อยากให้รู้ทุกนาทีมีแต่รัก
                  ด้วยใจภักดิ์คงคู่อยู่เสมอ
                  ผิดด้วยหรือ ที่รักนี้มีเพียงเธอ
                  ขอพร่ำเพ้อ  เพียรย้ำใช่คำลวง....

                              " เพ็ญพิชญา "


                  มิเคยผิดใดใดในแหล่งหล้า
                  สิ่งล้ำค่าได้สัมผัสได้ห่วงหวง
                  ได้รู้จัก‘รักซึ้ง’ตราตรึงทรวง
                  สัมผัสบ่วงสิเน่หามีค่าควร

                  ความรักเอย...เจ้าช่างกระจ่างแจ้ง
                  เจ้าเติมแต่งหัวใจให้คิดหวน
                  เคยเปลี่ยวเหงาเศร้าโศกวิโยคครวญ-
                  ปรับแปรปรวนเมื่อได้‘สายใยมา’

                  เป็นสายใยเติมต่อบ่อเบื้องลึก
                  อบอุ่นตรึกตรึงใจให้หวนหา
                  จะอย่างไร ..ได้รักเป็น.. เพ็ญพิชญา-
                  ได้รู้ค่า‘ความรัก’...สลักใจ

                              “อาชาไพร”

        

ไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจเลยครับ
ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับผม
คิดถึงคุณอ้อมเสมอครับ