รอ...

เคยมั้ย รอ อะไรบางอย่าง
รอแบบมีความสุข...หรือว่ารอแบบทรมานมันก็รออ่ะเน๊อะ

หลังจากที่ลูกสาวเรียนจบปริญญาตรีแล้ว
เธอมาขอไปทำงานต่างประเทศ...(แม่กังวลสารพัดกลัวลูกโดนหลอก)
เหตุผลของลูกคือ อยากได้ภาษา...

เธอบอกว่าขอทำตามใจตัวเองสักสองปีขอไปหา ปสกชีวิต ขอไปทำตามฝัน(เพราะตลอดเวลาเธอทำตามใจพ่อแม่มาตลอด)
(คือตั้งใจเรียนจนจบไม่เคยทำเรื่องให้เดือดร้อนใจ)
ถ้าไม่ไหวหนูจะกลับมาทำงานตามสายที่เรียนมา....เธอให้สัญญา

เธอติดต่อสถานที่ที่จะทำงานเองทั้งหมดจนได้บิน(เสีย คชจในการนี้ไปห้าพันค่ะ)
ฉันบอกลูกว่า(เพื่อนฉันบอกมาอีกที)ไปทำงานในประเทศเค้าโดนเค้าดูถูกนะ(ประมาณต่างด้าวน่ะ)

ลูกบอกโดนคนชาติอื่นดูถูกยังดีกว่าโดนคนในประเทศเราดูถูกอีกนะแม่
แสดงว่าจิตใจลูกพร้อมแล้วT_____T

พร้อมที่จะเจอสถานการณ์ต่างๆที่จะเข้ามาในชีวิต
และแล้วเธอก็บิน.....มันเป็นการเดินทางไกลของลูกครั้งแรกเป็นครั้งแรกของลูกที่ได้ขึ้นเครื่องบินด้วย
ที่สำคัญอีกหนึ่งปีเราถึงจะได้เจอหน้ากัน.....

วันไปส่งลูกที่สนามบินสุวรรณภูมิมันเป็นอะไรที่เศร้ามากกกกกกค่ะ
เราพูดอะไรไม่ออก
คนเป็นแม่อดห่วงไม่ได้เน๊าะ

จะพูดอะไรก็ไม่กล้าพูดกลัวว่าจะร้องไห้ออกมาเดี๋ยวลูกไม่สบายใจ
เมื่อไปถึงเธอส่งรูปต่างๆมาให้ดู ไม่ว่าจะเป็น ที่ทำงาน
ห้องนอน ห้องครัว ห้องน้ำ ตู้เก็บเสื้อผ้าฯลฯ

ก็สบายใจไปเปลาะหนึ่ง





จากวันนั้นถึงวันนี้ ครบหนึ่งปีแล้วค่ะ
ตลอดเวลาหนึ่งปีเธอส่งเงินกลับบ้านทุกเดือนถึงจะไม่มาก(เพราะเงินเดือนไม่เยอะ)
แต่มันก็เป็นความภาคภูมิใจที่ลูกคิดดี และคิดเป็น


ปลายเดือนนี้เธอจะกลับมาพักแล้ว แม่ก็ตื่นเต้นซิ แล้วก็รอ.....

เราแม่ลูกจะไปเที่ยวกันลูกเตรียมวางแผนหมดละ
สำหรับคนเป็นแม่คิดไว้ให้ลูกคือ เตรียมเมนูอาหารไว้ต้อนรับลูก
ภาพความหลังเก่าๆเราแม่ๆลูกจะกลับมาอีกครั้ง
ถึงแม้ว่าจะมีระยะเวลาอยู่ด้วยกันไม่กี่วัน แต่ฉันก็รอ.....
(ลูกต้องกลับไปทำงานให้ครบสัญญา)



ตอนนี้ภาษาที่ลูกไปตามหามันลูกบอกลูกแข็งแรงดีแล้ว
กลับมาคราวนี้ลูกจะมาเอาวุฒิการศึกษาไปเตรียมสมัครงานที่โน่น
เป็นงานที่ดีกว่าที่เคยทำได้เงินเยอะกว่า

ไม่มีทีท่าว่าลูกจะอยากกลับมาหางานทำที่บ้านเราเลย
(แสดงว่าลูกทำงานที่โน่นแล้วลูกมีความสุข)

ฟังแล้วก็ใจหาย

นี่ฉันจะต้องรอ.....ไปอีกนานเท่าไรกัน
แต่ก็เพื่อความเจริญก้าวหน้าในชีวิตของลูกฉันคงไม่ห้ามลูกล่ะค่ะ

นี่ฉันจะต้องรอ....อีกแล้วใช่มั้ย


ปล ลูกกลับมาคราวนี้จะไม่ให้พ่อเค้าพบหน้าเพราะโกรธที่พ่อนอกใจแม่
แต่ฉันจะพยายามบอกลูกว่าให้เคารพเพราะอย่างน้อยที่ลูกมีวันนี้ได้เพราะพ่อนะ(ทั้งๆที่ฉันเจ็บเจียนตาย)
อย่างน้อยๆให้เค้าไปสวัสดีก็ยังดีอยากให้ชีวิตลูกมีความเจริญค่ะ