ใครพอจะมีข้อแนะนำอะไรบ้างไหมคะ เราจะรู้สึกน้อยใจทุกครั้งที่เวลาไปเที่ยวกับแฟนแล้วเขาเจอคนรู้จักหรือญาติๆ เขา แล้วเขาหยุดคุยนานๆ เรานี่จะเดินหนีไปเลย ไม่รู้นะคะว่าเพราะอะไรแต่เรารู้สึกน้อยใจมาก เพราะเรามาเที่ยวด้วยกันคุณก็ต้องอยู่กับฉันตลอด คนอื่นถ้าอยากพูดอยากคุยขอไปเลยยังจะดีกว่า ไม่ใช่ว่าเที่ยวอยู่กับเราแล้วขอไปดูหนังกับน้อง คือ ถ้าจะไปกับน้องไม่ต้องมาหาเราได้ไหม วันนั้นเราก็ไม่ต้องเจอกันเลยจะดีกว่า นี่เดินเที่ยวกับเราขอไปกับน้อง เจอน้องข้างนอกแวะทัก คัยกันจนเราลืม เดินคนเดียวรอก็ไม่มาสักที ใครพอจะมีแนวคิดหรือมุมมองไหนช่วยให้เราคิดให้ตัวเองไม่น้อยใจได้บ้างไหมคะ เราเป็นคนเอาแต่ใจมาก แต่ถ้าเขาขอไปเลยทั้งวันเราไม่ว่านะ แต่วันที่อยู่กับเรา ขอไปหาคนอื่น เราไม่ชอบจริงๆ จนเขาถามว่าเราแอนตี้ครอบครัวเขาหรอ จริงๆ แล้วไม่เคยแอนตี้เลย เพียงแต่คุณอยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืน แต่ฉันได้เจอกันบางวันให้ความสำคัญกับฉันบ้างได้ไหม....ไม่รุ้จะอธิบายยีงไง จนตอนนี้ขอเลิกกับเขาไปแล้ว
ขอเลิกกับแฟนทั้งที่ยังรัก