มาดูกันครับ ว่าผู้ชายสูง 160 ถ่ายแบบออกมา จะเป็นอย่างไร

กระทู้สนทนา

กระทู้นี้เป็นการแชร์เรื่องราวในชีวิตของผมเท่านั้นเองครับ เผื่อจะเป็นแรงบันดาลใจให้ใครอีกหลายๆคน ผมจะพยายามเขียนให้อ่านเข้าใจง่าย ใช้ภาษาแบบกระชับ และน่าติดตาม หากมีตรงไหนที่บกพร่องไป ผมก็ขออภัยล่วงหน้าเลยนะครับ

เอาล่ะ !!!!! เริ่มเรื่องกันเลยนะคร้าบ

ผมก็หน้าตาธรรมดามากคนหนึ่ง ส่วนสูงไม่ต้องพูดถึงครับ บรรดาแมวมองเค้าเมินหน้าหนีแน่นอน เพราะผมสูงแค่ 160 เท่านั้น (แม่ผมสูง 150 คุณพ่อผมสูง 180 แต่ทำไมผมเตี้ยจัง แงๆๆๆ)
ผมเคยลองไปแคสงานถ่ายแบบอยู่บ้าง แต่....... ก็ไม่ได้รับการตอบรับใดๆ

ที่ผ่านมาผมก็แอบน้อยใจนะ ทำไมล่ะ คนอย่างผมจะถ่ายแบบไม่ได้เหรอ มันต้องทำได้สิ ?
ว่าแล้วผมก็เริ่มต้นเปลี่ยนตัวเองใหม่ ผมต้องทำอะไรสักอย่าง

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ผมเริ่มจาก................
.
.
.
.
.
1. รู้จักตัวเอง
ก่อนจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง เราต้องรู้จักตัวเองก่อน และตอนนี้ผมก็ได้รู้จักตัวเอง ไปพร้อมๆกับการยอมรับในสิ่งที่เรามี ผมสูง 160 หน้าตาก็บ้านๆ  ไม่ใช่คนผิวขาว ที่หน้ามีสิวบ้าง รูปร่างก็งั้นๆ ไม่มีกล้าม
อืมมมมมมม....... ยิ่งรู้จักตัวเอง ความหวังก็ยิ่งริบหรี่ T_T แต่ถึงยังไงก็ต้องลองดู

2. ตั้งเป้าหมาย
เป้าหมายของเราอยากได้หุ่นแบบไหนล่ะ อิอิ ผมนะอยากได้กล้ามแน่นๆ ใหญ่ๆ ถึกๆ 5555555 (แลดูขัดกับความสูงของตัวเองซะจริงๆ)

3. ลงมือทำ
ไม่รอช้าครับ ผมนิรีบไปสมัครสมาชิกฟิตเนสเลย แต่ด้วยความที่งบน้อย ก็เลือกที่ถูกๆหน่อย ก็มีคนมาบอกนะว่าที่นั่นดี ที่นี่ดีกว่า แต่ผมก็ไม่ได้สนใจครับ เพราะผมรู้จักงบในกระเป๋าตังค์ตัวเอง ค่าฟิตเนสบางที่ก็ราคาโหดมากสำหรับมนุษย์เงินเดือนอย่างผม ช่วงแรกผมกังวลมาก กลัวไม่รอด ผมเลยลองตั้งสติ และเล่นในแบบของผม เทรนเนอร์ก็ไม่มีครับ (ไม่มีตังค์จ้าง) อาศัยการแอบดูพวกนายแบบเขาเล่น แล้วก็จำเอามาเล่นบ้าง หรือไม่ก็ศึกษาจากยูทูบครับ เล่นแบบลองผิดลองถูก อาหารเสริมก็กินบ้างครับ พวกเวย์โปรตีน แต่จะเน้นอาหารหลักมากกว่า

              จนหนึ่งปีผ่านไป................
ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไม่ง่ายเลยครับ บางทีก็เหนื่อยและท้อนะ ก็สงยังตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไปทำไม แต่ทำไงได้ล่ะครับ ในเมื่อผมก้าวขามาแล้วข้างหนึ่ง ก็คงต้องเดินมันต่อไป อีกเรื่องคือปัจจัยครับ ผมก็ไม่ใช่คนรวยอะไรผมก็ต้องทำงาน รายได้ก็แค่พออยู่พอใช้ครับ (ใช้หนี้เสียมากกว่านะ หุหุ)  ค่าอาหารที่จะกินเพื่อให้เพียงพอสำหรับคนเล่นกล้ามนี่มันไม่ง่ายเลย เป็นที่ทราบกันว่า คนเล่นกล้ามต้องทานอาหารที่เน้นโปรตีน เฮ้ออออออออ
ทุกอย่างกำลังจะดูเหมือนไปได้ดี แต่ๆๆๆๆๆๆๆ ทำไมหุ่นที่ได้ มันไม่เป็นไปตามที่ตั้งเป้าไว้อะ
คือ......................

.
.
.
.
มันกลายเป็นหุ่นอวบๆ มีพุงด้วยอะ > < แงๆๆๆๆๆ เวลาอัพรูปตัวเองในเฟสบุ้ค มีแต่คนทักว่า “หมี” !!!!?????? (เอาไงดีล่ะทีนี้ เอาเถอะวะ หมีก็หมี ก็พอรับได้ครับ) เพี้ยนเพลีย

4 อย่าลังเล เมื่อพบโอกาสดีๆ
หลังจากที่ฟิตเนสได้อยู่สักระยะหนึ่ง (ประมาณ 2 ปี) ก็มีพี่ที่รู้จักคนหนึ่ง อยู่ๆเขาก็อยากจะเป็นช่างภาพ เขาก็ไปเรียนถ่ายรูปมา ทีนี้เขาก็อยากได้ตัวแบบ เพื่อใช้ซ้อมฝีมือการถ่ายภาพ พอรทเทรต เลยลองชวนผมไปเป็นแบบให้ เพราะรู้จักกัน ผมก็ตกลงรับงานทันที 555555 แต่ๆๆๆๆๆ เป็นงานฟรีนะ ไม่มีค่าตัว ทำนองว่า ช่างภาพมือใหม่ กับนายแบบมือใหม่ กันทั้งคู่ 55555 (ทนอ่านอีกนิดหน่อยนะครับ เดี๋ยวจะได้ชมรูปผลงานการถ่ายแบบหมีๆแล้ว)

5 อยู่กับปัจจุบัน
หลังจากนั้นมา ผมก็มีงานถ่ายรูปเข้ามาบ้างครับ แต่ผมไม่เคยเรียกค่าตัวนะ แล้วแต่เลยว่าจะให้หรือไม่ให้ก็ได้ แต่ผมรับรองว่าทุกงาน ผมตั้งใจเต็ม 100 ผมขอแค่ผมได้ถ่ายแบบ คุณช่างภาพได้มีผลงานการถ่ายภาพ แค่นี้ก็ดีแล้วครับ ถ้าเทียบกับศักยภาพที่ผมมีอยู่ ณ ตอนนี้ สูง 160 หนัก 60 กิโลกรัม หุ่นอวบๆ ไม่มีซิกแพค

แล้วผมอยู่กับปัจจุบัน อย่างไร ?
.
.
.
.
.
.
.
.
.

ผมก็จะเป็นตัวของตัวเอง ทำในสิ่งที่คิดว่าตัวเองทำแล้วมีความสูข บางคนเวลาที่ถูกคนทักว่า อ้วน เตี้ย อาจจะรับไม่ได้ แต่สำหรับผม อ้วนเตี้ย มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว เพราะผมโดนคนพูดแบบนี้บ่อยมาก แต่เพราะเรารู้จักตัวเรา ทุกวันนี้ เวลามีคนมาทักว่าเตี้ยจังเลย อ้วนไปนะ ผมก็จะเฉยๆ แล้วก็ยิ้มๆ

มาดูรูปถ่ายแบบบางส่วนกันนะครับ

นี่คือการถ่ายแบบครั้งแรก

ถ่ายแบบครั้งต่อมา แนววินเทจครับ

แนวแฟชั่นก็มีครับ เวลาไปถ่ายผมก็จะเตรียมชุดไปเอง

สระว่ายน้ำครับ

ขอพักดื่มน้ำแปปนึง

ชุดกะเหรี่ยง ปาเกอะญอ

ยิ้มๆๆๆ ยิ้มมานัยตาหวานชื่น

รูปนี้ถ่ายตอนที่บวชเสร็จใหม่ๆครับ หลังจากลาสิกขาได้สักระยะ ผมยังสกินเฮดอยู่เลย

ส่วนภาพที่ผมชอบมากที่สุดคือ ถ่ายแนวล้านนาโบราณครับ
.
.
.
.

เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงบางสิ่งได้ทั้งหมด แต่เราสามารถเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันได้ อย่างมีความสุข
เพราะผมเชื่อว่า ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ความเตี้ย....... ไม่ใช่อุปสรรค อิอิ

ขอบคุณช่างภาพที่ให้โอกาส ขอบคุณกำลังใจ จากคนรอบข้าง และอีกหลายๆคนครับ

ไว้มีโอกาสผมจะมาเล่าเรื่อง และสร้างแรงบันดาลใจอีกนะครับ ขอบคุณทุกคนมากๆครับ ที่เข้ามาติชม แสดงความคิดเห็น แล้วพบกันใหม่นะคร้าบ^^