เราเกลียดพ่อกับเเม่ผิดไหมคะ

เราโตกับตายายมาตั้งเเต่เด็กพ่อเเม่ทิ้งเราไปมีครอบครัวใหม่ พ่อไม่เคยติดต่อมา เเม่ย้ายไปอยู่ที่กรุงเทพกับครอบครัวใหม่ไม่ค่อยได้ติดต่อมาถ้าเราไม่ขอเงินเขาก็ไม่มีทางส่งเงินมาเเน่  พอเราโตเริ่มมีเงินมีงานมีสถานะทางสังคมดีขึ้นจากที่ไม่เคยติดต่อกลับติดต่อกลับมาทั้งพ่อเเละเเม่ เหตุผลที่ติดต่อมาคืออยากให้เราส่งเสียน้องทั้ง4เรียน ลูกพ่อ2  ลูกเเม่อีก2  เเต่เราบอกว่าทำไมต้องส่งเราก็ต้องส่งน้อง(ลูกของน้าที่สงเสียเราเรียน)  เเล้วเขาทั้ง2บอกเราอกกตัญญูเรายอมรับค่ะ เเต่ตอนที่เราไม่มีอะไรเลยพวกเขาทั้ง2ไม่ได้มีบทบาทหน้าที่อะไรในชีวิตเราตอนนั้น เขาไม่เคยถามว่าเรากินข้าวยัง เรียนเหนื่อยมั้ย ทำงานเหนื่อยป่าวเเบบที่พ่อกับเเม่คนอื่นพูดกับลูกเลย เเต่ละครั้งที่ทักมาทักมาขอเงิน เงิน เงิน เเล้วก็เงิน เราก็ให้ทุกครั้งเริ่มจากร้อยถึงหมื่น เขาบอกเราไม่รู้จักบุญคุณที่เค้าทำให้เกิดมา เราเลยบอกว่าเราให้เเค่ตากับยายเเละน้าให้เเค่คนที่สงเสียเราเท่านั้น ล่าสุดเเม่ทักมาขอยืมเงิน1เเสนบอกจะจ่ายค่าเทอมให้น้องเราก็ให้ วันนี้พ่อทักมายืม5เเสนเราบอกเลยไม่มีเพราะเราก็มีลูกน้องมีหน้าที่ที่ต้องทำ เค้าด่าเราสารพัดบอกกับคนอื่นว่าเราเลวไม่รู้จักบุญคุณ เเละแม่ที่เราให้ไป1เเสนก็มาเติมไฟบอกเราเนรคุณไม่รู้จักพ่อเเม่ที่ให้กำเนิด  ทั้งด่าทั้งจะทำร้ายร่างกายเรา(พ่อ)ดีที่ตอนนั้นเพื่อนเราอยู่ด้วยเลยไม่เป็นอะไร เราเลยบล็อกเขาทั้ง2ส่วนจะทำอะไรจะพูดอะไรก็ช่างเขาเราเหนื่อยเเล้ว ทุกวันนี้เเค่ใช้ชีวิตก็เหนื่อยมากพอเเล้วยังต้องมารับรู้อะไรอีก