สวัสดีครับ...วันนี้ผมจะมาพูดถึงเรื่อง :: สถานะที่ไม่ชัดเจน ::
สถานะไหน ??? สเตตัสหรอ หรืออะไร ???
สิ่งที่ผมกำลังจะกล่าวต่อไปนี้ คือ....
"การคบกัน..ในสภาวะสถานะที่ไม่ชัดเจน"
: ผมกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึงอยู่ เขาเป็นรุ่นน้องที่ทำงานผม น้องเขาค่อนข้างหน้าตาน่ารัก ที่สำคัญเฟรนลี่มาก
เป็นที่สนใจของใครหลายๆคน ไม่แค่กระทั่งผู้ชายที่สนใจในตัวน้องเขา แต่เขาเป็นที่ดึงดูดกับเพศเดียวกันด้วย -___-"
ผมได้มีโอกาสคุยกับน้องเขา เพราะน้องเขาอยู่ในความดูแลของผมครับ ง่ายๆคือน้องเขาเป็นเด็กฝึกงาน
: ผมกับน้องเขาจะไลน์คุยกันทุกวัน ส่วนในเวลางานก็มีบ้างปะปราย น้องเขาค่อนข้างจริงจังกับงาน เพราะฉะนั้นเวลางาน
ผมจะไม่ค่อยทักน้องเขาไปเท่าไหร่ ผมกับน้องเขาก็คุยกัน หยอกล้อกัน แซวๆไปเรื่อยๆ จนผมมารู้ตัวอีกทีว่า
เห้ยยย !! ผมนี่ชอบน้องเขาหรือเปล่านะ ผมก็แซวๆน้องเขาไปครับ แบบว่า
อย่ามาคุยกับผมบ่อยนะ ผมยิ่งเป็นพวกใจง่าย ฮ่าๆๆๆ
น้องเขาตอบกลับมาประมาณว่า "เอ้า ถ้ารักก็บอกนะ" อื้อหือ อะไรยังไง ???
คนที่ปลื้มน้องเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นี่คิดไปไกลเลยครับ ลอยไปจนจะถึงดาวอังคาร
ผมคุยกับน้องเขาแบบนี้ไปประมาณ 3 เดือนเห็นจะได้ จนกระทั่งวันนึงที่ผมต้องไปดูงานต่างจังหวัด ซึ่งก็ไปกับน้องเขานั่นแหละ
ระหว่างไปทำงานเราก็ถ่ายรูปกัน เช็คอินสถานที่อะไรอย่างงี้ แต่ ..........
ทุกการเช็คอินของเธอ และทุกภาพของเธอที่เธอลง ไม่มีผมเกี่ยวข้องใดๆเลยครับ
ไม่แทคชื่อผม ไม่ลงภาพว่าไปกับใครอะไร ยังไง
(facebook น้องเขาเพื่อนค่อนข้างมีเพื่อนเยอะครับ จะว่ามี FC ก็เป็นได้ อัพนิดอัพหน่อยคนก็ไลค์เป็นร้อย)
ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก น้องเขาอาจจะแบบว่ากลัวคนอื่นจะมองไม่ดีอะไรอย่างงี้หรือเปล่า แต่ผมก็แอบแซวๆน้องเขาไปนะครับ
ว่า ไม่อัพภาพคู่กับพี่ ไม่แทคกลัวใครเข้าใจผิดหรือเปล่า ???
น้องเขาบอกว่า.... ไม่อ่ะพี่ !! ก็ภาพที่ถ่ายคู่กับพี่ หนูไม่สวยอ่ะ --* ผมก้มมองภาพในโทรศัพท์ ภาพที่น้องเขาลงกับภาพที่ถ่ายคู่กัน
หน้าตาน้องเขาต่างกันตรงไหน ??? ก็ดูดีอะ จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่างเถอะตอนนั้นผมค่อนนข้างจะกำลังหลงเธอ (หรือเปล่า)
เวลาผ่านไปนานหลายเดือน ในเวลางานผมจะไม่ค่อยได้คุยกับน้องเขา ที่พักของน้องเขากับผมอยู่คนละที่กันเลย
ทุกครั้งที่ผมจะได้เจอหน้าเธอ ในวันนั้นต้องแบบ
"พี่พาไปซื้อของเข้าห้องหน่อย"
"พี่วันนี้อยากกิน........."
"พี่วันนี้อยากไปเที่ยว....."
บลาๆๆๆ
จนพักหลังๆมาผมเริ่มถามเธอถึงสถานะของผม
คำตอบที่ผมได้รับคือ "คนพิเศษอ่ะ" ห๊ะ!! คนพิเศษ ตรงไหนที่เรียกว่าพิเศษ อ้อลืมบอกผมกับน้องเขาห่างกัน 2 ปี
ผมเริ่มรู้สึกเหมือนกำลังถูกหลอก...ผมคุยกับเพื่อนๆพี่หลายคน ทุกคนบอกให้ผมถอยๆห่างออกมา
เพราะน้องเขาน่าจะมีคนคุยด้วยหลายคน ผมพยายามถอยห่าง แต่ก็ยังทำไม่ได้....
มีครั้งนึงที่ทำให้ผมหูตาเริ่มสว่างขึ้นมานิดนึง ย้ำ!! ว่านิดนึง ผมต้องขับรถไปกลับ ตจว.หลายกิโล ซึ่งผมไปคนเดียว
ผมรู้สึกว่าผมง่วง ถ้าผมไม่ได้คุยกับใครซักคนผมต้องหลับในตายแน่ๆ ผมเลยติดบูทูธแล้วต่อสายโทรหาเธอ
แล้วเล่าให้เธอฟังว่าผมกำลังทำอะไร คุยเป็นเพื่อนหน่อย
"ไม่ชอบคุยโทรศัพท์อ่ะ แค่นี้ก่อนนะ" นั่นคือคำตอบที่ผมได้รับ
ผมสะตั้นไปหลายวิ แต่ก็ปล่อยผ่านไป ....
จากชอบ.กลายเป็น รัก
ผมบอกรักเธอ...เธอขอเวลาผม เพราะเธอบอกว่าเธอเพิ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นาน ประมาณ 8 เดือน (ไม่นาน...ไม่พร้อมมีคนใหม่ พี่ก็เป็นคนพิเศษต่อไป)
จนผมรู้สึกถึงความไม่ชัดเจนในฐานะ ผมถามถึงทุกครั้งว่าสรุปผมเป็นอะไรกับเธอกันแน่ ผมทำตัวไม่ถูก เธอไปไหนอะไรยังไงกับใคร
ผมไม่มีสิทธิ์หึง...วันนึงผมชวนไปหาไรทาน น้องเขาไม่ตอบกลับมา ตอบสั้นๆแค่ง่วง ขอนอน เหนื่อยๆ
ในเฟสบุ๊กน้องเขามีคนนึงที่ผมสงสัย ว่าน่าจะกำลังคุยกับน้องเขาอยู่ ผมเลยกดเข้าไปดูในวันเดียวกัน วันที่น้องบอกเหนื่อย
คนนั้นเขา เปิดสาธารณะ "เชคอินกับน้องเขา ถ่ายรูปคู่กัน ซื้อของ ผมนี่ซึ้งแทบน้ำตาร่วงเลยครับ"
ยอมรับว่าเฮิร์ทมาก แต่ก็นั่นแหละครับ ผมทำไรไม่ได้ ผมไม่ได้เป็นไรกับเธอนี่
เธอบอกว่าเธอไม่ชอบ คนที่
โทรตามตลอด
ห้ามนู๊น ห้ามนี่
ถามจู้จี้ จุ๊กจิก
สิ่งเหล่านี้ผมก็เลยไม่ทำ (เขียนใส่หน้าผากเอาไว้ว่า ไม่ได้เป็นแฟน)
เพื่อนๆและคนรอบตัวให้ผมถอยห่างออกมา..ทำยังไงได้ล่ะครับ ผมรักน้องเขาไปแล้ว เรื่องมันเศร้า TT
จากที่ว่าได้รัก ได้ชอบ จิตใจกระชุ่มกระชวย นับวันมันยิ่งรู้สึกห่อเหี่ยว
ผมตัดสินใจเฮือกสุดท้าย...
โทรไปบอกน้องเขาว่า "ผมซื้อไอแพทให้เป็นของขวัญปีใหม่" ผมก็ซื้อจริงๆครับ
น้องเขาก็เริ่มทักๆมา เริ่มมาคุย หยอดคำหวานใส่ผมเรื่อยๆ
จนถึงวันที่ผมจะเอาไอแพทไปให้เธอ ...ผมทะเลาะกับทางบ้าน ทำให้ผมไม่ได้หยิบไอแพทออกมา
และผมก็ไม่ได้เข้าไปที่บ้านอีก ในวันนั้นผมก็เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย เจ็บตัวนิดนึง
สิ่งที่น้องมาถามผม ไม่มีอะไรที่แสดงถึงความห่วงใยให้ผมเลย
นอกจากถามถึง "สิ่งที่น้องจะได้" พอผมบอกอยู่บ้าน น้องเขาก็จะให้ผมกลับไปเอาตลอดเลย
จนผมทนไม่ไหว ก็เลยร่ายยาวไปถึงความรู้สึกของผม
เธอเงียบพร้อมกับพูดว่า "ขอโทษ" จะเกลียด......ก็ได้นะ
ผมก็เกือบจะใจอ่อนแล้วแหละครับ แต่เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยครั้งจนผมเริ่มจะรู้ทันทางของเธอ
"ในสถานะที่ไม่ชัดเจน" เขาไม่ชัดเจนกับเรา แต่เราชัดเจนกับเขาเป็นอันว่า เขาถือไพ่เหนือกว่า
เขาจะทำอะไรกับเราก็ได้
ไม่แคร์ความรู้สึกของเรา ในเมื่อก็ "เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"
ทุกวันนี้ผมก็เริ่มๆห่าง ค่อยๆห่าง ไม่ค่อยคุย ถามคำตอบคำ
ผมรู้สึกเจ็บนะครับ แต่ผมก็ไม่ได้อยากโง่
และผมก็ไม่ชอบอะไรที่มันไม่ชัดเจน...รวมถึง "การโดนล้อเล่นกับความรู้สึก"
ไม่ดีเลย...
#เป็นประสบการณ์ตรงของผมที่อยากเอาแชร์กันครับ
#มีใครเคยเจอแบบนี้บ้าง ?????
อัพเดท 16-01-2015
: หลังจากที่ผมไปเอาไอแพทมาจากบ้านแล้ว ผมก็บอกน้องเขาว่าเอามาล่ะ
แต่ผมก็ต้องเคลียร์งาน ไม่ได้เอาให้ น้องเขาก็ส่งข้อความมาประมาณว่า
จะให้หรือไม่ให้ จะไม่รอแล้วนะ
ผมเลยตอบว่า "อ้อ ก็ให้แหละแต่ตอนนี้ผมไม่สะดวก"
หลังจากนั้นผมก็ได้ข้อความมาประมาณยาวๆว่า
ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างนะคะ ขอบคุณที่ทำให้เราได้รู้จักกัน
แล้วเธอก็บลอคเฟสผมไปเป็นที่เรียนร้อย ฮ่าๆๆๆ
T_____T
จบง่ายดี มาไวไปไว เฮ้อ!!!
บทเรียนราคาแพงอีกล่ะ ....
#Edit : สะกดคำผิดครับ
สถานะที่ไม่ชัดเจน...!!! ทำให้ใครหลายคนอาจเป็นบ้าได้...
สถานะไหน ??? สเตตัสหรอ หรืออะไร ???
สิ่งที่ผมกำลังจะกล่าวต่อไปนี้ คือ....
"การคบกัน..ในสภาวะสถานะที่ไม่ชัดเจน"
: ผมกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึงอยู่ เขาเป็นรุ่นน้องที่ทำงานผม น้องเขาค่อนข้างหน้าตาน่ารัก ที่สำคัญเฟรนลี่มาก
เป็นที่สนใจของใครหลายๆคน ไม่แค่กระทั่งผู้ชายที่สนใจในตัวน้องเขา แต่เขาเป็นที่ดึงดูดกับเพศเดียวกันด้วย -___-"
ผมได้มีโอกาสคุยกับน้องเขา เพราะน้องเขาอยู่ในความดูแลของผมครับ ง่ายๆคือน้องเขาเป็นเด็กฝึกงาน
: ผมกับน้องเขาจะไลน์คุยกันทุกวัน ส่วนในเวลางานก็มีบ้างปะปราย น้องเขาค่อนข้างจริงจังกับงาน เพราะฉะนั้นเวลางาน
ผมจะไม่ค่อยทักน้องเขาไปเท่าไหร่ ผมกับน้องเขาก็คุยกัน หยอกล้อกัน แซวๆไปเรื่อยๆ จนผมมารู้ตัวอีกทีว่า
เห้ยยย !! ผมนี่ชอบน้องเขาหรือเปล่านะ ผมก็แซวๆน้องเขาไปครับ แบบว่า
อย่ามาคุยกับผมบ่อยนะ ผมยิ่งเป็นพวกใจง่าย ฮ่าๆๆๆ
น้องเขาตอบกลับมาประมาณว่า "เอ้า ถ้ารักก็บอกนะ" อื้อหือ อะไรยังไง ???
คนที่ปลื้มน้องเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นี่คิดไปไกลเลยครับ ลอยไปจนจะถึงดาวอังคาร
ผมคุยกับน้องเขาแบบนี้ไปประมาณ 3 เดือนเห็นจะได้ จนกระทั่งวันนึงที่ผมต้องไปดูงานต่างจังหวัด ซึ่งก็ไปกับน้องเขานั่นแหละ
ระหว่างไปทำงานเราก็ถ่ายรูปกัน เช็คอินสถานที่อะไรอย่างงี้ แต่ ..........
ทุกการเช็คอินของเธอ และทุกภาพของเธอที่เธอลง ไม่มีผมเกี่ยวข้องใดๆเลยครับ
ไม่แทคชื่อผม ไม่ลงภาพว่าไปกับใครอะไร ยังไง
(facebook น้องเขาเพื่อนค่อนข้างมีเพื่อนเยอะครับ จะว่ามี FC ก็เป็นได้ อัพนิดอัพหน่อยคนก็ไลค์เป็นร้อย)
ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก น้องเขาอาจจะแบบว่ากลัวคนอื่นจะมองไม่ดีอะไรอย่างงี้หรือเปล่า แต่ผมก็แอบแซวๆน้องเขาไปนะครับ
ว่า ไม่อัพภาพคู่กับพี่ ไม่แทคกลัวใครเข้าใจผิดหรือเปล่า ???
น้องเขาบอกว่า.... ไม่อ่ะพี่ !! ก็ภาพที่ถ่ายคู่กับพี่ หนูไม่สวยอ่ะ --* ผมก้มมองภาพในโทรศัพท์ ภาพที่น้องเขาลงกับภาพที่ถ่ายคู่กัน
หน้าตาน้องเขาต่างกันตรงไหน ??? ก็ดูดีอะ จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่างเถอะตอนนั้นผมค่อนนข้างจะกำลังหลงเธอ (หรือเปล่า)
เวลาผ่านไปนานหลายเดือน ในเวลางานผมจะไม่ค่อยได้คุยกับน้องเขา ที่พักของน้องเขากับผมอยู่คนละที่กันเลย
ทุกครั้งที่ผมจะได้เจอหน้าเธอ ในวันนั้นต้องแบบ
"พี่พาไปซื้อของเข้าห้องหน่อย"
"พี่วันนี้อยากกิน........."
"พี่วันนี้อยากไปเที่ยว....."
บลาๆๆๆ
จนพักหลังๆมาผมเริ่มถามเธอถึงสถานะของผม
คำตอบที่ผมได้รับคือ "คนพิเศษอ่ะ" ห๊ะ!! คนพิเศษ ตรงไหนที่เรียกว่าพิเศษ อ้อลืมบอกผมกับน้องเขาห่างกัน 2 ปี
ผมเริ่มรู้สึกเหมือนกำลังถูกหลอก...ผมคุยกับเพื่อนๆพี่หลายคน ทุกคนบอกให้ผมถอยๆห่างออกมา
เพราะน้องเขาน่าจะมีคนคุยด้วยหลายคน ผมพยายามถอยห่าง แต่ก็ยังทำไม่ได้....
มีครั้งนึงที่ทำให้ผมหูตาเริ่มสว่างขึ้นมานิดนึง ย้ำ!! ว่านิดนึง ผมต้องขับรถไปกลับ ตจว.หลายกิโล ซึ่งผมไปคนเดียว
ผมรู้สึกว่าผมง่วง ถ้าผมไม่ได้คุยกับใครซักคนผมต้องหลับในตายแน่ๆ ผมเลยติดบูทูธแล้วต่อสายโทรหาเธอ
แล้วเล่าให้เธอฟังว่าผมกำลังทำอะไร คุยเป็นเพื่อนหน่อย
"ไม่ชอบคุยโทรศัพท์อ่ะ แค่นี้ก่อนนะ" นั่นคือคำตอบที่ผมได้รับ
ผมสะตั้นไปหลายวิ แต่ก็ปล่อยผ่านไป ....
จากชอบ.กลายเป็น รัก
ผมบอกรักเธอ...เธอขอเวลาผม เพราะเธอบอกว่าเธอเพิ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นาน ประมาณ 8 เดือน (ไม่นาน...ไม่พร้อมมีคนใหม่ พี่ก็เป็นคนพิเศษต่อไป)
จนผมรู้สึกถึงความไม่ชัดเจนในฐานะ ผมถามถึงทุกครั้งว่าสรุปผมเป็นอะไรกับเธอกันแน่ ผมทำตัวไม่ถูก เธอไปไหนอะไรยังไงกับใคร
ผมไม่มีสิทธิ์หึง...วันนึงผมชวนไปหาไรทาน น้องเขาไม่ตอบกลับมา ตอบสั้นๆแค่ง่วง ขอนอน เหนื่อยๆ
ในเฟสบุ๊กน้องเขามีคนนึงที่ผมสงสัย ว่าน่าจะกำลังคุยกับน้องเขาอยู่ ผมเลยกดเข้าไปดูในวันเดียวกัน วันที่น้องบอกเหนื่อย
คนนั้นเขา เปิดสาธารณะ "เชคอินกับน้องเขา ถ่ายรูปคู่กัน ซื้อของ ผมนี่ซึ้งแทบน้ำตาร่วงเลยครับ"
ยอมรับว่าเฮิร์ทมาก แต่ก็นั่นแหละครับ ผมทำไรไม่ได้ ผมไม่ได้เป็นไรกับเธอนี่
เธอบอกว่าเธอไม่ชอบ คนที่
โทรตามตลอด
ห้ามนู๊น ห้ามนี่
ถามจู้จี้ จุ๊กจิก
สิ่งเหล่านี้ผมก็เลยไม่ทำ (เขียนใส่หน้าผากเอาไว้ว่า ไม่ได้เป็นแฟน)
เพื่อนๆและคนรอบตัวให้ผมถอยห่างออกมา..ทำยังไงได้ล่ะครับ ผมรักน้องเขาไปแล้ว เรื่องมันเศร้า TT
จากที่ว่าได้รัก ได้ชอบ จิตใจกระชุ่มกระชวย นับวันมันยิ่งรู้สึกห่อเหี่ยว
ผมตัดสินใจเฮือกสุดท้าย...
โทรไปบอกน้องเขาว่า "ผมซื้อไอแพทให้เป็นของขวัญปีใหม่" ผมก็ซื้อจริงๆครับ
น้องเขาก็เริ่มทักๆมา เริ่มมาคุย หยอดคำหวานใส่ผมเรื่อยๆ
จนถึงวันที่ผมจะเอาไอแพทไปให้เธอ ...ผมทะเลาะกับทางบ้าน ทำให้ผมไม่ได้หยิบไอแพทออกมา
และผมก็ไม่ได้เข้าไปที่บ้านอีก ในวันนั้นผมก็เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย เจ็บตัวนิดนึง
สิ่งที่น้องมาถามผม ไม่มีอะไรที่แสดงถึงความห่วงใยให้ผมเลย
นอกจากถามถึง "สิ่งที่น้องจะได้" พอผมบอกอยู่บ้าน น้องเขาก็จะให้ผมกลับไปเอาตลอดเลย
จนผมทนไม่ไหว ก็เลยร่ายยาวไปถึงความรู้สึกของผม
เธอเงียบพร้อมกับพูดว่า "ขอโทษ" จะเกลียด......ก็ได้นะ
ผมก็เกือบจะใจอ่อนแล้วแหละครับ แต่เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยครั้งจนผมเริ่มจะรู้ทันทางของเธอ
"ในสถานะที่ไม่ชัดเจน" เขาไม่ชัดเจนกับเรา แต่เราชัดเจนกับเขาเป็นอันว่า เขาถือไพ่เหนือกว่า
เขาจะทำอะไรกับเราก็ได้
ไม่แคร์ความรู้สึกของเรา ในเมื่อก็ "เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"
ทุกวันนี้ผมก็เริ่มๆห่าง ค่อยๆห่าง ไม่ค่อยคุย ถามคำตอบคำ
ผมรู้สึกเจ็บนะครับ แต่ผมก็ไม่ได้อยากโง่
และผมก็ไม่ชอบอะไรที่มันไม่ชัดเจน...รวมถึง "การโดนล้อเล่นกับความรู้สึก"
ไม่ดีเลย...
#เป็นประสบการณ์ตรงของผมที่อยากเอาแชร์กันครับ
#มีใครเคยเจอแบบนี้บ้าง ?????
อัพเดท 16-01-2015
: หลังจากที่ผมไปเอาไอแพทมาจากบ้านแล้ว ผมก็บอกน้องเขาว่าเอามาล่ะ
แต่ผมก็ต้องเคลียร์งาน ไม่ได้เอาให้ น้องเขาก็ส่งข้อความมาประมาณว่า
จะให้หรือไม่ให้ จะไม่รอแล้วนะ
ผมเลยตอบว่า "อ้อ ก็ให้แหละแต่ตอนนี้ผมไม่สะดวก"
หลังจากนั้นผมก็ได้ข้อความมาประมาณยาวๆว่า
ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างนะคะ ขอบคุณที่ทำให้เราได้รู้จักกัน
แล้วเธอก็บลอคเฟสผมไปเป็นที่เรียนร้อย ฮ่าๆๆๆ
T_____T
จบง่ายดี มาไวไปไว เฮ้อ!!!
บทเรียนราคาแพงอีกล่ะ ....
#Edit : สะกดคำผิดครับ