เราคบกับแฟนมาปีกว่าๆ ตอนก่อนที่เขาบอกเลิกเราไปสอบมาค่ะ กลับบ้านมาก็คุยกันดีๆนะคะ
เราเองก็เหนื่อยจากการสอบมา เราก็ยอมรับว่าเรางี้เง่ามากๆ เรารู้ว่าเขาก็ต้องทำงานเหมือนกัน ไม่ค่อยมีเวลาว่างจะมาเจอ คือแฟนเราเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงค่ะ แล้วช่วงนี้เหมือนเขาจะดูยุ่งๆ เราเองก็ยอมรับค่ะว่าเราก็ไปวุ่นวายกับเขา อันนี้เราผิดจริง
วันต่อมา เราทักเขาไปตอนสายๆค่ะ เขาก็ไม่ยอมตอบข้อความเรา ไม่อ่านข้อความของเรา เราเองก็คิดว่าอาจจะทำงานอยู่ก็ได้ เลยไม่ได้อะไร แต่ พอมาประมาณหกโมงเขาก็ยังไม่ตอบเราอีก เราเลยตัดสินใจโทรไปก็ไม่รับสาย เลยส่งข้อความไปหาค่ะ ประมาณทุ่มกว่าๆ เขาก็บอกเลิกเราค่ะ เขาบอกว่า เขาเหนื่อย เขาฝืน เขายังบอกอีกว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่างฝ่ายต่างก็ทรมานอะไรทำนองนี้อ่ะค่ะ คือ เราเองก็ไม่ได้ทรมานอะไรนะคะ เราแค่คิดมากค่ะ เราเป็นห่วงเขา เราก็อยากให้กำลังใจแฟน ทำงานเหนื่อยมั้ย ถึงเราจะน้อยใจบางเรื่องที่ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้หวานแบบคู่อื่น แต่ที่เขาอยุ่ตอนนี้มันทรมานกว่าที่เป็นอยู่หรือเปล่า เราเลยขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่เรางี่เง่าใส่ไป แต่เขาก็ไม่ยอมอ่านข้อความของเราเลยค่ะ เราตัดสินใจโทรไปก็ไม่รับสาย ติดต่อไม่ได้ ตอนนั้นเราสติหลุดมากเลยค่ะ เราปล่อยโฮออกมาเลยค่ะ ตอนนี้เลิกกันได้ประมาณ 2-3 อาทิตย์แล้วค่ะ เหมือนเขาจะไปคุยกับคนอื่น แล้วก็ลบเพื่อนเราค่ะ ก่อนหน้านั้นเราก็ทักเขาไปนะคะ แต่ก็ไม่ยอมตอบเราอีก แต่เขาบอกพี่เราว่า เขาไปคุยกับคนอื่นจริง แต่เขาก็ทำใจไม่ได้ เหมือนในไลน์เขาจะบล็อคเราด้วยนะคะ เราก็เข้าไปส่องอยู่เรื่อยๆ เขาก็พูดถึงใครก็ไม่รู้ แล้วก็ดูดาร์คๆอะไรงี้ค่ะ แต่ก็คงไม่ได้ถึงเรา..... ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ เราทำได้แต่อยู่เฉยๆ เราไม่รู้จะทำยังไง เราอยากเจอเขามากๆ เราอยากจะบอกเขาทุกเรื่องๆที่เราเป็นแบบนี้ เราอยากให้เขากลับมา เราแย่มากเลยหรือเปล่าคะ ที่เรางี่เง่ามากเกินไป ความรู้สึกดีดีของเรา กลายเป็นอะไรที่น่ารำคาญสำหรับเขาไปแล้ว ช่วยตอบเราทีค่ะ เรารู้สึกแย่มากๆ ระบายกับใครไม่ได้
เราควรทำยังไงดี?
เราเองก็เหนื่อยจากการสอบมา เราก็ยอมรับว่าเรางี้เง่ามากๆ เรารู้ว่าเขาก็ต้องทำงานเหมือนกัน ไม่ค่อยมีเวลาว่างจะมาเจอ คือแฟนเราเป็นคนที่โลกส่วนตัวสูงค่ะ แล้วช่วงนี้เหมือนเขาจะดูยุ่งๆ เราเองก็ยอมรับค่ะว่าเราก็ไปวุ่นวายกับเขา อันนี้เราผิดจริง
วันต่อมา เราทักเขาไปตอนสายๆค่ะ เขาก็ไม่ยอมตอบข้อความเรา ไม่อ่านข้อความของเรา เราเองก็คิดว่าอาจจะทำงานอยู่ก็ได้ เลยไม่ได้อะไร แต่ พอมาประมาณหกโมงเขาก็ยังไม่ตอบเราอีก เราเลยตัดสินใจโทรไปก็ไม่รับสาย เลยส่งข้อความไปหาค่ะ ประมาณทุ่มกว่าๆ เขาก็บอกเลิกเราค่ะ เขาบอกว่า เขาเหนื่อย เขาฝืน เขายังบอกอีกว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่างฝ่ายต่างก็ทรมานอะไรทำนองนี้อ่ะค่ะ คือ เราเองก็ไม่ได้ทรมานอะไรนะคะ เราแค่คิดมากค่ะ เราเป็นห่วงเขา เราก็อยากให้กำลังใจแฟน ทำงานเหนื่อยมั้ย ถึงเราจะน้อยใจบางเรื่องที่ไม่ได้เจอกัน ไม่ได้หวานแบบคู่อื่น แต่ที่เขาอยุ่ตอนนี้มันทรมานกว่าที่เป็นอยู่หรือเปล่า เราเลยขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่เรางี่เง่าใส่ไป แต่เขาก็ไม่ยอมอ่านข้อความของเราเลยค่ะ เราตัดสินใจโทรไปก็ไม่รับสาย ติดต่อไม่ได้ ตอนนั้นเราสติหลุดมากเลยค่ะ เราปล่อยโฮออกมาเลยค่ะ ตอนนี้เลิกกันได้ประมาณ 2-3 อาทิตย์แล้วค่ะ เหมือนเขาจะไปคุยกับคนอื่น แล้วก็ลบเพื่อนเราค่ะ ก่อนหน้านั้นเราก็ทักเขาไปนะคะ แต่ก็ไม่ยอมตอบเราอีก แต่เขาบอกพี่เราว่า เขาไปคุยกับคนอื่นจริง แต่เขาก็ทำใจไม่ได้ เหมือนในไลน์เขาจะบล็อคเราด้วยนะคะ เราก็เข้าไปส่องอยู่เรื่อยๆ เขาก็พูดถึงใครก็ไม่รู้ แล้วก็ดูดาร์คๆอะไรงี้ค่ะ แต่ก็คงไม่ได้ถึงเรา..... ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ เราทำได้แต่อยู่เฉยๆ เราไม่รู้จะทำยังไง เราอยากเจอเขามากๆ เราอยากจะบอกเขาทุกเรื่องๆที่เราเป็นแบบนี้ เราอยากให้เขากลับมา เราแย่มากเลยหรือเปล่าคะ ที่เรางี่เง่ามากเกินไป ความรู้สึกดีดีของเรา กลายเป็นอะไรที่น่ารำคาญสำหรับเขาไปแล้ว ช่วยตอบเราทีค่ะ เรารู้สึกแย่มากๆ ระบายกับใครไม่ได้