แนะนำร้านลาบเป็ดเชียงคาน

สวัสดีค่ะ
วันนี้อยากมาแนะนำร้านอาหารที่เชียงคาน สำหรับคนที่อาจจะเบื่อ ข้าวเปียกเส้นหรือไข่กระทะ
ที่ดูเหมือนจะเป็น signature ของเชียงคาน ไปแล้ว
แล้วอยากลองหาร้านอาหารพื้นบ้านอีสานทานดูบ้างนะคะ
กระทู้นี้ ไม่ได้ทำเป็นรีวิวนะคะ เพราะเรารีวิวไม่เก่งและถ่ายรูปไม่สวยด้วย
เอาเป็นว่ามาบอกเล่าให้ฟังก็แล้วกันนะคะ
เป็นกระทู้ แรกเกี่ยวกับเรื่องอาหารนะคะ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยค่า

** กระทู้ยาวนะคะ เตือนไว้ก่อน**

ตรงนี้เป็นอารัมภบทค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เรื่องของเรื่องเกิดจาก การไปเที่ยวเชียงคาน ช่วงสัปดาห์ก่อนปีใหม่ ซึ่งคนเริ่มเยอะมากแล้ว
เราก็ลองทานพวกข้าวเปียกเส้น และอาหารแนะนำต่างๆตามที่รีวิวกัน
พอตกเย็น ก็ไปเดินเล่นที่ถนนคนเดิน และก็คิดกันว่าเย็นนี้จะทานอะไร
ก็ลองๆเดินดูตามร้านที่ดังๆ ปรากฎว่า คนแน่นทุกร้านเลยค่ะ
และเราก็ไม่อยากทานอาหารซ้ำกับตอนกลางวันแล้ว จึงโทรถามพี่ที่รู้จักกัน พี่เค้าทำงานแถวเชียงคานค่ะ
ร้านแรกและร้านเดียวที่พี่เค้าแนะนำ ก็คือ ร้านลาบเป็ด พี่แกบอกว่า ทั้งร้านมีแค่ 4 เมนู ไปแล้วก็สั่งให้ครบทุกเมนูเลย

ตอนแรกเราก็ลังเล เพราะไม่ค่อยอยากทานอะไรหนักๆ คือ ยังอิ่มอยู่ตั้งแต่มื้อกลางวัน
แต่สุดท้าย หาที่ถูกใจไม่ได้เลยตัดสินใจลองเดินไปดู

ต่อจากนี้จะเป็นการเล่ารายละเอียดของร้านนะคะ ถ้าขี้เกียจอ่านอารัมภบท ก็ข้ามมาตรงนี้ได้เลยค่ะ

พิกัดร้าน ก็ไม่ยากเลยค่ะ ถ้าใครเคยไปเชียงคานมาแล้ว น่าจะนึกออก
ร้านอยู่ตรง ถนนคนเดินซอย 6 ข้างๆวัดค่ะ หรือ ถนนศรีเชียงคาน ซอย 6 นั่นเอง


ซอย 6 จะอยู่ตรงข้าม เฮือนไม้ศรีเชียงคาน กลับหลังหัน แล้วเดินเข้าซอยได้เลยค่ะ


ทางเดินในซอย จะเป็นแบบนี้ ซ้ายมือ คือ กำแพงวัดค่ะ ซอยนี้จะค่อนข้างสงบนะคะ
เดินหนีความวุ่นวายจากถนนคนเดิน มานั่งพักหูบ้างก็ดีนะคะ


ถึงแล้วค่ะ ร้านอยู่ตรงกลางๆซอย หน้าร้านจะเจอป้ายแบบนี้นะ
ชื่อร้าน: ครัวธัญญะพร ซอย 6
เมนูทั้งร้าน ดูได้ตามรูปเลยค่ะ


เวลาเปิด-ปิด สิบโมงเช้า ถึง สี่ทุ่ม


ขอพูดถึงเรื่องรสชาติอาหารบ้าง
พี่ที่แนะนำเราเค้ายืนยันว่าลาบเป็ดอร่อยมาก ส่วนเมนูอื่นก็ถือว่ารสชาติดีค่ะ
สำหรับเรา เป็นคนชอบรสจัด รู้สึกว่าอาหารจะจืดไปซักหน่อย ถ้าเทียบกับอาหารอิสานทั่วไป
แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรค่ะ เพื่อนที่ไปด้วยกันยังบอกเลยว่าอร่อย แต่ที่อยากพูดถึงมากกว่า เหนือสิ่งอื่นใด
คือ ความฮา ความอินดี้ ของพี่เจ้าของร้านมากกว่า

เราขอเล่าตามลำดับเหตุการณ์เลยก็แล้วกันนะคะ

เริ่มจากเดินเข้าไปในร้าน ภาพที่คุณเห็น จะเป็นภาพนี้ค่ะ
ดูเหมือนเรากำลังเดินล่วงล้ำ เข้าไปในบ้านของใครซักคน ซึ่งเจ้าของบ้านอยู่ในบ้านค่ะ
เจอแบบนี้ อย่าเพิ่งเดินหนีนะคะ มาแล้วก็ต้องได้กินค่ะ เรามาดูกันต่อไป ว่าทำยังไง


ให้มองไปรอบๆค่ะ จะเจอโต๊ะ ตามใต้ร่มไม้ ให้เลือกเลยค่ะ ว่าอยากนั่งตรงไหน
เราโชคดี เจอคุณลุงคนนี้ นั่งทานอยู่ก่อนแล้ว ลุงแกบอกเชิญๆเลยครับ (ถ้าไม่มีลุง เราก็กะจะเดินออกเหมือนกันค่ะ)


เรานั่งรอพักใหญ่เลยนะคะ กว่าจะมีคนมารับออเดอร์ ในระหว่างนั้น ก็ได้คุณลุงนี่แหละค่ะ คอยตะโกนเรียกเจ้าของร้านให้
เอาเป็นว่า มาร้านนี้ต้องใจเย็นค่ะ โชคดีที่เราไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ ไม่งั้นคงมีโมโหหิว
ระหว่างที่เรานั่งรอ มีลูกค้าเดินเข้ามาหลายโต๊ะเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็เดินออกไปหมดเลย
เพราะไม่มีคนมารับ บางโต๊ะนั่งแล้วจะสั่งอยู่แล้ว พอรู้ว่ามีเมนูแค่นี้ก็เปลี่ยนใจไม่กินก็มีค่ะ
เรานี่ ถือว่าอดทนและใจเย็นมากเลยนะเนี่ย
ที่มารับออเดอร์ช้า เพราะเจ้าของร้านทำเองทุอย่างค่ะ เป็นพ่อครัวเองด้วย
พี่แกบอกว่า วันหยุดยาว ลูกจ้างลาหยุด ก็เลยไม่มีคนคอยช่วยค่ะ
แกจะคอยวิ่งเข้า วิ่งออก จากในครัวเพื่อมาบริการลูกค้าหน้าร้านค่ะ

สำหรับใครอยากนั่ง ด้านในร้านก็ได้นะคะ เดินเข้าไปอีกนิด แล้วเลี้ยวขวา
จะเจอโต๊ะแบบนี้ค่ะ นั่งเป็นครอบครัวใหญ่ได้ ตอนเราเดินไปห้องน้ำ เห็นครอบครัวนี้กำลังทานแจ่วฮ้อนกันอยู่เลย


พอเจ้าของร้านมารับออเดอร์เรียบร้อย อุปกรณ์ถ้วยชามก็มา พร้อมเครื่องดื่มค่ะ


ตอนสั่งอาหาร ขอเล่าบทสนทนาซักนิดนะคะ พี่เจ้าของร้าน แกจะเป็นคนชอบพูดไปหัวเราะไปค่ะ
และก็จะพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง คือ พูดยังไม่จบก็หัวเราะซะก่อน เราก็จะ งงๆ ว่าตกลงแกจะบอกอะไร
แต่เราชอบนะคะ คือ ฮาดี ถึง ฮามากเลยค่ะ แต่เราอาจจะเล่าไม่ค่อยขำเนาะ ลองนึกภาพตามละกันนะคะ
#สั่งอาหาร# ใส่สปอยล์บทสนทนาไว้นะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พี่เจ้าของร้าน: รับอะไรดีครับ
เรา: ขอเมนูค่ะ
พี่: หัวเราะ ร้านผมไม่มีเมนูครับ
เรา: งั้นมีอะไรบ้าง
พี่: มี 1, 2, 3, 4 (ตามป้ายหน้าร้านนั่นแหละค่ะ)
เรา: งั้นเอา ลาบเป็ด ต้มเป็ด แจ่วฮ้อนเนื้อนะ เครื่องดืมเป็นน้ำเปล่า
พี่: ทวนรายการ แล้วถามว่า เอาน้ำแข็งมั้ย
เรา: ก็ตอบยิ้มๆ ว่าเอาค่า
พี่: ที่ถามเพราะเห็นอากาศหนาว กลัวไม่กินน้ำแข็งกัน (คือ ตอนนั้นร้อนมากค่ะ เรายังนั่งเช็ดเหงื่อกันอยู่เลย)
เรา: เอาข้าวสวยด้วยนะ
พี่: ยิ้มแหยๆ บอกที่ร้านมีแต่ข้าวเหนียว
เรา: โอเคค่ะ อะไรก็ได้ เอามาเหอะ
พอพี่แกเดินเอา ถ้วยชาม น้ำดื่มมาเสิร์ฟ แกก็ถามย้ำอีกรอบว่า เอาแจ่วฮ้อนหมูใช่มั้ย
เราก็ งง สิคะ รอบแรกก็ทวนไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร เราสั่งใหม่ได้ ว่าเนื้อนะ
แกก็เถียงกับเรา ว่าอ้าว สั่งเนื้อเหรอ แล้วก็หัวเราะ สุดท้าย ก็ตกลงกันได้ว่า สั่งเป็นเนื้อนะ
แล้วแกก็เดินกลับเข้าครัวไปค่ะ เราชนะ ฮ่าๆ (เหลือแค่รอลุ้นว่าจะได้ชุดหมูหรือชุดเนื้อ)


ต่อค่ะ
ในที่สุด ผ่านไปเนิ่นนาน จานแรกก็มาค่ะ ลาบเป็ด นั่นเอง
เป็นเมนูแนะนำของร้านเลยทีเดียว หน้าตาดีเลยค่ะ จานนี้


จากที่ยังไม่หิว กว่าจานแรกจะมาก็หิวพอดีเลย จานนี้เลยอยู่ได้ไม่นาน
จ้วงกันแป๊บเดียว หมดค่ะ! ขออภัยภาพไม่ชัด สงสัยคนถ่ายหิวจนมือไม้สั่น


ตามมาติดๆ ต้มเป็ดค่ะ เป็นต้มแซ่บ รสออกเปรี้ยวกำลังดี เผ็ดนิดๆ กลมกล่อมค่ะ


เค้าจะเอากระดูกเป็ดที่เหลือจากการเลาะเนื้อไปทำลาบ มาทำเป็นต้มแซ่บ
อร่อยดีค่ะ เราชอบแทะกระดูกด้วย เลยค่อนข้างถูกใจจานนี้


ถัดมาเป็นชุดจิ้มจุ่ม หรือแจ่วฮ้อนนั่นเองค่ะ ลุ้นๆว่าจะได้หมูหรือเนื้อ
ผักมาก่อนเลย จานไม่ใหญ่นะคะ แต่วุ้นเส้นเยอะมากกกก น่าจะมาทั้งซองเล็ก 1 ซอง


ต่อมาเป็นน้ำจิ้ม มี 3 แบบ ซ้ายน้ำจิ้มสุกี้ทั่วๆไป ขวาน้ำจิ้มแจ่ว
ถ้วยใหญ่น้ำจิ้มขมๆ ไม่รู้เรียกอะไร แต่อร่อยดีนะคะ รู้สึกมันเข้ากันดีกับเนื้อหมัก


สุดท้ายเป็น ชุดเนื้อค่ะ มีอะไรบ้างไม่แน่ใจ
แต่ชิ้นเนื้อ ใหญ่และหนา เข้าใจว่าน่าจะหมักมาแล้ว เพราะเนื้อนุ่มมากจริงๆ
มี ผ้าขี้ริ้วด้วยมั้ง เยอะมากเลย และก็มีเป็นเครื่องใน 2-3 อย่าง
ในรูปเป็นชามก้นลึกนะคะ จะเห็นได้ว่า ปริมาณเยอะมาก


แต่ที่ต่างจากจิ้มจุ่มทั่วๆไปที่เราเคยทาน ก็คือไม่มีไข่ค่ะ เราก็เลยลองถามดู
พี่เจ้าของร้านทำหน้าจริงจัง ก่อนตอบว่าสูตรของร้านไม่มีไข่ ให้ลองทานดู
เราเห็นพี่เค้าทำหน้าเคร่งขรึม ก็แอบตกใจนิดหน่อยค่ะ กลัวเค้าจะหาว่าเรา
ไม่เชื่อใจในสูตรของทางร้าน แต่สุดท้ายพี่แกก็หัวเราะไป พูดไป ตามสไตล์
ว่าสูตรแกไม่มีไข่ แต่ใช้เนื้อ?? (พูดถึงตรงนี้หัวเราะ แล้วเดินจากไป) ปล่อยให้เรา งง ต่อไป
ว่าตกลงใช้เนื้ออะไร ฮาอีกละ... (แอบสงสัยว่าพี่แก ไม่ได้เมาใช่มั้ย 55)

เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ก็ลงมือสิคะ รอมานานมากแล้ว ชักช้าอยู่ใย
สั่งมาแค่ 3 อย่าง ก็เต็มโต๊ะแล้วค่ะ


เนื้อชิ้นใหญ่ หนานุ่ม เต็มปากเต็มคำมากค่ะ


นั่งทานเพลินๆ แป๊บเดียวก็หมด


บรรยากาศหน้าร้าน อีกซักรูป ตรงหน้าทีวี มีอีกโต๊ะ นั่งทานไป ดูบอลไปด้วย
เท่าที่สังเกตดู ร้านน่าจะมีลูกค้าประจำเยอะเหมือนกัน บ้างก็แวะเวียนมาสั่งกลับบ้าน
ส่วนใหญ่เหมือนจะรู้กันอยู่แล้ว ว่าสไตล์ร้านเป็นยังไง ก็จะนั่งกันเรื่อยๆ ชิลๆไปค่ะ


ปิดท้ายด้วยรูป พี่เจ้าของร้าน ที่ทำให้เรารู้สึกฮา ทุกครั้ง ที่คุยกับพี่แก
เราขออนุญาติพี่เค้าแล้วนะคะ บอกว่าจะเอาไปรีวิวร้านให้
ตอนแรกแกก็เขินๆ หัวเราะใหญ่เลย แต่สุดท้ายก็ยอมให้ถ่าย


ตอนจ่ายตังค์ พี่เค้าถามด้วยว่าอาหารรสชาติเป็นไงบ้าง
เราก็เลย บอกพี่แกไปว่า อาหารอร่อยนะคะ แต่พี่น่าจะมี เด็กหน้าร้าน รอรับแขกซักคน
เพราะมีลูกค้าเดินเข้ามา แล้วก็เดินออกไปตั้งหลายกลุ่ม
เพราะไม่มีคนมารอรับแขก หนูเสียดายแทนพี่เลยเนี่ย
พี่แกบอก ว่า อ๋อ ไม่เป็นไร แกทำสนุกๆกับครอบครัว ทำกันเองทุกอย่าง ไม่ซีเรียส

อืมมม...เรานี่เงิบเลย พี่แกไม่เน้นขาย สินะ

อ้อ ลืมบอกไป มื้อนี้ประมาณ 300 นิดๆ จำราคาไม่ได้ ขอโทษด้วยนะคะ ไม่ได้ถ่ายใบเสร็จมา
แต่ถือว่าไม่แพงนะคะ เพราะลำพังแจ่วฮ้อนเนื้อก็ 200  แล้ว อย่างอื่นรวมๆ กันแค่ร้อยกว่าบาทเอง

สรุปนะคะ
- รสชาติ ถือว่าโอเคในระดับนึงเลยค่ะ เป็นอีกหนึ่งทางเลือก สำหรับใครที่เบื่อข้าวเปียกเส้น ไข่กระทะที่เชียงคานนะจ๊ะ
- บรรยากาศภายในร้าน สงบดีค่ะ เราชอบ เหมือนนั่งกินข้าวอยู่ที่บ้าน คนไม่เยอะ ค่อนข้างไปรเวทมากๆเลยทีเดียวค่ะ
- บริการ...อันนี้ ก็อย่างที่เล่าไปนะคะ พี่แกไม่เน้นขายอ่ะ 555 เราไม่รู้จะไปคอมเม้นท์อะไร เอาเป็นว่า
  ถ้าอยากได้ประสบการณ์แปลกใหม่ ทดสอบความอดทน ความใจเย็น หรือชอบความอินดี้ของพี่เจ้าของร้าน
  ก็ลองไปดูละกันนะคะ คุณอาจจะชอบเหมือนเราก็ได้ ฮามาก พูดเลย
- ราคา ถือว่าไม่แพงนะคะ ถ้าเทียบกับปริมาณ

ขอจบกระทู้อันแสนยาวเหยียด ของเราแต่เพียงเท่านี้ค่ะ
หวังว่าคงเป็นประโยชน์สำหรับใครที่อยากไปเที่ยวเชียงคานบ้างนะคะ