ไวน์ ใบข้าว หมอเอย กับการแสดงของพวกเธอฉากร้องไห้

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ แต่จะขออธิบายก่อนว่า " คอยตามเราและไม่มีสไตล์เป็นของตัวเอง " ในทีนี้คืออะไร เรื่องมีอยู่ว่า ในกลุ่มเรามีกัน 6 คน ต่างคนต่างสไตล์ค่ะ อย่างตัวเราเราชอบสไตล์ง่ายๆเรี

ไม่ได้เกลียดหัวหน้า แต่รำคาญและไม่อยากคุยกับหัวหน้าทุกคนเคยเป็นป่ะ ? หัวหน้าเค้าดีมากนะใจดี แต่พูดเยอะพูดแยะ ไร้สาระ ถามเรื่องงานตอบอีกเรื่อง ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัว ชอบติดแซว แบบสั่งงานหลักลอยจำอะไรไม่

คงต้องปิดบราวเซอร์จริงจัง ให้การเข้ามาเล่นเน็ตมันยากขึ้น นึกสภาพพ่อแม่ลำบากเพราะฉันมานักต่อนัก ป่านนี้ยังไม่สุขสบายตามอัตภาพเลย เกมอะไรก็ได้ ขอให้มันเสร็จอะ ตอนนี้ จะได้รู้ดำรู้แดง อ้อ! ฉันยังไม่ได้ถ

ดูซีรี่เกาหลี เรื่อง วัยเยาว์ของสองเรา เนื้อเรื่องมันทราบซึ้งใจจัง ความรัก ความผูกพันธุ์ มิตรภาพ และความเสียสละ เราชอบบทละครที่สร้างขึ้นมาแบบทำให้มองความรู้สึกเหล่านั้นไม่ได้มีแค่คู่รัก ยังมีระหว่า

เริ่มดูซีรี่ต่างชาติมาสามปีแล้วติดหนักมากหนักจนหันกลับมาดูละครไทยไม่เป็นแล้วใครเป็นใครไม่รู้จักแล้ว ขณะกำลังดูซีรี่ต่างชาติในสมองจะคิดอะไรได้หลายอย่างมากๆ(รวมถึงความเพ้อฝันที่เข้ามาเป็นระยะๆ☺️) อยาก

ตอนที่สไตล์โดนโนคิซึเนะสิงอ่ะครับ แล้วบอกแม่ของสก็อตว่าถ้าสก้อตรู้จะต้องเกลียดแม่สก็อตมากแน่ๆ เพราะตอนเกิดเรื่อง แทนที่แม่สก็อตจะโทรหาสก็อตกลับโทรหานายอำเภอ(พ่อของสไตล์) ผมเลยอยากทราบว่า พ่อของสไตล์ เ