อยู่ๆก็อยากให้กำลังใจ คนที่กำลังพยายามก้าวผ่านช่วงเวลา "ถูกทิ้ง" : )

เราเป็นอีกหนึ่งในกลุ่มคนที่ความรักที่กินเวลามานานหลายปีเพิ่งจะปิดฉากลง
ความสัมพันธ์อายุเกือบ 7 ขวบของเราสิ้นสุดไปแล้ว ตอนแรกที่แผลยังใหม่ๆเราก็แย่ไปเลยเหมือนกันค่ะ
เพราะเป็นความรักที่เราทุ่มเทมาก พยายามมาก สุดตัวสุดใจ จริงจังมาก คิดว่าคนนี้แหล่ะที่สุดแล้ว
แต่..... ของบางอย่างก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงกันได้ง่ายๆ สุดท้ายก็ต้องให้มันจบลงค่ะ : )

นับจากวันนั้นถึงวันนี้ก็ราวๆ 2 เดือนกว่าๆได้
เทียบกับจำนวนปีแล้ว เราว่าเราทำได้ดีมากๆเลยนะ : )
อาจจะเป็นเพราะจบไม่สวย มันเลยยิ่งทำให้เราฟื้นตัวเร็วขึ้น
อยากจะแชร์สิ่งที่ช่วยให้เราผ่านมันมาได้ค่ะ ..... มันไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยาก

คำว่า "ถูกทิ้ง" .... พอถูกเอามาแปะไว้ที่หน้า มันทำให้แลดูน่าเสียเซลฟ์ชะมัด ="=
แต่เอาเข้าจริงๆ ไม่หรอกค่ะ การจบลงของความสัมพันธ์มันเป็นอะไรที่มีสองด้านเสมอ
การที่คุณถูกทิ้ง ไม่ได้หมายความว่า คุณไม่ดีพอ คุณเฟล คุณไม่โอ
การที่เป็นฝ่ายทิ้ง ก็ไม่ได้หมายความว่า คุณเลือกได้ เลือกถูก หรือไหวตัวทัน : /
เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ เพราะอนาคตจะเป็นยังไง ไม่มีใครหยั่งรู้ ^___^

เราอยากจะบอกคนที่เพิ่งถูกทิ้ง ยิ่งในกรณีที่เขาทิ้งไปมีคนใหม่แล้ว
สิ่งแรกๆที่คุณต้องทำคือ หยุดตั้งคำถามประเภท "ทำไม"
ยากค่ะ ยากมากกกก กว่าเราจะทำได้ก็เกือบเดือน
สิ่งที่มันเกิด มันเกิดไปแล้วค่ะ จะดีจะเลวยังไงมันเกิดไปแล้ว
ทำใจให้เข้าใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วพยายามทำภายในให้สงบ
ความเข้าใจในสิ่งที่เป็นไปจะช่วยให้เราปล่อยเรื่องราวพวกนี้ผ่านไปได้ง่ายขึ้น

และ อย่าลืมคุณค่าและความดีของตัวเอง
สิ่งที่ตัวคุณต้องการมากที่สุดในเวลาแบบนี้คือ ความเชื่อมั่นในตัวเอง
การที่ถูกปฎิเสธ ถูกทิ้ง ไม่ใช่เพราะคุณไม่ดีพอหรือไม่มีค่า
คุณแค่รู้สึกไม่ดี เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นผิดคาดหรือไม่เป็นอย่างใจหวังเท่านั้น
ยังมีคนที่คุณยังไม่เคยเจอ รอที่จะได้พบเจอและรู้จักคนแบบคุณแน่นอนค่ะ : )

คำพูดบาดใจ การกระทำบาดตา อาจจะเป็นอะไรที่เราเลี่ยงไม่ได้ในบางครั้ง
พยายามเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่เขาเป็น สิ่งที่เขาไปลุ่มหลง สิ่งที่เขาคิด (แต่ไม่ต้องเชื่อตามเขา)
เข้าใจให้มากว่าคนเรานั้นไม่เหมือนกัน เราเข้าใจว่าเขาจะเป็นแบบนี้ และเราเลือกที่จะเป็นแบบอื่นที่ดีกว่านี้ได้
เลือกทางที่ดีที่สุดให้กับตัวเองในระยะยาวค่ะ หลายๆอย่างอาจจะยาก แต่ความตั้งใจและเวลาจะช่วยคุณแน่นอน

อย่ารอ อย่ากลัวที่จะทิ้งบางอย่างไว้ข้างหลัง เพราะนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ฉุดรั้งเราไม่ให้ไปถึงสิ่งที่ดีกว่าที่รอเราอยู่

เสียดายเวลาและสิ่งที่ทุ่มเทไป เป็นธรรมดาค่ะ ยิ่งในกรณีที่เราเป็นฝ่ายให้และทุ่มเทมาก
ในความรัก การที่ได้เป็นฝ่ายให้ เราเชื่อว่าเป็นอะไรที่กล้าหาญและน่าชื่นชมมากกว่าการรับ
ยิ่งถ้าหากเรารู้ว่าเราให้เขาได้มากแค่ไหน ให้ไปแล้วมากแค่ไหน ... รู้ไว้เถอะค่ะ คุณเป็นผู้กล้าและมีคุณค่า
เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้ ไม่ใช่ทุกคนที่จะกล้าเป็นฝ่ายให้ มากกว่าที่จะเป็นฝ่ายรับ
และเราเชื่อว่า ถ้าเราทำถึงขนาดนั้นได้แล้ว ไม่ว่าอีกนานเท่าไหร่ เวลาเรามองย้อนกลับมาที่ความสัมพันธ์พังๆครั้งนี้
เราจะไม่มีทางเป็นฝ่ายที่เสียใจกับทุกอย่างที่เกิดขึ้นและเป็นไปเด็ดขาด : )

การที่เรายังอาลัยกับสิ่งที่จบไปแล้ว เหตุผลหนึ่งคือ เพราะเรากลัวว่าสิ่งดีๆจะไม่เกิดขึ้นอีก
แต่อยากให้ฮึบๆสู้ๆ แล้วมองโลกในแง่ดีกันไว้นะคะ เป็นสิ่งที่หัวใจคุณต้องการสุดแน่ๆในเวลาแบบนี้ : )
เราเชื่อว่า การที่คนเรามองโลกในแง่ดี ปล่อยพลังงานดีๆออกไปแล้ว สิ่งดีๆก็จะถูกดึงดูดกลับมาหาเราอีกทีค่ะ

ให้มองซะว่า การที่เราเสียคนๆนึงไป เรากลับได้อะไรๆกลับคืนมาตั้งมากมาย
ทั้งพลังงาน ความรัก ความใส่ใจ ความเป็นตัวของตัวเราเอง ครอบครัว เพื่อน การงาน สิ่งใหม่ๆที่รออยู่
สถานการณ์บางอย่าง เวลาบางช่วงก็จะช่วยกรองคนที่ไม่ควรจะอยู่ในชีวิตของเราให้ออกไป
บางอย่างมันก็ต้องจบและหายไป เพื่อให้สิ่งดีๆใหม่ๆได้เข้ามาแทนที่ในเวลาที่เหมาะสมค่ะ

นำเอาบทเรียนทั้งจากข้อผิดพลาดของตัวเราเองที่มีต่อเขา (คนเราคงไม่ perfect ได้หรอกเน้อะ)
เอามาพัฒนาตัวเองกันเถอะค่ะ นี่ล่ะ เวลาแห่งการเริ่มต้นใหม่ เป็นคนที่ดีกว่าเดิม แกร่งกว่าเดิม ">__<"
ไม่ต้องทำเพื่อให้เขากลับมาเสียดายหรือเสียใจ แต่ทำเพื่อตัวเราเอง เพื่อคนที่จะมาหาเราในอนาคต เพื่อครอบครัว

จุดจบของอะไรบางอย่าง คือจุดเริ่มต้นของสิ่งใหม่ในเวลาเดียวกัน
แต่คนเรามักจะพลาดที่จะมองข้อนี้ไปค่ะ : ) ไม่เยอะนะคะ ที่เราจะได้โอกาส renew ตัวเองใหม่แบบนี้
บางสิ่งเกิดขึ้นเพื่อเป็นบทเรียน บางสิ่งเกิดขึ้นเพื่อต้องการบอกกับเราว่า ถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนแล้ว

อยู่เพื่อตัวเอง เพื่อคนที่รักเราที่เราอาจจะหลงลืมเค้าไปบ้างในช่วงเวลาที่ผ่านมา
และสัญญากับตัวเองว่า จะเป็นคนที่ดีกว่าเดิม และจะรักคนที่ดีพอสำหรับเราคนใหม่ให้ดีกว่าเดิม

ในวันนี้ ตอนนี้ เราอาจจะยังมองไม่เห็นทางข้างหน้า ทุกอย่างดูยาก มืดมน
แต่เชื่อนะคะ เชื่อในตัวเอง .... คุณจะผ่านมันไปได้ อีกสักปีนึงมองย้อนกลับมา คุณอาจจะหัวเราะตัวเองในวันนี้ก็ได้
ในตอนนี้ขอแค่คุณรักตัวเองมากๆ ให้อภัยตัวเอง หันกลับมาดูแลใจเขาให้มากขึ้น
แล้วคุณจะรู้ว่า จริงๆแล้ว ความรักหาได้ไม่ยากเลยค่ะ

เราอาจจะเขียนได้ไม่ดีนัก เพราะเอาจริงๆ ... เราง่วงมากเลย 5555+
แต่ครึ้มอกครึ้มใจอยากเขียนค่ะ ช่วงเวลาที่ผ่านมาเรารู้สึกว่า มีคนผ่านอะไรๆคล้ายๆกันมาเยอะ ยิ่งช่วงเดือนก่อน
หลายๆคน หลายๆกระทู้ มีส่วนช่วยให้เราก้าวผ่านความรู้สึกหนักอึ้งที่เคยมีมาได้
เราเลยอยากจะส่งต่อกำลังใจนี้ให้คนอื่นๆเช่นกันค่ะ

ไม่รู้ว่าทุกคนเป็นยังไงกันแล้วบ้าง แค่อยากจะบอกให้รู้ว่า เราจะผ่านมันไปได้ด้วยกันค่ะ
สิ่งดีๆยังรออยู่มากมาย เศร้าได้แต่อย่าจมค่ะ อย่าลืมที่จะรักตัวเอง ดูแลตัวเอง เพื่อสิ่งดีๆที่กำลังจะเข้ามานะคะ : )

แล้วสักวันเขาจะเห็นเองว่า เหตุผลของรอยยิ้มและความสุขที่คุณมีนั้นไม่ใช่เขาอีกต่อไป
และมันจะเป็นรอยยิ้มแบบที่เขาไม่เคยและจะไม่มีวันได้ไป

เป็นกำลังใจให้นะคะ ^___^