..ใจจะก็ รั้งรัก หักใจเอง..

ก็ได้แต่ ลอบมอง เธอห่างห่าง       ใจมันว่าง อยากคว้าไว้ เสียเดี๋ยวนี้
ก็คิดถึง มันถึงคิด ทุกนาที             ใจที่มี ความหวัง รั้งให้รอ

ก็ได้แค่ หลับตา ระลึกภาพ             ใจซึมซาบ ได้บ้าง ลางใจขอ
ก็อยากรัก จึงหมายนัก ไม่ยักพอ     ใจไม่ท้อ จะขอทน ทรมาน

ก็เธอดี กับฉัน จึงหวั่นไหว             ใจบินไกล ไปแล้ว แคล้วจะขาน
ก็ฉันไม่ มีใคร ที่ต้องการ               ใจไม่ทาน กับใคร ไม่ใช่เธอ

ก็เธอมี คนรัก มากนักนั้น               ใจของฉัน ถึงต้อง เฝ้ามองเหม่อ
ก็เธอเป็น คนดี ที่เคยเจอ               ใจจึ่งเพ้อ รวบรัด เที่ยวตัดพ้อ

ก็จึงทวน ความว่า มาซ้ำซาก        ใจจะหาก ให้ปล่อย คงร่อยหรอ
ก็กลัวใจ ตัวเอง มันไม่พอ-            ใจจะก็ รั้งรัก หักใจเอง

ก็ขอเฝ้า ลอบดู อยู่อย่างนี้             ใจเจ็บที่ เลือกนั้น ฉันข่มเหง
ก็จะห้าม เธอนั้น ฉันก็เกรง             ใจวังเวง ร่ำไห้ อดได้มอง..