วันที่ 17/9/68

วันที่ 17/9/68
เธอโกรธผมเพราะผมไม่ใส่ใจเธอ ใช่ครับผมอยู่เฉยๆ จนเฉยเกินไป เขาเรียกผมผมไม่ได้ยินครับ เขาโกรธผมหนักด้วย ผมนั่งเล่นโทรศัพท์ข้างนอก เขาอยู่ในห้อง ใช่ครับผมพยายามบอกว่ามันห่างกันเกินไปและผมจดจ่อกับโทรศัพท์เกินไปจนไม่ได้ยิน พอได้ยินเธอก็ฟิวขาดอารมเสียเเล้ว
ผมช่วงนี้เกิดรู้สึกตัวเองว่า ตัวเองโกรธเขาได้มั้ย งอนได้มั้ย พูดเสียงดังได้มั้ย แต่พอคิดดูเเล้วทำไปผมก็โดนงอนกลับหนักกว่าเดิม ผมเลยคิดว่าผมไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้นเลย
ผมเเค่ต้องการความรัก เอ็นดู พูดน้ำเสียงดีๆ ให้กำลังใจ
ผมต้องการเเค่นี้เลย ผมเป็นคนขี้เเงด้วยสิ เพราะงั้นมั้งเขาเลยไม่ค่อยชอบขี้หน้าผม บางทีผมอยากน้อยใจนะครับ
แบบ เธอคัยกับผมเหมือนที่คุยกับเเฟนเขาในไอจีได้มั้ย
เธอบอกนานๆครั้ง ใช้ก็ 2-3 วัน แต่คุยกันแบบแฟนที่รักกันเลย ฝันดีแทบทุกคืน เป็นห่วงเป็นใยกัน บอกรักกัน
ผมเห็นเธอคัยกันนะครับ บางครั้งก็ไปอ่าน เจ็บใจครับ ผมรักเขาไม่ได้แบบที่ต้องการรึป่าว เขาบอกว่า ผมมาทีหลังแฟนเขา เธอบอกอีกว่าถ้าเลิกกันไปเธอจะไปคบกับคนนี้เเหละ แล้วผมหล่ะ ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอก็ยังทน ยังอยู่กับผม ผมรู้ครับ ผมเสียเธอไปได้ทุกเมื่อ ผมเลยกลัวผมเลยต้องโอเคกับทุกอย่าง บางครั้งบางอารมณ์ไม่ค่อยโอเค แต่ทำไงได้พอนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นคือการทะเลาะกัน หลังจากนั้นอาจจะเลิกรากัน ผมก็ไม่กล้าทำอะไรเเล้ว ใช่ครับหลังๆเธอจะพูดคำว่า เลิก ทุกครั้งที่พูดผมไปไม่เปนเลย มันหน่วง
มันนิ่ง มันเจ็บ ปวด เหมือนคนอกหักจะตายห่า🤣
ครับผมรักเธอ ต้องทำให้เธอโอเคที่สุด ผมยังไงช่างมัน
เธอมีพร้อมทุกอย่าง กับ ผมที่ไม่มีอะไรเลย ห้าาๆๆๆ
แค่อ่านก็รู้ ความเเตกต่างหน่ะ แต่เธอก็ยังทนอยู่กับผม
ผมรักเธอมากครับ ตอนนี้ไม่รุ้จะทำอะไรเลยเลยมาเขียน กันลืมละเพผื่อเธอถามว่าตะกี้ทำอะไร ผมแค่อยากน้อยใจ แต่ผมน้อยใจไม่ได้ แอ่~หลังๆมานี้ผมร้องไห้ไม่ปากแบะละน้า
ผมยิ้มได้ด้วยตอนร้องไห้ ห้าาๆๆ ผมโอเค

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่