อยากพิมเข้ามาถามเพื่อนๆพี่ๆหลายทีแล้ว อาจจะยาวหน่อยนะคะ แต่อยากจะระบาย คือเห็นรีวิวลดน้ำหนักมาเยอะมาก คือแบบว่าเค้าทำกันได้ยังไง
ลดกัน60-70โล เราแบบว่านับถือเลยค่ะ เข้าไปอ่านเข้าไปดูตลอด แต่ตัวเองไม่เคยทำได้เลย
ขอแนะนำตัวเองก่อนนะคะคือเรามีลูกแล้ว สูง168 หนัก 49-50 ดูแล้วไม่เหนเหมือนคนอ้วนใช่มั้ยคะ
คือจิงๆแล้วก้อไม่ได้อ้วนหรอกค่ะ คือแขนนี่จะเล็กแต่ว่ามันลงพุงกับขา พุงจะห้อยๆมีไขมันอ่ะค่ะ
เมื่อก่อนยังไม่มีลูกกินยังไงก้อไม่อ้วน กินมันหมูปิ้งได้เปนถ้วยๆ ชอบกินของหวาน กืนจุบกินจุบ กินทุกอย่างที่ขวางหน้า
แฟนเราบอกว่าเรากินอะไรก้ออร่อย เหมือนเปนโรคชอบกิน วันๆนี่จะคิดถึงของกินตลอดเวลา
เมื่อก่อนหนัก45เปนคนโครงเล็กแต่สูง เด๋วนี้ก้อดูไม่อ้วนแต่มีพุงและขาใหญ่ไปหน่อย TT
อยากจะลดก้อไปศึกษามาทุกตำรา รู้ทุกอย่างว่าต้องกินอะไร กินคลีน งดมัน งดทอด งดหวาน
ต้องออกกำลังกาย ต้องเบิร์น ต้องสร้างกล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มการเผาผลาญ ต้องดื่มน้ำเยอะๆ ต้องกินแอปเปิ้ลไซเบอร์
กินของที่มีประโยชน์ กินข้าวโอ้ต ออกกำลังกายท่าไหน หรือจะออกกำลังกายแบบ HITT ถึงจะได้ผลดี
คือว่าสรุปหนูรู้หมดเปนกูรู กูรู้แต่กูทำไม่ได้อ่ะค่ะ ไม่มีปันยาหักห้ามใจกะปากตัวเองเลย ทำได้อยู่สองสามวันพอตบะแตกนี่ไปไกลเลย -ทั้งวันเลยค่ะ
พอกินเสดก้อจะมานั่งเสียใจทีหลัง แล้วก้อคิดว่าพรุ่งนี้เอาไหม่ แล้วมันก้อเข้ามาอีหรอปเดิมอ่า
คือเราท้อแท้ใจมากทำไมคนอื่นเค้าทำกันได้แต่ทำไมเราถึงทำไม่ได้บางทีเรายังคิดจะไปหาจิตแพทย์เลยว่าเราเปนโรคอะไร
ผิดปกติอะไรรึป่าวทำไมถึงกินไม่หยุด บางทีอิ่มแล้วก้อยังกินอีก พอยิ่งหมกหมุ่นเรื่องกินยิ่งเครียดกินเยอะเข้าไปไหย่
บางทีกินมีประโยชน์แต่ก้อกินเกินที่ใช้ บางทีอยากออกกำลังกายก้อต้องดูลูกต้องดูแลช่วยงานของทางบ้าน
จิงๆเราก้อไม่ได้มีพี่เลี้ยงเพราะว่าตั้งใจเลี้ยงเองแต่จะมีแม่บ้านที่จะช่วยเลี้ยงลูกเราไห้ แต่บางทีเราก้อรู้สึกแบบว่าทิ้งลูกไปออกกำลังกายไรเงี้ยค่ะ
จิงๆแล้วมันก้ออยู่ที่ตัวเรามากกว่าอย่าไปโทดสิ่งใดเลย TT
ที่เราพิมมาซะเยิ่นเย้อคือเราอยากขอความกรุณาจากพี่ๆเพื่อนๆที่เคยลดน้ำหนักได้สำเร็จ เพื่อพอจะเปนแนวทางจะเปนคำแนะนำ คำติเตียน คำดูถูกอะไรก้อได้ที่พอจะทำไห้เราสามารถประสบความสำเร็จ คือตอนนี้ตัวเรารู้หมดทุกอย่างว่าต้องทำยังไงแต่ใจมันเสาะอ่ะค่ะ เปนคนที่ใจไม่แข็งเลยชอบตามใจปากอยู่เรื่อย แม่แฟนก้อจะบอกว่าเจนบ่นว่าอยากผอมแต่เหนกินตลอด จิงๆแล้วคุนแม่นั่นแหละที่ทำอาหารอร่อยชอบซื้อของกินมาเยอะๆที่บ้านจะมีของกินติดบ้านตลอดตอนเยนคุนแม่จะทำอาหารแบบจัดเตมซึ่งโคดจะทรมานใจเราเลย
หนูคิดไรไม่ออกละเครียดคิดว่าน่าจะเข้าพันทิปก่อนที่จะไปหาจิตแพทย์555
ขอบคุนที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ
ถามเพื่อนๆที่ลดน้ำหนักได้สำเร็จหน่อยค่ะว่ามีวิธีหักห้ามใจในการกินยังไง?? คือหนูทำไม่ได้ซักที TT
ลดกัน60-70โล เราแบบว่านับถือเลยค่ะ เข้าไปอ่านเข้าไปดูตลอด แต่ตัวเองไม่เคยทำได้เลย
ขอแนะนำตัวเองก่อนนะคะคือเรามีลูกแล้ว สูง168 หนัก 49-50 ดูแล้วไม่เหนเหมือนคนอ้วนใช่มั้ยคะ
คือจิงๆแล้วก้อไม่ได้อ้วนหรอกค่ะ คือแขนนี่จะเล็กแต่ว่ามันลงพุงกับขา พุงจะห้อยๆมีไขมันอ่ะค่ะ
เมื่อก่อนยังไม่มีลูกกินยังไงก้อไม่อ้วน กินมันหมูปิ้งได้เปนถ้วยๆ ชอบกินของหวาน กืนจุบกินจุบ กินทุกอย่างที่ขวางหน้า
แฟนเราบอกว่าเรากินอะไรก้ออร่อย เหมือนเปนโรคชอบกิน วันๆนี่จะคิดถึงของกินตลอดเวลา
เมื่อก่อนหนัก45เปนคนโครงเล็กแต่สูง เด๋วนี้ก้อดูไม่อ้วนแต่มีพุงและขาใหญ่ไปหน่อย TT
อยากจะลดก้อไปศึกษามาทุกตำรา รู้ทุกอย่างว่าต้องกินอะไร กินคลีน งดมัน งดทอด งดหวาน
ต้องออกกำลังกาย ต้องเบิร์น ต้องสร้างกล้ามเนื้อเพื่อเพิ่มการเผาผลาญ ต้องดื่มน้ำเยอะๆ ต้องกินแอปเปิ้ลไซเบอร์
กินของที่มีประโยชน์ กินข้าวโอ้ต ออกกำลังกายท่าไหน หรือจะออกกำลังกายแบบ HITT ถึงจะได้ผลดี
คือว่าสรุปหนูรู้หมดเปนกูรู กูรู้แต่กูทำไม่ได้อ่ะค่ะ ไม่มีปันยาหักห้ามใจกะปากตัวเองเลย ทำได้อยู่สองสามวันพอตบะแตกนี่ไปไกลเลย -ทั้งวันเลยค่ะ
พอกินเสดก้อจะมานั่งเสียใจทีหลัง แล้วก้อคิดว่าพรุ่งนี้เอาไหม่ แล้วมันก้อเข้ามาอีหรอปเดิมอ่า
คือเราท้อแท้ใจมากทำไมคนอื่นเค้าทำกันได้แต่ทำไมเราถึงทำไม่ได้บางทีเรายังคิดจะไปหาจิตแพทย์เลยว่าเราเปนโรคอะไร
ผิดปกติอะไรรึป่าวทำไมถึงกินไม่หยุด บางทีอิ่มแล้วก้อยังกินอีก พอยิ่งหมกหมุ่นเรื่องกินยิ่งเครียดกินเยอะเข้าไปไหย่
บางทีกินมีประโยชน์แต่ก้อกินเกินที่ใช้ บางทีอยากออกกำลังกายก้อต้องดูลูกต้องดูแลช่วยงานของทางบ้าน
จิงๆเราก้อไม่ได้มีพี่เลี้ยงเพราะว่าตั้งใจเลี้ยงเองแต่จะมีแม่บ้านที่จะช่วยเลี้ยงลูกเราไห้ แต่บางทีเราก้อรู้สึกแบบว่าทิ้งลูกไปออกกำลังกายไรเงี้ยค่ะ
จิงๆแล้วมันก้ออยู่ที่ตัวเรามากกว่าอย่าไปโทดสิ่งใดเลย TT
ที่เราพิมมาซะเยิ่นเย้อคือเราอยากขอความกรุณาจากพี่ๆเพื่อนๆที่เคยลดน้ำหนักได้สำเร็จ เพื่อพอจะเปนแนวทางจะเปนคำแนะนำ คำติเตียน คำดูถูกอะไรก้อได้ที่พอจะทำไห้เราสามารถประสบความสำเร็จ คือตอนนี้ตัวเรารู้หมดทุกอย่างว่าต้องทำยังไงแต่ใจมันเสาะอ่ะค่ะ เปนคนที่ใจไม่แข็งเลยชอบตามใจปากอยู่เรื่อย แม่แฟนก้อจะบอกว่าเจนบ่นว่าอยากผอมแต่เหนกินตลอด จิงๆแล้วคุนแม่นั่นแหละที่ทำอาหารอร่อยชอบซื้อของกินมาเยอะๆที่บ้านจะมีของกินติดบ้านตลอดตอนเยนคุนแม่จะทำอาหารแบบจัดเตมซึ่งโคดจะทรมานใจเราเลย
หนูคิดไรไม่ออกละเครียดคิดว่าน่าจะเข้าพันทิปก่อนที่จะไปหาจิตแพทย์555
ขอบคุนที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ