ใครเคย "ปลง" กับเรื่องความรักบ้างหรือป่าวครับ
จะมีใครเหมือนผมบ้างไหม ที่แบบว่ารู้สึกเหนื่อย รู้สึกท้อ
แบบว่าที่ผ่านมา มีแต่เรื่องไม่ค่อยดีเกี่ยวกับความรัก ไม่ค่อยสมหวัง เลยสักครั้ง
แต่พอคิดจะจริงจังกับความรัก ความรักก็กลับกลายมาว่าเป็นการทำร้ายตัวของเราเอง
จนเริ่มคิดไม่อยากจะมีแฟนเลย ไม่อยากมีคนรัก เริ่มรู้สึกอยากอยู่คนเดียว
แต่บางที่พออยู่คนเดียวมันก็เหงา พอมีแฟนก็เป็นเหมือนของตาย เป็นชู้เขาบ้าง เป็นกิ๊กเขาบ้าง
เห็นมีแต่คนบอกกัน "ความรักสวยงามเสมอ" ในความคิดผม ทำไมมันไม่สวยงามเลย ทำไมมันขมขืนยิ่งนัก
มีใครเคยเหนื่อยกับความรัก ปลงกับความรัก เบื่อกับการเป็นของตาย เบื่อกับการเป็นชู้ เบื่อกับการมีรักที่ไม่สมหวัง บ้างไหมครับ
มีความคิดหรือวิธีทำให้ใจตัวเองไม่คิดมาก ทำให้ตัวเองไม่ฟุ้งซ้าน และสุดท้ายก็ปลงกับมันได้ มีใครทำได้บ้างหรือป่าวครับ
มีใครเคย "ปลง" กับเรื่องความรักบ้าง
จะมีใครเหมือนผมบ้างไหม ที่แบบว่ารู้สึกเหนื่อย รู้สึกท้อ
แบบว่าที่ผ่านมา มีแต่เรื่องไม่ค่อยดีเกี่ยวกับความรัก ไม่ค่อยสมหวัง เลยสักครั้ง
แต่พอคิดจะจริงจังกับความรัก ความรักก็กลับกลายมาว่าเป็นการทำร้ายตัวของเราเอง
จนเริ่มคิดไม่อยากจะมีแฟนเลย ไม่อยากมีคนรัก เริ่มรู้สึกอยากอยู่คนเดียว
แต่บางที่พออยู่คนเดียวมันก็เหงา พอมีแฟนก็เป็นเหมือนของตาย เป็นชู้เขาบ้าง เป็นกิ๊กเขาบ้าง
เห็นมีแต่คนบอกกัน "ความรักสวยงามเสมอ" ในความคิดผม ทำไมมันไม่สวยงามเลย ทำไมมันขมขืนยิ่งนัก
มีใครเคยเหนื่อยกับความรัก ปลงกับความรัก เบื่อกับการเป็นของตาย เบื่อกับการเป็นชู้ เบื่อกับการมีรักที่ไม่สมหวัง บ้างไหมครับ
มีความคิดหรือวิธีทำให้ใจตัวเองไม่คิดมาก ทำให้ตัวเองไม่ฟุ้งซ้าน และสุดท้ายก็ปลงกับมันได้ มีใครทำได้บ้างหรือป่าวครับ