ตอนนี้หลายคนน่าจะพอรู้นะคะว่าตอนนี้โซเชียลที่ชื่อ dokidoki มันดังมากในทวิตเตอร์ เราก็เป็นคนหนึ่งที่เล่นมัน แอปนี้มันพิเศษตรงที่เราสามารถเขียนโพสต์ลงไป แล้วมันจะสุ่มคนตอบให้เราเอง โดยไม่แสดงชื่อ แสดงแต่เพศและสัญชาติเท่านั้น
เรารู้จักแอปนี้จากทวิตเตอร์แต่ไม่เคยคิดจะเล่น จนวันหนึ่งเพื่อนเราเอามาให้อ่านที่มันคุย มันเป็นผู้หญิง แต่เล่นเป็นผู้ชายในนั้นไปคุยเล่นกับคนอื่น เพื่อนเราอีกคนก็เลยเล่นบ้าง จนในที่สุดเราก็โหลดมาเล่นตาม และเราก็เล่นเป็นผู้ชายตามพวกนั้น เราคิดค่ะว่าแอปอะไรแบบนี้คงจะมีแต่ผู้หญิงเล่น และผู้ชายทั้งหลายที่เล่นๆกันอยู่นี่ก็คือผู้หญิงสร้างมาเล่นสนุกๆกันทั้งนั้นเพราะเราดูออกจากคำพูด
และเราก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ตั้งแต่วันจันทร์ได้ เขาบอกว่าเขาเป็นเกย์ค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ คิดว่าคงเป็นผู้หญิงแบบเรานี่แหละมาเล่น ก็คุยไปเรื่อยๆ เราให้ใจกับเขา เราแคร์เขา ไม่อยากโกหกอะไรเขามาก ข้อมูลที่เราให้เขาเราก็บอกเขาไปตรงๆยกเว้นเรื่องเพศที่เราโหกว่าเป็นผู้ชาย กับเรื่องบางเรื่อง ทั้งชื่อ ทั้งอายุ และหลายๆอย่างเราไว้ใจบอก เราคิดว่าเขาคงไม่ได้สงสัยอะไรเรา อาจเพราะไว้ใจ หรือไม่เราก็เนียนเพราะเคยเขียนนิยาย คุยกันไปอีกเรื่อยๆเราก็เริ่มเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแล้วว่าตกลงเขาเป็นอะไร ค่อยๆเริ่มมามั่นใจขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ยังไม่สนิทใจ ยังคิดว่าเขาก็อาจจะเป็นแบบเรานี่แหละ เพราะผู้หญิงมีสกิลการมโนสูงมาก
รู้สึกดีมากค่ะที่ได้คุยกัน แต่ยิ่งคุยมากเท่าไรก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมากเท่านั้น อยากบอกความจริงกับเขาแต่เราก็กลัวเขาเสียความรู้สึก จนมาเมื่อวานนี้ เรารู้สึกว่าเราไม่อยากโกหกเขาอีกแล้ว เรา
มามากพอแล้ว เราไม่อยากบอกเขาทีหลังที่เรื่องมันไกลไปกว่านี้ ความรู้สึกมันจะเสียไปมากกว่านี้ แต่เราก็ยังเห็นแก่ตัวและกลัว เราเห็นแก่ตัวเพราะอยากคุยกับเขาต่อ และกลัวว่าเข้าจะเสียความรู้สึกและเกลียดเรา เราแคร์เขามาก ไม่เคยคิดว่าจะแคร์คนที่ไม่เคยเห็นหน้าตาหรือรู้จักกันมาได้แค่ไม่มีวันขนาดนี้ ทำให้เราคุยกับเขาต่อจนถึงวันนี้ เราว่าเริ่มทนไม่ไหวแล้ว เราอยากบอกความจริง จนในที่สุดเราก็บอก บอกความจริงกับเขา ว่าเราเป็นผู้หญิง
ยอมรับค่ะว่าเห็นแก่ตัวที่หวังอยากให้เขาอภัย และกลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่ได้หวังจนลืมมองจากความเป็นจริง
เขาไม่มีวันให้อภัย
และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆค่ะ เขาเสียความรู้สึก และแน่นอนว่าคงเกลียดเราไปอีกนาน และไม่ใช่เขาคนเดียว เราก็ด้วยที่จะรู้สึกผิดไปอีกนาน และได้บทเรียนจนไว้วันตาย
ที่เอามาเล่าเพราะอยากจะเตือนทุกคนค่ะ อย่าทำแบบเรา เรารู้ว่ามีหลายคนเล่นแบบเราเยอะ ไม่ใช่แค่ที่แอปนี้ แต่เป็นในทุกๆที่ คุณอย่าหลอกลวงใครเลยค่ะ รวมทั้งเรื่องใช้ภาพคนอื่นด้วย เพราะเมื่อรู้ความจริง ความรู้สึกที่มีมันจะพังไม่เป็นท่า ตัวเราเองก็ต้องอยู่กับความรู้สึกผิดและถูกเกลียด ส่วนคนที่เราไปทำร้ายเขาไว้ก็คงเสียความรู้สึกไม่แพ้กัน
และเราก็ยังคงหวังค่ะว่าจะได้คุยกับเขาอีก
สุดท้าย ถ้า 'ย.' ได้มาเห็น เราก็คงต้องขอบอกคำนี้อีกครั้ง 'เราขอโทษ' เราไม่รู้ว่าย.จะรู้สึกยังไงตอนอ่าน อาจจะเกลียดเรามากกว่าเดิม แต่เราก็ยังขอยืนยันว่าเราทั้งรู้สึกผิดทั้งเสียใจ ตอนพิมพ์เราทั้งมือสั่นทั้งร้องไห้ แต่ก็ยังหวังว่าจะได้กลับมาคุยกันอีก และถ้าเราไม่หวังมากไป หลังไมค์มาได้ไหม เราอยากเป็นเพื่อนกับย.จริงๆ
ขอบคุณค่ะ เราขอยอมรับทุกความคิดเห็น เพราะเราผิดจริงๆ
'ย.' เราขอโทษ บทเรียนบทหนึ่งจากแอปที่กำลังนิยม 'dokidoki'
เรารู้จักแอปนี้จากทวิตเตอร์แต่ไม่เคยคิดจะเล่น จนวันหนึ่งเพื่อนเราเอามาให้อ่านที่มันคุย มันเป็นผู้หญิง แต่เล่นเป็นผู้ชายในนั้นไปคุยเล่นกับคนอื่น เพื่อนเราอีกคนก็เลยเล่นบ้าง จนในที่สุดเราก็โหลดมาเล่นตาม และเราก็เล่นเป็นผู้ชายตามพวกนั้น เราคิดค่ะว่าแอปอะไรแบบนี้คงจะมีแต่ผู้หญิงเล่น และผู้ชายทั้งหลายที่เล่นๆกันอยู่นี่ก็คือผู้หญิงสร้างมาเล่นสนุกๆกันทั้งนั้นเพราะเราดูออกจากคำพูด
และเราก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง ตั้งแต่วันจันทร์ได้ เขาบอกว่าเขาเป็นเกย์ค่ะ ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อ คิดว่าคงเป็นผู้หญิงแบบเรานี่แหละมาเล่น ก็คุยไปเรื่อยๆ เราให้ใจกับเขา เราแคร์เขา ไม่อยากโกหกอะไรเขามาก ข้อมูลที่เราให้เขาเราก็บอกเขาไปตรงๆยกเว้นเรื่องเพศที่เราโหกว่าเป็นผู้ชาย กับเรื่องบางเรื่อง ทั้งชื่อ ทั้งอายุ และหลายๆอย่างเราไว้ใจบอก เราคิดว่าเขาคงไม่ได้สงสัยอะไรเรา อาจเพราะไว้ใจ หรือไม่เราก็เนียนเพราะเคยเขียนนิยาย คุยกันไปอีกเรื่อยๆเราก็เริ่มเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแล้วว่าตกลงเขาเป็นอะไร ค่อยๆเริ่มมามั่นใจขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ยังไม่สนิทใจ ยังคิดว่าเขาก็อาจจะเป็นแบบเรานี่แหละ เพราะผู้หญิงมีสกิลการมโนสูงมาก
รู้สึกดีมากค่ะที่ได้คุยกัน แต่ยิ่งคุยมากเท่าไรก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมากเท่านั้น อยากบอกความจริงกับเขาแต่เราก็กลัวเขาเสียความรู้สึก จนมาเมื่อวานนี้ เรารู้สึกว่าเราไม่อยากโกหกเขาอีกแล้ว เรา
ยอมรับค่ะว่าเห็นแก่ตัวที่หวังอยากให้เขาอภัย และกลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่เราก็ไม่ได้หวังจนลืมมองจากความเป็นจริง
เขาไม่มีวันให้อภัย
และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆค่ะ เขาเสียความรู้สึก และแน่นอนว่าคงเกลียดเราไปอีกนาน และไม่ใช่เขาคนเดียว เราก็ด้วยที่จะรู้สึกผิดไปอีกนาน และได้บทเรียนจนไว้วันตาย
ที่เอามาเล่าเพราะอยากจะเตือนทุกคนค่ะ อย่าทำแบบเรา เรารู้ว่ามีหลายคนเล่นแบบเราเยอะ ไม่ใช่แค่ที่แอปนี้ แต่เป็นในทุกๆที่ คุณอย่าหลอกลวงใครเลยค่ะ รวมทั้งเรื่องใช้ภาพคนอื่นด้วย เพราะเมื่อรู้ความจริง ความรู้สึกที่มีมันจะพังไม่เป็นท่า ตัวเราเองก็ต้องอยู่กับความรู้สึกผิดและถูกเกลียด ส่วนคนที่เราไปทำร้ายเขาไว้ก็คงเสียความรู้สึกไม่แพ้กัน
และเราก็ยังคงหวังค่ะว่าจะได้คุยกับเขาอีก
สุดท้าย ถ้า 'ย.' ได้มาเห็น เราก็คงต้องขอบอกคำนี้อีกครั้ง 'เราขอโทษ' เราไม่รู้ว่าย.จะรู้สึกยังไงตอนอ่าน อาจจะเกลียดเรามากกว่าเดิม แต่เราก็ยังขอยืนยันว่าเราทั้งรู้สึกผิดทั้งเสียใจ ตอนพิมพ์เราทั้งมือสั่นทั้งร้องไห้ แต่ก็ยังหวังว่าจะได้กลับมาคุยกันอีก และถ้าเราไม่หวังมากไป หลังไมค์มาได้ไหม เราอยากเป็นเพื่อนกับย.จริงๆ
ขอบคุณค่ะ เราขอยอมรับทุกความคิดเห็น เพราะเราผิดจริงๆ