ความรู้สึกของผู้หญิงคนนึง

เราไม่รู้หรอกค่ะว่าเรารักเเขาแค่ไหน แต่ นี่ก็สามปีแล้วเรายังรู้สึกคิดถึงเขาอยู่เลย
เราพยายามเปิดใจคุยกับคนอื่นแต่เราก็รู้สึกเบื่อ ทุกวันนี้เราเหงา เหงามาก
ไม่แน่ใจว่าการที่เราจริงใจกับเขา และยังซื่อสัตย์กับเขาอยู่แบบนี้ เราทำเพื่ออะไรกัน
แต่เราก็ไม่ค่อยแสดงออกน่ะว่าเรายังรักเขา เพราะบางทีผู้หญิงก็ต้องมีศักดิ์ศรีป่ะ
เราไม่อยากทำตัวน่าสมเพสสำหรับเขานี่นา ถ้ายังตื้อเขาอยู่ เขาคงจะลำคานเรามากแหละใช่ไหม
ทุกวันนี่ก็ได้แต่สงสัยค่ะว่า ความจริงใจไม่เห็นจะได้มาซึ่งความจริงใจเลย
เราเริ่มท้อ และเริ่มหมดสัทธากับความรัก เราเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ถ้าเราไปปเจอผช.คนอื่น
เราจำเป็นต้องมอบความจริงใจให้กับพวกเขาอยู่ไหม ในเมื่อนี่ก็เป็นประสบการณ์ที่เห็นได้ชัดอยู่แล้ว
ว่ามันว่างป่าวทุกอย่างงงงงงง ไร้ซึ้งความรัก ไร้ซึ้งความจริง
ใช่รึเปล่าาาาา? ตอบพี่ที

ก็คนมันลืมไม่ได้ ให้ทำยังไง เหนื่อย เหนื่อยจริงๆๆ