คือก่อนอื่นที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาคือแค่อยากระบายแต่ก็อยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆ ก็เรื่องเดิมๆ กีฬาสี..........
คือโรงเรียนเราเพิ่งจะจัดงานกีฬาสี แล้วเราอยู่ ม.4 ต้องแสดงละครประกวดเกี่ยวกับหลัก12 ประการ คือเรามีความเป็นผู้นำสูงหน่อย แต่เราไม่ใช่ว่าไม่รับความเห็นเพื่อนนะ แต่แบบโอ้ยย พูดแล้วเราอึดอัด คือ ม.4สีเรามีอยู่ ประมาณ 70 คน แต่สี่อื่นมี 3 นะ เราห้องเรามีสามสิบ อีกห้องมี40 แล้วคือไปกีฬากันเยอะมากๆ เรามีเวลาในการซ้อมกการทำฉากต่างๆนาๆ 4 สัปดาห์ แล้วคือตอนเย็นเราต้องเรียนพิเศษ (โรงเรียนโหดร้ายมาก ไหนจะคาบเก้าอีก ประชากรสีก็ยิ่งจะน้อยๆอยู่) เวลาคุยกันอีกห้องเลยไม่ค่อยมี แล้ววันนี้ เรานัดกันประชุมใหญ่เรื่องเลือกตัวละครนี่แหละ พอมาครบ โอเคคุย คือก่อนหน้านี้คือสัปดาห์ที่แล้วตกลงกันว่าใครคิดบทมาก็เอามาเสนอมาโหวตกัน แล้วคือเราคิดไว้หลายแบบมาก ทุกอย่างจะตีกันไปหมด ด้วยความที่เราคิดว่านะ ละครอ่ะ ถ้ามันมีสาระมากเกินไปมัน็ไม่สนุกอ่ะ แบบเดิมๆมันก็งั้นๆอ่ะ เราเลยคิดแบบให้มันอีปิคที่สุดเท่าที่จะทำได้ พยายามใส่มุขใส่ซาวให้มันฮา แต่ก็ยังสอดแทรกสาระเข้าไปนะ แล้วแบบด้วยความที่มาจากคนละห้องอ่ะ แต่ส่วนใหญ่ก็เข้าม.4โรงเรียนเดิมนะ เคยๆเห็นหน้าตากันแล้ว แต่ส่วนใหญ่ในห้องเราจะมีแต่เด็กห้องพิเศษ ส่วนเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเราตอนม.3จะอยู่อีกห้อง เราก็คิดว่า โอเคกีฬาสีเราต้องผ่านไปด้วยดีจะไม่มีการแบ่งฝ่ายคุยกันดีๆ ทำงานร่วมกัน จะได้ไม่ทะเลาะกัน เพราะสองห้องเราก็รู้จักกัน โอเคต่อ..ก่อนหน้านี้เราเสนอบทแบบนี้ๆไป แต่พอเรามาคิดอีกทีมันเหลือเวลาน้อยแล้วทำแบบนี้มันยากไปมั้ย เราก็เลยคิดบทใหม่ รื้อหมดเลย เอาที่แบบซอฟๆลงมาหน่อย ตอนแรกที่คุยกันไว้คือ ต่างคนต่างเสนอบทแล้วโหวตใช่มั้ย แต่พอมาถึงวันนี้ มีเราแต่งมาคนเดียว แล้วคือเข้าใจปะ คนคิดอ่ะ ทุกอย่างมันจะอยู่ในหัวหมดอ่ะ มันจะถูกเซทๆๆๆ มาเรียบร้อยแล้ว เราว่าก็โอนะ ที่เราคิดมา แต่งมาคนเดียวเออไม่เป็นไรก็โอเค คือแบบงึ้ดตอนแรกไอพวกที่บอกจะคิดๆ แล้วคือไรไม่คิด ทีนี้ถึงตาเราอธิบายให้เพื่อนๆทุกคนฟัง โอเคเราอธิบาย เรายอมรับนะ อาจจะมีอธิบายงงบ้าง แต่ก็พยายามให้เพื่อนเข้าใจที่สุดอ่ะ แล้วจะมีพวกที่แบบมาจากห้องพิเศษอ่ะ อยากได้แบบนี้แบบนั้นเสนอมา โอเค เราก็รับแล้วเอามาปรับเรื่องบทนิดหน่อย แต่หลังๆเหมือนพวกนางเริ่มคุมอำนาจอ่ะ -*- คือเราคิดมาปะแก แล้วกลุ่มนางจะมีคนนึงนิสัยออกก้าวร้าวนิดหน่อย(กับครูยังไม่เว้น) มาคุยกับเรา เสนอคววามคิดกันอะไรงี้ แล้วทีนี้ดิ่ความคิดไม่ตรงกัน อันไหนเราปรับได้เราปรับนะ ยอมรับความคิดเห็นเพื่อน แต่บางอย่างเราก็ไม่สามารถยอมได้จริงๆ แล้วคือนางแบบ พูดจาเหมือนออกแนวจะหาเรื่องอ่ะ เราก็พยายามคุยดีๆนะ แบบอย่างนี้ๆนะ คือไม่รู้นะในความคิดเราอ่ะ คือเด็กห้องพิเศษนี่จริงจังไปป้ะวะ คือที่นางๆเสนอมานี่ ออกแนวเคร่งเครียดมีแต่สาระ เราว่าไม่น่าสนใจง่ะ -*- ทีนี้ความคิดไม่ตรงกันเรื่องเลือกตัวละครอีก เรานี่โอ้ยย เราว่าคนที่เราเลือกนี่เหมาะแล้วนะ เพื่อนคนอื่น้มีเห็นด้วยโอเค แต่จะมีบางพวกไม่เห็นด้วย แล้วคือเหมือนมีแบ่งพวกแบ่งฝ่ายกกันแล้วอ่ะ -*- คือโอเคเราเข้าใจต่างคนต่างมีความเป็นผู้นำ แต่เรารับไม่ได้จริงๆ จะเอาบทเราไปเปลี่ยนเงี้ย คือนางยังไม่ได้อ่านบทเต็มๆเลยเว้ย นางบอกมันเยอะ สองหน้าครึ่งกว่าๆอะนะ มันก็ต้องเยอะปะ คือเราคิดไรออกเราก็ใส่เข้าไปอ่ะ แบบเซทๆๆๆแบบนี้ไปแล้ว แต่พอเราอธิบายเรื่องให้ฟัง ประมาณนาง งง อ่ะ ตอนแรกเราจับไมค์เสนอโอเคอยู่กลางวง หลังๆ นางเริ่มยึดอำนาจคุยกันเอง รู้กันอยู่แค่นั้น จะเสนอความคิดไม่มีบอก ตู ฟ้ะ -*- ตูคิดบทนะว้อยยย มีไรบอกจะปรับให้ พวกนางก็เสนอๆมา ไรงี้ คุยๆเลือกว่าใครจะทำไร เราฟังนะ นั่งเงียบรอนางอธิบาย เรายอมรับถึงเราจะรับฟังความเห็นเพื่อนแต่ถ้าเราคิดว่าบทเราดีกว่าแล้วก็แย้งนะ อธิบายเหตุผลเหตุการณ์ให้ชัดเจน แต่อันไหนที่เราคิดว่าเออความคิดนางก็ดีเราก็ปรับให้(คือเราไม่ได้แบบว่าเข้าข้างบทตัวเองจนคิดของคนอื่นไม่ดีนะ เพื่อนที่ความคิดเห็นเดียวกับเราก็มีนะ) ตอนแรกเราก็ไม่ได้เครียดอะไรเลย เพราะ ชิวๆอยู่แล้ว เพื่อนเก่าเยอะ แต่พอมาเจอเด็ห้องพิเศษเก่านี่แบบไม่ไหวป้ะวะ คือเราไม่พอใจอย่างมากอ่ะ -*- แต่เรา็ไม่อยากแบ่งฝักแบ่งฝ่ายนะ แต่คือความเห็นไม่ตรงกันจริงๆ เราควรจะทำไงดี คือเราก็อยากเห็นเออแบบครั้งเดียวในชีวิตจะทำให้เต็มที่ที่สุด แต่คือพวกนางนี่อะไรอ่ะ -*- อยากจะใช้ระบอบเผด็จการเหลือเกิน -*- จะชี้นิ้วสั่งอย่างเดียวเลยจย้าแล้วคือ อยากบอพวกนาง อย่ามั่นใจมากได้ปะ เด็กไม่เด่นการเรียนอย่างเรากกิจกรรมเราอาจจะดีว่าเธอก็ได้เครป้ะ ที่สอบติดห้อง 30 คนนี่ ฟลุ๊คหรอก ตอนแรกๆก็อยากเข้าเพราะเออสิทธิ์ในการเที่ยวมันเยอะดี แต่พอมาเจอเพื่อนที่แบบ แข่งกันเรียนี้ไม่ไหวนะ จนเราแอบคิดบ่อยๆว่า จะขอพ่อกับแม่ย้ายไปอยู่ห้องธรรมดาดีมั้ย ?? เพราะเพื่อนที่เข้าใจกันก็มีอยู่เยอะ แล้วอีอย่างบางครั้งเราก็ไม่ไหวกับข้อสอบห้องนี้อ่ะ T^T เคยท้อหลายครั้ง แต่ก็แบบ พ่อกับแม่เสียเงินให้เรียนแล้ว ยังไงก็เรียนไปเถอะ เพื่อพ่อแม่ ก็เรียนจนมาถึงเทอมสอง พอมาเจอเรื่องนี้เรานี่จอดเลย อยากจะไปไกลๆจากห้องนี้ คือต่างคนต่างคิดว่าเออกูดีนะ เราคือเรานี่เทอมแรก เกรดได้อันดับท้ายๆของห้องอ่ะ -*- เหนื่อยใจเจรง ต้องมานั่งเรียนแข่งับเด็กเก่ง -*-
เราควรจะทำไงดีอ่ะ เงียบเพื่อไม่ให้เิกิดเรื่องปล่อยให้พวกนางยึดอำนาจไปแล้วให้พวกนางชี้นิ้วสั่ง หรือ...
เราจะคุยกับพวกนางตรงๆไปเลย ว่าเออเนี่ย ขอให้ไว้ใจเราได้มั้ย เราเขียนบทเราก็ย่อมเข้าใจในบทที่สุดป้ะ แต่เราก็แบบมันจะวางกามไปหรือเปล่า ยังต้องอยู่ด้วยกันอีกยาว เห้ออออออออ เซ็งงงงง คือตอนนี้เราปล่อยให้เค้าจัดการไปก่อน ตามสบายเถอะนะ จะทำอะไรก็ทำ เราจะยอมเป็นผู้ถูกสั่งเอง.........
เพื่อนๆคิดว่า ที่เราคิดจะทำแบบนี้โอเคป้ะ -*- คืองานมันใหญ่จริงๆอ่ะ คอยดูนะ ม.6 คุมแสตนเราจะยึดอำนาจบ้าง โง้ย -..-
ควรเงียบ??หรือควร...??โอ้ยยย ไม่ชอบใจเลย
คือโรงเรียนเราเพิ่งจะจัดงานกีฬาสี แล้วเราอยู่ ม.4 ต้องแสดงละครประกวดเกี่ยวกับหลัก12 ประการ คือเรามีความเป็นผู้นำสูงหน่อย แต่เราไม่ใช่ว่าไม่รับความเห็นเพื่อนนะ แต่แบบโอ้ยย พูดแล้วเราอึดอัด คือ ม.4สีเรามีอยู่ ประมาณ 70 คน แต่สี่อื่นมี 3 นะ เราห้องเรามีสามสิบ อีกห้องมี40 แล้วคือไปกีฬากันเยอะมากๆ เรามีเวลาในการซ้อมกการทำฉากต่างๆนาๆ 4 สัปดาห์ แล้วคือตอนเย็นเราต้องเรียนพิเศษ (โรงเรียนโหดร้ายมาก ไหนจะคาบเก้าอีก ประชากรสีก็ยิ่งจะน้อยๆอยู่) เวลาคุยกันอีกห้องเลยไม่ค่อยมี แล้ววันนี้ เรานัดกันประชุมใหญ่เรื่องเลือกตัวละครนี่แหละ พอมาครบ โอเคคุย คือก่อนหน้านี้คือสัปดาห์ที่แล้วตกลงกันว่าใครคิดบทมาก็เอามาเสนอมาโหวตกัน แล้วคือเราคิดไว้หลายแบบมาก ทุกอย่างจะตีกันไปหมด ด้วยความที่เราคิดว่านะ ละครอ่ะ ถ้ามันมีสาระมากเกินไปมัน็ไม่สนุกอ่ะ แบบเดิมๆมันก็งั้นๆอ่ะ เราเลยคิดแบบให้มันอีปิคที่สุดเท่าที่จะทำได้ พยายามใส่มุขใส่ซาวให้มันฮา แต่ก็ยังสอดแทรกสาระเข้าไปนะ แล้วแบบด้วยความที่มาจากคนละห้องอ่ะ แต่ส่วนใหญ่ก็เข้าม.4โรงเรียนเดิมนะ เคยๆเห็นหน้าตากันแล้ว แต่ส่วนใหญ่ในห้องเราจะมีแต่เด็กห้องพิเศษ ส่วนเพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกับเราตอนม.3จะอยู่อีกห้อง เราก็คิดว่า โอเคกีฬาสีเราต้องผ่านไปด้วยดีจะไม่มีการแบ่งฝ่ายคุยกันดีๆ ทำงานร่วมกัน จะได้ไม่ทะเลาะกัน เพราะสองห้องเราก็รู้จักกัน โอเคต่อ..ก่อนหน้านี้เราเสนอบทแบบนี้ๆไป แต่พอเรามาคิดอีกทีมันเหลือเวลาน้อยแล้วทำแบบนี้มันยากไปมั้ย เราก็เลยคิดบทใหม่ รื้อหมดเลย เอาที่แบบซอฟๆลงมาหน่อย ตอนแรกที่คุยกันไว้คือ ต่างคนต่างเสนอบทแล้วโหวตใช่มั้ย แต่พอมาถึงวันนี้ มีเราแต่งมาคนเดียว แล้วคือเข้าใจปะ คนคิดอ่ะ ทุกอย่างมันจะอยู่ในหัวหมดอ่ะ มันจะถูกเซทๆๆๆ มาเรียบร้อยแล้ว เราว่าก็โอนะ ที่เราคิดมา แต่งมาคนเดียวเออไม่เป็นไรก็โอเค คือแบบงึ้ดตอนแรกไอพวกที่บอกจะคิดๆ แล้วคือไรไม่คิด ทีนี้ถึงตาเราอธิบายให้เพื่อนๆทุกคนฟัง โอเคเราอธิบาย เรายอมรับนะ อาจจะมีอธิบายงงบ้าง แต่ก็พยายามให้เพื่อนเข้าใจที่สุดอ่ะ แล้วจะมีพวกที่แบบมาจากห้องพิเศษอ่ะ อยากได้แบบนี้แบบนั้นเสนอมา โอเค เราก็รับแล้วเอามาปรับเรื่องบทนิดหน่อย แต่หลังๆเหมือนพวกนางเริ่มคุมอำนาจอ่ะ -*- คือเราคิดมาปะแก แล้วกลุ่มนางจะมีคนนึงนิสัยออกก้าวร้าวนิดหน่อย(กับครูยังไม่เว้น) มาคุยกับเรา เสนอคววามคิดกันอะไรงี้ แล้วทีนี้ดิ่ความคิดไม่ตรงกัน อันไหนเราปรับได้เราปรับนะ ยอมรับความคิดเห็นเพื่อน แต่บางอย่างเราก็ไม่สามารถยอมได้จริงๆ แล้วคือนางแบบ พูดจาเหมือนออกแนวจะหาเรื่องอ่ะ เราก็พยายามคุยดีๆนะ แบบอย่างนี้ๆนะ คือไม่รู้นะในความคิดเราอ่ะ คือเด็กห้องพิเศษนี่จริงจังไปป้ะวะ คือที่นางๆเสนอมานี่ ออกแนวเคร่งเครียดมีแต่สาระ เราว่าไม่น่าสนใจง่ะ -*- ทีนี้ความคิดไม่ตรงกันเรื่องเลือกตัวละครอีก เรานี่โอ้ยย เราว่าคนที่เราเลือกนี่เหมาะแล้วนะ เพื่อนคนอื่น้มีเห็นด้วยโอเค แต่จะมีบางพวกไม่เห็นด้วย แล้วคือเหมือนมีแบ่งพวกแบ่งฝ่ายกกันแล้วอ่ะ -*- คือโอเคเราเข้าใจต่างคนต่างมีความเป็นผู้นำ แต่เรารับไม่ได้จริงๆ จะเอาบทเราไปเปลี่ยนเงี้ย คือนางยังไม่ได้อ่านบทเต็มๆเลยเว้ย นางบอกมันเยอะ สองหน้าครึ่งกว่าๆอะนะ มันก็ต้องเยอะปะ คือเราคิดไรออกเราก็ใส่เข้าไปอ่ะ แบบเซทๆๆๆแบบนี้ไปแล้ว แต่พอเราอธิบายเรื่องให้ฟัง ประมาณนาง งง อ่ะ ตอนแรกเราจับไมค์เสนอโอเคอยู่กลางวง หลังๆ นางเริ่มยึดอำนาจคุยกันเอง รู้กันอยู่แค่นั้น จะเสนอความคิดไม่มีบอก ตู ฟ้ะ -*- ตูคิดบทนะว้อยยย มีไรบอกจะปรับให้ พวกนางก็เสนอๆมา ไรงี้ คุยๆเลือกว่าใครจะทำไร เราฟังนะ นั่งเงียบรอนางอธิบาย เรายอมรับถึงเราจะรับฟังความเห็นเพื่อนแต่ถ้าเราคิดว่าบทเราดีกว่าแล้วก็แย้งนะ อธิบายเหตุผลเหตุการณ์ให้ชัดเจน แต่อันไหนที่เราคิดว่าเออความคิดนางก็ดีเราก็ปรับให้(คือเราไม่ได้แบบว่าเข้าข้างบทตัวเองจนคิดของคนอื่นไม่ดีนะ เพื่อนที่ความคิดเห็นเดียวกับเราก็มีนะ) ตอนแรกเราก็ไม่ได้เครียดอะไรเลย เพราะ ชิวๆอยู่แล้ว เพื่อนเก่าเยอะ แต่พอมาเจอเด็ห้องพิเศษเก่านี่แบบไม่ไหวป้ะวะ คือเราไม่พอใจอย่างมากอ่ะ -*- แต่เรา็ไม่อยากแบ่งฝักแบ่งฝ่ายนะ แต่คือความเห็นไม่ตรงกันจริงๆ เราควรจะทำไงดี คือเราก็อยากเห็นเออแบบครั้งเดียวในชีวิตจะทำให้เต็มที่ที่สุด แต่คือพวกนางนี่อะไรอ่ะ -*- อยากจะใช้ระบอบเผด็จการเหลือเกิน -*- จะชี้นิ้วสั่งอย่างเดียวเลยจย้าแล้วคือ อยากบอพวกนาง อย่ามั่นใจมากได้ปะ เด็กไม่เด่นการเรียนอย่างเรากกิจกรรมเราอาจจะดีว่าเธอก็ได้เครป้ะ ที่สอบติดห้อง 30 คนนี่ ฟลุ๊คหรอก ตอนแรกๆก็อยากเข้าเพราะเออสิทธิ์ในการเที่ยวมันเยอะดี แต่พอมาเจอเพื่อนที่แบบ แข่งกันเรียนี้ไม่ไหวนะ จนเราแอบคิดบ่อยๆว่า จะขอพ่อกับแม่ย้ายไปอยู่ห้องธรรมดาดีมั้ย ?? เพราะเพื่อนที่เข้าใจกันก็มีอยู่เยอะ แล้วอีอย่างบางครั้งเราก็ไม่ไหวกับข้อสอบห้องนี้อ่ะ T^T เคยท้อหลายครั้ง แต่ก็แบบ พ่อกับแม่เสียเงินให้เรียนแล้ว ยังไงก็เรียนไปเถอะ เพื่อพ่อแม่ ก็เรียนจนมาถึงเทอมสอง พอมาเจอเรื่องนี้เรานี่จอดเลย อยากจะไปไกลๆจากห้องนี้ คือต่างคนต่างคิดว่าเออกูดีนะ เราคือเรานี่เทอมแรก เกรดได้อันดับท้ายๆของห้องอ่ะ -*- เหนื่อยใจเจรง ต้องมานั่งเรียนแข่งับเด็กเก่ง -*-
เราควรจะทำไงดีอ่ะ เงียบเพื่อไม่ให้เิกิดเรื่องปล่อยให้พวกนางยึดอำนาจไปแล้วให้พวกนางชี้นิ้วสั่ง หรือ...
เราจะคุยกับพวกนางตรงๆไปเลย ว่าเออเนี่ย ขอให้ไว้ใจเราได้มั้ย เราเขียนบทเราก็ย่อมเข้าใจในบทที่สุดป้ะ แต่เราก็แบบมันจะวางกามไปหรือเปล่า ยังต้องอยู่ด้วยกันอีกยาว เห้ออออออออ เซ็งงงงง คือตอนนี้เราปล่อยให้เค้าจัดการไปก่อน ตามสบายเถอะนะ จะทำอะไรก็ทำ เราจะยอมเป็นผู้ถูกสั่งเอง.........
เพื่อนๆคิดว่า ที่เราคิดจะทำแบบนี้โอเคป้ะ -*- คืองานมันใหญ่จริงๆอ่ะ คอยดูนะ ม.6 คุมแสตนเราจะยึดอำนาจบ้าง โง้ย -..-