วันศุกร์ วันสุข 30 ม.ค. 58

วันนี้ ตื่นขึ้นมาไม่มีความสุขเลย ต้องขยับทำงานก็อกแก้กๆ เออ..ค่อยมีความสุขขึ้นมาหน่อย

ความสุขมันเป็นอาหารใจ ถ้าไม่มีความสุขที่ปราศจากอามิส
ใจมันจะไปวิ่งหาความสุขจากกามฉันทะจากวัตถุ

ถ้าจิตมันมีปีติมีความสุขหล่อเลี้ยง ความอยากอะไรทางกาย ทางกาม มันก็จะเบาไป
แต่ถ้าไม่หาความสุขชนิดนี้ให้จิตดื่มกิน  
จิตก็ไม่มีกำลัง พอจิตไม่มีกำลัง สังขารก็มีอำนาจเหนือจิต
กายมันก็เป็นใหญ่ ขยับไปหาอะไรมาใส่ปากดีกว่า

เคยสังเกตอาการของจิตไหม ว่าจิตมันก็หิวเป็นนะ
ถ้ามันอิ่ม มันสบาย มันก็ไม่หาเรื่องออกไปไหน
แต่ถ้ามันขาด มันจะหาทางสอดส่าย ออกไปหาอะไรมาใส่ท้อง คือหาอะไรใส่จิต

วันนี้จะกินอะไรดี ทำอะไรดี หรือไม่มันก็หาเรื่องอ่าน หาเรื่องทำ
เพราะว่ามันขาด มันไม่เต็ม

พอมันไปหาเรื่องมาแล้ว ทีนี้ได้เรื่องเลย จากเหตุหนึ่ง นำไปสู่เหตุนึง แล้วก็ยาววววว หาตัวหยุดไม่ได้
คือมันก็จะทำนั่นทำนี่ไปจนหมดแรง ถึงได้สติขึ้นมาอีกทีนึง

ภาวนาละกิเลสกันก็เรื่องนึง  แต่เคยสงสัยกันมั้ยว่า.. ถ้าละกิเลสออกไป
เกิดช่องว่างในจิตขึ้นมา แล้วมันจะเป็นยังไงต่อ

ในเมื่อจิตมันไม่เคยว่าง แล้วเราไปทำให้มันว่างขึ้นมา
พอจิตมันว่างแล้ว ต้องทำยังไงต่อ

วันนี้วันศุกร์ ชวนคุยกันฉันท์เพื่อน ว่างๆ ทำอะไรกันบ้างจ๊ะ

โดยเพราะท่านๆ ที่เป็นสหธรรมิกกัน จากกระทู้ท่านหลอดเนี่ย มาแลกเปลี่ยนกันดีกว่า
เพียรพยายามฝึกอบรมจิตให้ว่างจากกิเลสตัณหา  เอากิเลสออกไปแล้ว เอาอะไรมาแทนที่ดี ?