ขอเรียนถามท่านผู้รู้ นักปฏิบัติภาวนาว่า
ถ้าหาก พระนิพพาน ไม่ใช่สภาพบ้านเมือง ไม่ใช่เมืองแก้ว แต่เป็นสภาวะธรรมอย่างหนึ่ง
ตามบาลีที่ว่า นิพพานัง ปรมัง สุญญัง คือพระนิพพานเป็นธรรมว่างอย่างยิ่ง (พิจารณาว่าว่างจากกิเลส)
ถ้าหากเราอยู่ในฌานระดับอัปนาฌาน เมื่อนั้นจิตว่างจากกิเลส เพราะกิเลสถูกกดเอาไว้ สภาวะนั้นเราเป็นพรหมที่ว่างจากกิเลส ถามว่าสภาวะนั้นว่าใช่สภาวะของนิพพาน ใช่ไหม หรือมันมีส่วนคล้ายกันกับสภาวะพระนิพพานไหมครับ
สภาวะของพระนิพพาน คือสภาวะพรหมที่ว่างจากกิเลสใช่ไหม
ถ้าหาก พระนิพพาน ไม่ใช่สภาพบ้านเมือง ไม่ใช่เมืองแก้ว แต่เป็นสภาวะธรรมอย่างหนึ่ง
ตามบาลีที่ว่า นิพพานัง ปรมัง สุญญัง คือพระนิพพานเป็นธรรมว่างอย่างยิ่ง (พิจารณาว่าว่างจากกิเลส)
ถ้าหากเราอยู่ในฌานระดับอัปนาฌาน เมื่อนั้นจิตว่างจากกิเลส เพราะกิเลสถูกกดเอาไว้ สภาวะนั้นเราเป็นพรหมที่ว่างจากกิเลส ถามว่าสภาวะนั้นว่าใช่สภาวะของนิพพาน ใช่ไหม หรือมันมีส่วนคล้ายกันกับสภาวะพระนิพพานไหมครับ