่งในศาสนามาก เชื่อในเรื่องเหตุและผล และ กรรมไม่ต่างจากเรา ไม่ดื่มไม่สูบไม่เที่ยว ไม่มีเรื่องชู้สาวหรือนอกใจเลย
พึงเคารพด้วยความไม่ปฏิบัติไปทางกาม พยายามควบคุมตัวเองและเข้าใจเรา
เข้าใจถึงโทษแห่งกามก่อนวัยอันควร(ด้านอย่างว่า) ไม่แม้แต่เล่นพวกโซเซียลอาทิเฟสบุ๊คหรืออินตราแกรมต่างๆ
ยกเว้นสิ่งพึงมีประโยชน์ไว้ติดต่อกันคนทางบ้านเช่นเดียวกับเรา
เพราะต้องการหลีกหนีจากความวุ่ยวายทุกด้าน เวลาสวดมนต์ก็จะสวดพร้อมกัน
และเรามักจะนั่งสมาธิต่อหน้าเค้า หลังๆมานี้เค้าก็ปฏิบัติตามมั้ง แม้จะคนละศาสนา
เราจะออนไลน์สไกป์คุยกันตลอด24ชั่วโมง ที่กล่าวมานั้นถือว่าเค้าดีมากแล้ว
ไม่ได้จะกล่าวยกยอตัวเองหรือแฟนเราแต่อย่างใด
เพราะเหตุเป็นอย่างนี้เราจึงไม่สบายใจอย่างมากที่จะขัดใจเค้า เพราะเห็นแก่ความดีของเค้า
แต่ด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ความคึกคะนอง และความดื้อดึงแบบเด็กๆก็เข้ามาเป็นระยะๆ
ครั้นเราจะนั่งปฏิบัตธรรมถือศีลอยู่บ้านก็มีบ้างที่โดนกระทบจิตใจ สร้างความมัวหมอง
เค้าเป็นคนที่ขี้หึง และ กลัวเราจะเปลี่ยนไปมากด้วยความที่เราอยู่ห่างกันช่วงนี้
และติดเรามาก ขนาดที่ว่าถ้าไม่เจอเราอยู่แถวหน้าสไกป์หรือว่าcallยังมีอยู่ไลน์
ก็จะเกิดความเศร้าหมอง กระวนกระวาย และหวาดกลัวว่าเราจะหายไป จนถึงขั้นทะเลาะกันในที่สุด
ก่อนหน้านี้ที่เราอยู่ด้วยกันที่ต่างประเทศ เค้าไม่เคยแสดงอาการเช่นนี้เลย
เราได้ปฏิบัตธรรมที่บ้านมาสักพักแล้วตั้งแต่กลับมาเมืองไทย
ด้วยความรู้เท่าอนุบาล ทั้งเรื่องศีล สมาธิ ภาวนา บุญ บาป กรรม การเวียนว่ายตายเกิด คำสอนของพระพุทธเจ้า
แม้แต่ประวัติของพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆเราก็ศึกษามาด้วยทั้งนั้น ด้วยตัวของเราเอง ตามอินเตอร์เน็ตและหนังสือทั่วไป
เราเลยมีจิตศรัทธาอยากจะทำให้มันเต็มเปี่ยมไปเลย เลยอยากไปทำกิจที่วัดดู ละทุกสิ่งทางโลก
แต่พอเราขอเค้าถึงสองครั้ง อธิบายด้วยเหตุและผลแต่ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่เข้าใจเราเลย
เค้ามักบอกว่า ทนไม่ไหวเวลาที่เค้าไม่เห็นเรา หรือ ทนไม่ไหวที่ไม่ได้ยินเสียง
ครั้งที่สองเราขอแล้วไม่ได้ผล เราจึงหยุด เพราะเกรงว่าจะทำให้เค้าต้องบาปโดยเราเป็นเหตุ เราจึงหยุดขอ
แต่ทุกๆครั้ง เรายังรู้สึก และ หวังลึกๆว่าจะได้ไปปฏิบัติธรรมแบบสงบๆบ้าง เราอยากไปปฏิบัติธรรมจริงๆ
เราไม่รู้จะชักเอาแม่น้ำทั้ง5มาให้เค้าฟังอย่างไรแล้ว
ดูเหมือนไม่มีทางเค้าจะยอมหรือเข้าใจเสียเลย ตัวเราเองก็ไม่อยากจะหนีไปด้วยความไม่สบายใจและทิ้งให้เค้าเป็นทุกข์
เพราะเราเองก็คงกระวนกระวายและรู้สึกผิด ไม่เป็นอันมีสมาธิเป็นอันแน่
เราเองก็ไม่เข้าใจเค้าแม้เพียงเวลา2วันทำไมเค้าถึงยังยืนกรานแบบนี้อยู่
เราอยากถามเพื่อนๆในนี้ว่า เราควรจะโน้มน้าวจิตใจของเค้าอย่างไรดี เอาจริงๆแล้วเค้านับว่าเป็นคนดีมาก
เราเล็งเห็นว่าคงไม่ยากเกินไปที่จะทำให้เค้าเข้าใจเรา และยอมให้เราไป แต่อาจเป็นเพราะสิ่งที่เราอธิบายให้เค้าฟังนั้นเค้าไม่เข้าใจก็อาจเป็นได้
หากแต่ครั้งที่สามนี้ที่เรากำลังจะขอเค้ายังไม่ให้อีก เราก็จะไม่ขออีก เพราะไม่อยากให้มันเป็นอกุศลกรรมกับตัวเค้าเอง และเราที่เป็นเหตุด้วย
รบกวนเพื่อนๆด้วยนะคะ อนุโมทนา.
หากขอแฟนไปบวชชีพราหมณ์เพียง2วัน3คืน แต่แฟนไม่ให้ ควรพูดแนวโน้มจิตใจยังไงให้เค้าสบายใจและให้เราไปบวชได้
แฟนเป็นชาวต่างชาติ นับถือศาสนา คริสต์ คาทอลิก เป็นเด็กหนุ่มวัย20รุ่นราวคราวเดียวกับเรา
เป็นคนที่เคร่งในศาสนามาก เชื่อในเรื่องเหตุและผล และ กรรมไม่ต่างจากเรา ไม่ดื่มไม่สูบไม่เที่ยว ไม่มีเรื่องชู้สาวหรือนอกใจเลย
พึงเคารพด้วยความไม่ปฏิบัติไปทางกาม พยายามควบคุมตัวเองและเข้าใจเรา
เข้าใจถึงโทษแห่งกามก่อนวัยอันควร(ด้านอย่างว่า) ไม่แม้แต่เล่นพวกโซเซียลอาทิเฟสบุ๊คหรืออินตราแกรมต่างๆ
ยกเว้นสิ่งพึงมีประโยชน์ไว้ติดต่อกันคนทางบ้านเช่นเดียวกับเรา
เพราะต้องการหลีกหนีจากความวุ่ยวายทุกด้าน เวลาสวดมนต์ก็จะสวดพร้อมกัน
และเรามักจะนั่งสมาธิต่อหน้าเค้า หลังๆมานี้เค้าก็ปฏิบัติตามมั้ง แม้จะคนละศาสนา
เราจะออนไลน์สไกป์คุยกันตลอด24ชั่วโมง ที่กล่าวมานั้นถือว่าเค้าดีมากแล้ว
ไม่ได้จะกล่าวยกยอตัวเองหรือแฟนเราแต่อย่างใด
เพราะเหตุเป็นอย่างนี้เราจึงไม่สบายใจอย่างมากที่จะขัดใจเค้า เพราะเห็นแก่ความดีของเค้า
แต่ด้วยความที่เป็นวัยรุ่น ความคึกคะนอง และความดื้อดึงแบบเด็กๆก็เข้ามาเป็นระยะๆ
ครั้นเราจะนั่งปฏิบัตธรรมถือศีลอยู่บ้านก็มีบ้างที่โดนกระทบจิตใจ สร้างความมัวหมอง
เค้าเป็นคนที่ขี้หึง และ กลัวเราจะเปลี่ยนไปมากด้วยความที่เราอยู่ห่างกันช่วงนี้
และติดเรามาก ขนาดที่ว่าถ้าไม่เจอเราอยู่แถวหน้าสไกป์หรือว่าcallยังมีอยู่ไลน์
ก็จะเกิดความเศร้าหมอง กระวนกระวาย และหวาดกลัวว่าเราจะหายไป จนถึงขั้นทะเลาะกันในที่สุด
ก่อนหน้านี้ที่เราอยู่ด้วยกันที่ต่างประเทศ เค้าไม่เคยแสดงอาการเช่นนี้เลย
เราได้ปฏิบัตธรรมที่บ้านมาสักพักแล้วตั้งแต่กลับมาเมืองไทย
ด้วยความรู้เท่าอนุบาล ทั้งเรื่องศีล สมาธิ ภาวนา บุญ บาป กรรม การเวียนว่ายตายเกิด คำสอนของพระพุทธเจ้า
แม้แต่ประวัติของพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆเราก็ศึกษามาด้วยทั้งนั้น ด้วยตัวของเราเอง ตามอินเตอร์เน็ตและหนังสือทั่วไป
เราเลยมีจิตศรัทธาอยากจะทำให้มันเต็มเปี่ยมไปเลย เลยอยากไปทำกิจที่วัดดู ละทุกสิ่งทางโลก
แต่พอเราขอเค้าถึงสองครั้ง อธิบายด้วยเหตุและผลแต่ดูเหมือนว่าเค้าจะไม่เข้าใจเราเลย
เค้ามักบอกว่า ทนไม่ไหวเวลาที่เค้าไม่เห็นเรา หรือ ทนไม่ไหวที่ไม่ได้ยินเสียง
ครั้งที่สองเราขอแล้วไม่ได้ผล เราจึงหยุด เพราะเกรงว่าจะทำให้เค้าต้องบาปโดยเราเป็นเหตุ เราจึงหยุดขอ
แต่ทุกๆครั้ง เรายังรู้สึก และ หวังลึกๆว่าจะได้ไปปฏิบัติธรรมแบบสงบๆบ้าง เราอยากไปปฏิบัติธรรมจริงๆ
เราไม่รู้จะชักเอาแม่น้ำทั้ง5มาให้เค้าฟังอย่างไรแล้ว
ดูเหมือนไม่มีทางเค้าจะยอมหรือเข้าใจเสียเลย ตัวเราเองก็ไม่อยากจะหนีไปด้วยความไม่สบายใจและทิ้งให้เค้าเป็นทุกข์
เพราะเราเองก็คงกระวนกระวายและรู้สึกผิด ไม่เป็นอันมีสมาธิเป็นอันแน่
เราเองก็ไม่เข้าใจเค้าแม้เพียงเวลา2วันทำไมเค้าถึงยังยืนกรานแบบนี้อยู่
เราอยากถามเพื่อนๆในนี้ว่า เราควรจะโน้มน้าวจิตใจของเค้าอย่างไรดี เอาจริงๆแล้วเค้านับว่าเป็นคนดีมาก
เราเล็งเห็นว่าคงไม่ยากเกินไปที่จะทำให้เค้าเข้าใจเรา และยอมให้เราไป แต่อาจเป็นเพราะสิ่งที่เราอธิบายให้เค้าฟังนั้นเค้าไม่เข้าใจก็อาจเป็นได้
หากแต่ครั้งที่สามนี้ที่เรากำลังจะขอเค้ายังไม่ให้อีก เราก็จะไม่ขออีก เพราะไม่อยากให้มันเป็นอกุศลกรรมกับตัวเค้าเอง และเราที่เป็นเหตุด้วย
รบกวนเพื่อนๆด้วยนะคะ อนุโมทนา.