“ทำงานกับคนเห็นแก่ตัว…เราจะอยู่รอดอย่างสง่างามได้ยังไง? แชร์หลักจิตวิทยาที่ช่วยให้ใจไม่พัง”

สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์และหลักจิตวิทยาที่ช่วยให้เรารับมือกับเพื่อนร่วมงานที่เห็นแก่ตัวได้อย่างมีสติ และไม่เสียสุขภาพจิตไปกับพฤติกรรมที่เราเปลี่ยนเขาไม่ได้
🧩 ปัญหาที่เจอ:
ชอบโยนงานให้คนอื่น แต่รับเครดิตเอง
ไม่เคยช่วยเหลือใคร แต่คาดหวังให้คนอื่นช่วย
พูดจาเอาตัวรอดเก่ง แต่ไม่เคยรับผิดชอบจริง
🧘‍♀️ หลักจิตวิทยาที่ใช้รับมือ:
ตั้งขอบเขต (Boundaries): เราไม่จำเป็นต้องรับทุกอย่างไว้เอง การกล้าปฏิเสธอย่างสุภาพคือการปกป้องตัวเอง
ไม่ตอบสนองด้วยอารมณ์: คนเห็นแก่ตัวมักใช้ความรู้สึกของเราเป็นเครื่องมือ ถ้าเราไม่แสดงอารมณ์ให้เขาเห็น เขาจะควบคุมเราไม่ได้
มองเขาเป็น “เคสศึกษา” ไม่ใช่ “ศัตรู”: การเปลี่ยนมุมมองว่าเขาคือบทเรียนหนึ่งในชีวิต จะช่วยให้เราเรียนรู้มากกว่าหงุดหงิด
เสริมพลังใจตัวเอง: หมั่นทบทวนคุณค่าของตัวเอง และหาคนรอบข้างที่ให้พลังบวก
ใช้การสื่อสารเชิง assertive: พูดตรงแต่สุภาพ เช่น “ฉันเข้าใจว่าเธอมีงานเยอะ แต่ฉันก็มีงานที่ต้องรับผิดชอบเหมือนกัน”
🌱 ผลลัพธ์ที่ได้:
เราไม่รู้สึกว่าถูกเอาเปรียบอีกต่อไป
มีพลังใจในการทำงานมากขึ้น
ได้เรียนรู้การจัดการความสัมพันธ์ในที่ทำงานอย่างมืออาชีพ
อยากรู้ว่าคนอื่นๆ เคยเจอแบบนี้ไหม แล้วมีวิธีรับมือยังไงกันบ้าง? มาแชร์กันได้นะคะ เผื่อจะได้มุมมองใหม่ๆ 💬